J. S. Bach'ın BMW 1003 numaralı Solo Keman Sonatı'na farklı stilistik yaklaşımlar üzerine karşılaştırmalı bir performans analizi

Abstract

Konser programlarında `yeni` müziğin `eski` müziklere nazaran pek az yer aldığı günümüzde, bir konsept olarak eski müzik yorumculuğu git gide daha çok rağbet gören bir olguya dönüşmektedir. Ses kayıt teknolojileri öncesi, başka çağların ruhuna hitaben yazılıp çalınmış bu müziklerin birçoğunun nasıl yorumlanacağını salt yazılı notaya bakarak çıkarsamak her zaman mümkün görünmemektedir. Bir müziğin ilk yazıldığı ve çalındığı tarihle günümüz arasında geçen süre ne kadar uzunsa, o müziğin yorumlanma biçiminin de o kadar değişime uğradığını söylemek mümkündür. Aynı sebeplerle, ses kayıt teknolojilerinin de gelişmesiyle bestecinin istek ve niyetlerine sadık bir yorumculuk arayışıyla başlayan `eski müziği canlandırma` girişimlerinde dahi yorum anlayışının değişikliğe uğradığını gözlemlemek mümkün olmuştur.Bu bağlamda yapılan çalışmada, `eski müzik yorumculuğu` olarak ortaya çıkan stilistik yaklaşımın tarihsel, sosyo-kültürel ve teorik altyapısı sunulmuş, eski müzik yorumunun tarihsel süreçte geçirdiği değişimler ve günümüzdeki rolü, ses kayıtlarının sağladığı kantitatif veriler ışığında, yorumları ödül almış üç kemancı tarafından seslendirilen J. S. Bach'ın BWV 1003 La minör Solo Keman Sonatı'nın odağa alındığı bir analizle değerlendirilmiştir.

In today's world, where `new` music is rarely included in concert programs compared to `old` music, early music interpretation as a concept is becoming a more popular phenomenon. It is not always possible to deduce how these music, which was written and played before the sound recording technologies, addressed to the spirit of earlier ages, will be interpreted simply by looking at the written notes. However, it is possible to say that the longer the time elapsed between the date a music was first written and played and the present day, the more the way that music was interpreted has changed. For the same reasons, with the development of sound recording technologies, it has been possible to observe that the understanding of interpretation has changed even in the concept of `early music revival`, which started with the search for a performance faithful to the wishes and intentions of the composer.In this study executed by this context, the historical, socio-cultural and theoretical background of the stylistic approach that emerged as `early music interpretation` is presented; the changes that early music performance has undergone in the historical process and its current role in today's music is evaluated in the light of quantitative data provided by sound recordings in a musical performance analysis focusing on J. S. Bach's BWV 1003 Sonata for Solo Violin performed by three award-winning violinists.