Bir bilgi üretim platformu olarak Türkiye'deki geleneksel akademik turizm eğitimi arama konferanslarının analizi

Abstract

Turizmle ilgili ilk hareketler eski tarihlere dayansa da, akademik alandaki araştırmalara konu edinmesi 20. yüzyılda başlamıştır. Özellikle 1970'li yıllardan itibaren turizmin ayrı bir bilim dalı olarak kabul edilip edilmemesi tartışma konusu olduğu görülmektedir. Turizmle ilgili çalışmalarda, eski baskın paradigmaların yerini bilgi üretiminde daha esnek ve dönüşümlü yaklaşımlar ele alınmaya başlanmıştır. Bu bakımdan dolayı turizmde bilgi üretimi ihtiyacı giderek artan bir şekilde artması; akademi, sektör ve politika yapıcılar arasında daha fazla işbirliği yapılmasını gerektirmektedir. Bu çalışmada seçilen bir konuda eylem ve politika planların oluşturulmasına yardımcı olabilecek ortak aklı ortaya koymayı amaçlayan Akademik Turizm Eğitimi Arama Konferanslarının analizi gerçekleştirilmesi amaçlamaktadır. Araştırma verileri yarı yapılandırılmış görüşme ve katılımcı gözlem tekniklerinden faydalanılarak elde edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre ; konferansların düzenlenme sıklığı, gün sayısının ve yer seçimi, konu seçimi, izlenilen yöntem, katılımcı seçim kriterler, katılımcı seçiminde karşılaşılan sorunlar, üst yönetimin görevleri, ortak aklı ortaya çıkarmadaki etkenler, konferansların finansmanı, reklamı, tanıtımı, duyurularının gerçekleşme şekli ve katılımcıların ödediği ücret, konferans sonuç raporların ulaştırılması, uluslararası katılıma açılması, moderatörlerin görevleri, moderatör olarak en çok zorlanılan konular, etkili moderatörlük yapabilme yeterlilikleri, konferanslara davet edilmenin bir ayrıcalık olarak görülmesi, izlenilen yöntemin doğru ve etkili bulunması, konferanslarda düşüncelerin rahatlıkla dile getirilmesi, etkili bir arama konferansının gerçekleşmesi, sürecinin en heyecan verici aşaması, etkili sonuç alınmasında kültürel unsurların etkisi ve sektöre ve ulusal politikalara yansımalarına değinilmiştir. En sonunda ise konferans düzenleyicilerine, moderatörlere ve katılımcılara yönelik çeşitli öneriler geliştirilmiştir.

Although the first movements related to tourism are based on ancient times, it started in the 20th century. Especially since the 1970s, whether tourism has been accepted as a separate branch of science, it is seen that it is a matter of debate. In tourism studies, more flexible and conversion approaches have been discussed in the production of old dominant paradigms. In this respect, the need for information production in tourism is increasing increasingly, the more cooperation between the academy, sector and policy makers. In this study, it aims to analyze the academic tourism education search conferences, which aim to create a common mind that can help create action and policy plans on a selected issue. Research data were obtained by using semi-structured interview and participant observation techniques. According to the findings obtained; the frequency of arrangement of conferences, the number of days and the selection of days, the selection of the subject, the methods to be followed, the participant selection criteria, the problems encountered in the election of the participant, the tasks of the senior management, the factors in the common mind, the financing, advertising, presentation of conferences, and fees paid by the participants, delivery of international participation, duties of moderators, the most challenging issues as moderators, effective moderator competences, invitation to conferences as a privilege, finding the method accurate and effective, expressing the thoughts in conferences easily, an effective search conference realized the most exciting phase of the process, the impact of cultural elements in obtaining effective results and their reflections on the sector and national policies. Finally, various suggestions were developed for conference organizers, moderators and participants.