Suriyeli ve Türk öğrencilerin sosyal uyumları ile okula bağlılık düzeylerinin karşılaştırılması

Abstract

Bu çalışmada Suriyeli ve Türk öğrencilerin sosyal uyumları ile okula bağlılık düzeylerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Suriyeli ve Türk öğrencilerin sosyal uyumları ile okula bağlılıkları cinsiyet ve mensup oldukları millet değişkeni açısından incelenmiştir. 2020-2021 eğitim öğretim yılı güz döneminde İstanbul ili Bahçelievler ve Bağcılar ilçelerinde öğrenim gören Suriyeli ve Türk liseli öğrenci grubuna uygulanmıştır. Araştırma ilişkisel tarama modeline göre gerçekleştirilmiş olup, araştırmaya 415'i Türk ve 265'i Suriyeli olmak üzere toplam 680 lise öğrencisi katılmıştır. Öğrencilerin araştırmaya katılma noktasında gönüllülük katılım ilkesi esas alınmıştır. Veri toplama aracı olarak Bell ve Doli tarafından geliştirilmiş ve Öncül tarafından Türkçeye uyarlanan ''Sosyal Uyum Envanteri'' ve Arastaman'ın (2006) geliştirmiş olduğu ''Okula Bağlılık Ölçeği'' kullanılmıştır. Veriler t-tesi, Anova ve korelasyon analizleri yapılarak çözümlenmiştir. Araştırma bulgularına göre Suriyeli öğrencilerin genel sosyal uyumları cinsiyetlerine göre anlamlı farklılık göstermezken; Türk erkek öğrencilerin genel sosyal uyumları kız öğrencilere göre daha olumludur. Türk ve Suriyeli öğrencilerin okula bağlılıkları cinsiyetlerine göre anlamlı farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Suriyeli ve Türk öğrencilerin genel sosyal uyum ve okula bağlılık düzeylerinde mensubu oldukları millet değişkenine göre anlamlı farklılık olmadığı belirlenmiştir. Son olarak Türk ve Suriyeli öğrencilerin sosyal uyumları ile okula bağlılıkları arasında düşük düzeyde anlamlı ilişki olduğu ortaya çıkmıştır. Başka bir ifadeyle sosyal uyum arttıkça, okula bağlılığında arttığı söylenebilir.

In this study, it was aimed to compare the social adaptation of Syrian and Turkish students and their level of school engagement. The social adaptation of Syrian and Turkish students their attachment to school were analyzed in terms of gender and nationality variables. Syrian and Turkish high school students studying in Bahçelievler and Bağcılar districts of Istanbul province in the fall semester of the 2020-2021 academic year were implemented. The research was carried out according to the relational survey model, and a total of 680 high school students, 415 of which were Turkish and 265 Syrian, participated in the research. The voluntary participation principle was taken as a basis for students' participation in the research. ''Social Cohesion Inventory'' developed by Bell and Doli and adapted to Turkish by Öncül and ''School Engagement Scale'' developed by Arastaman (2006) were used as data collection tools. The data were analyzed by t-test, ANOVA and correlation analysis. According to the research findings, while the general social adaptation of Syrian students did not differ significantly by gender; The general social adaptation of Turkish male students is more positive than female students. It has been determined that the school engagement of Turkish and Syrian students does not differ significantly according between Syrian and Turkish students in their general social cohesion and school engagement levels according to the variable of nationality they belong to. Finally, it has been revealed that there is a low level of significant relationship between Turkish and Syrian students' social adaptation and school engagement. In other words, it can be said that as social adaptation increases, school engagement increases.