2014 – 2017 yılları arasında Afyon Kocatepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi acil servisine başvuran 0 – 1 yaş arası çocuk travma olgularının incelenmesi

Abstract

Travma, gençlerde ölüme ve sakatlığa en sık neden olan bir halk sağlığı problemidir. Çocuk yaş grubu yaralanmalarının epidemiyolojik değerlendirilmeleri yapıldığında aslında bu travmaların bir kazadan ziyade önlenebilir hastalık oldukları görülür. Her ne kadar çocukluk çağı yaralanmaları sık görülse ve epidemiyolojisi açıklanmış olsa da, yaş olarak küçük çocuklara ve bebeklere odaklanan çalışmalar nadirdir. Bu çalışmada bebeklerdeki travma paternleri ve bunların yaralanmalarının tanımlanması amaçlandı.Çalışmada Ocak 2014–Aralık 2017 tarihleri arasında Afyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi (AFSÜ) acil servisine travma nedeniyle başvuran ve 1 yaş altı olan travma olgularından 1269 olgu dahil edilmiştir. Boğulma, elektrik çarpması, yabancı cisim aspirasyonu, zehirlenme vakaları çalışmaya dahil edilmemiştir.Çalışmaya dahil edilen hastaların dosyaları ve hastane otomasyon sistemi üzerinden; yaş, cinsiyet, başvuru zamanı, başvuru saati, başvuru şekli, travma oluş şekli, adli vaka durumu, istismar şüphesi varlığı, GKS skoru, AVPU skoru, başvuru özelliklerinden bilinç kaybı, uykuya eğilim durumu, kusma sayısı, aileye göre anormal hareket varlığı, travma sonrası nöbet öyküsü, avutulamaz ağlama varlığı, fizik muayene bulguları, yaralanan vücut bölgeleri kaydedilmiştir. Yapılan kan tetkikleri, X-ray, BT, USG tetkikleri ve sonuçları, yapılan işlemler, konsültasyon istemleri, hastaneye yatış ve taburculuk durumları incelenerek veri toplama formuna işlenmiştir.Çalışmaya dahil edilen olgulardan olayın ilk 24 saati içinde hastanemize başvuran kafa travması olanlar, PECARN, CATCH, CHALICE kurallarına göre BT çekilmesinin önerilip önerilmediği değerlendirilmiştir. Bt çekilmesi önerilen ve önerilmeyen hastalardan, beyin BT çekilmiş olanlara patoloji bulunup bulunmadığı karşılaştırılmıştır.Çalışmada elde edilen verilerin istatistiksel analizi için SPSS (Statistical Package for Social Sciences) for Windows 23.0 (IBM) programı kullanılmıştır.Çalışmaya dahil edilen 1 yaş altı 1269 olgunun %53,3'ü erkek cinsiyet olup, çalışma grubunun yaş ortalaması 7,28 aydı. Yaralanma nedenleri arasında yüksekten düşmeler ilk sırada, aynı seviyeden düşmeler ikinci sırada ve trafik kazaları üçüncü sırada yer almaktaydı. Çalışmada bölgede yüksekten düşme olgularının bu yaş grubunda sık görülmesinin yükseğe kurulan yöresel bebek beşiklerine bağlı olduğu düşünülmüştür. Olguların %10,6'sı çocuk istismarı olarak değerlendirilmiştir. İstismar şüphesi olan olguların yaş ortalaması daha düşük bulunmuştur.Çalışmada başvuru esnasında %10,8 oranıyla kusma en sık gözlenen yakınma olmuştur. Olgularda en fazla yaralanma tipi yüz yaralanması iken (%20,8), en az yaralanma tipi ise batın (%0,3), toraks (%0,6) ve multiple (%0,6) yaralanma olarak bulunmuştur. Olguların başvuru anında %99,7'inin GKS'si 15 olarak kaydedilmiştir. Tanıda kullanılan en sık yöntem BT olmuştur. Olguların 1086'sının (%85,6) kafa travması olduğu saptanmış, kafa travması olan 1086 olgunun 879'una (%80,9) baş boyun BT çekilmiş ve 105'inde (%11,9) pataloji saptanmıştır. Tüm olguların %8,4'üne toraks BT çekilmiş, %0,6'sında patoloji saptanmıştır. Olguların %6,5'ine abdomen pelvis BT çekilmiş, %0,2'sinde patoloji saptanmıştır. Olguların %3,5'ine batın USG çekilmiş, %0,1'inde patoloji saptanmıştır. Olguların %51,5'ine X-ray çekilmiş, 49'unda (%7,5) patoloji saptanmıştır. %28,2 sine kan tetkiki bakılmış, hastaların %70'inde kan tetkik paremetrelerinin beklenen değer aralığında olduğu görülmüştür.Olguların %20,1'i klinik bölümlere konsülte edilmiştir. En çok beyin cerrahi (%10) bölümünden konsültasyon istenmiştir. Olguların %8'nin yatışı yapılmıştır. En çok yatış yapılan bölümün beyin cerrahi (82) (%6,5) olduğu görülmüştür. Yatışı yapılan 102 olgunun 101'i klinikten taburcu olmuştur, 1 olgu tedavisi devam ederken tedaviyi kabul etmeyip klinikten kendi isteğiyle ayrılmıştır.Kafa travması olan 1086 olgunun biri hariç tümünün GKS>13 idi. %80,9'una BT çekilmiştir. BT çekilen olguların %10'unda kafa kemik fraktürü, %1'inde TBH, %0,9'unda kemik fraktürü ile birlikte TBH saptanmıştır. TBH olan olguların hiç birinin entübasyon ve cerrahi müdahale ihtiyacı olmamış ve izlem sonrası taburcu olmuşlardır. Anormal baş boyun BT bulguları olan hastalarda uykuya eğilim ve nöbet geçirme anlamlı olarak yüksek saptanmıştır. Baş boyun muayenesinde scalpte kesi olması, baş boyunda herhangi bir cilt lezyonu olması (abrazyon, ekimoz, hiperemi) ve nonfrontal hematom BT de patoloji çıkma açısından anlamlı bulunmuştur. İstismar şüphesi olan olgularda baş boyun BT'de patoloji oranı anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur. PECARN kuralına 897 (%87,1), CATCH kuralına 888 (%86,2) ve CHALICE kuralına 152 (%14,8) olgunun uyduğu saptanmıştır. BT'de patoloji saptama açısından CATCH kuralının duyarlılığı %51 özgüllüğü %87,9, CHALICE kuralının duyarlılığı %40,1 özgüllüğü 13,4, PECARN kuralının duyarlılığı %10 özgüllüğü %87,9 bulunmuştur.Pediatrik travma hastaları, yetişkin hasta gruplarına oranla kendilerine has anatomik ve fizyolojik farklılıkları sebebiyle travmaya açık haldedirler. Bebek yaralanmalarının nedenleri ve koşulları, ev ve toplum ortamları ve uygulamalarındaki farklılıklar nedeniyle topluma ve yere göre değişebilir. Küçük yaştaki çocukların yaralanmaları sıklıkla ev ortamında meydana geldiğinden ve özellikle önlenebilir olmalarından dolayı önemli bir sağlık sorunudur, ancak önleme girişimlerinin geliştirileceği az sayıda popülasyona dayalı analiz vardır. 1 yaş altı çocuklardaki travmaların değerlendirilmesi konusunda literatürde azsayıda çalışma bulunduğundan, çalışmamızın literatüre katkı sağlayabileceği düşünülmüştür.

Trauma is a public health problem which is the most common cause of death and disability in young people. When epidemiological evaluations of pediatric age group injuries are made, it is seen that these traumas are preventable diseases rather than accidents. Although childhood injuries are common and epidemiology has been described, studies focusing on younger children and infants are rare. The aim of this study was to describe trauma patterns in babies and their injuries. In this study, 1269 cases among the trauma cases under 1 year of age admitted to the emergency department of Afyonkarahisar Health Sciences University Medical Faculty Hospital (AFSU) between January 2014 - December 2017 were included in the study. Drowning, electric shock, foreign body aspiration and intoxication were not included in the study.The files of the patients included in the study evaluated and the hospital automation system information about patients which include age, gender, admission time, admission time, referral form, type of trauma, forensic case status, presence of suspicion of abuse, GCS score, AVPU score, loss of consciousness from referring features, tendency to sleep, number of vomiting, presence of abnormal movement by family, history of seizures after trauma, the presence of unacceptable crying, physical examination findings, injured body regions were recorded. Blood tests, X-ray, CT, USG tests and results, procedures, consultation requests, hospitalization and discharge status were examined and processed in the data collection form. The patients included in the study who were admitted to our hospital with head injury within the first 24 hours of the event, were evaluated whether CT traction was recommended according to PECARN, CATCH, CHALICE rules. Patients with and without CT were compared to those with brain CT scan. SPSS (Statistical Package for Social Sciences) program for Windows 23.0 (IBM) was used for the statistical analysis of the data obtained in the study.The mean age of the study group was 7.28 months and 53.3% of the 1269 patients under the age of 1 were male. Among the causes of injury, falls from the high were in the first place, falls from the same level were in second and traffic accidents were in third place In the study, it was thought that the high incidence of falling from height in this region was related to the local baby cradles which were established at high. 10.6% of the cases were evaluated as child abuse. The mean age of the patients with suspicion of abuse was lower. In this study, the most common complaint was vomiting with a rate of 10.8%. In the cases, the most common type of injury was face injury (20.8%), while the least type of injury was abdominal (0.3%), thorax (0.6%) and multiple (0.6%) injuries. At the time of application, 99.7% of the cases had a GCS of 15. The most common method for diagnosis was CT. Of the 1086 cases with head trauma (85.6%), 879 (80.9%) of the patients had head-neck CT, and 105 (11.9%) had pathological findings. Thoracic CT was performed in 8.4% of all cases and pathology was found in 0.6% of all cases. Abdominal pelvis CT was performed in 6.5% of the cases and pathology was found in 0.2% of the cases. Abdominal USG was performed in 3.5% of the cases and pathology was found in 0.1% of the cases. X-ray was performed in 51.5% of the cases and pathology was found in 49 (7.5%) cases. A blood test of 28.2% was examined and it was seen that 70% of the patients had blood test parameters in the expected range. 20.1% of the cases were consulted to other clinical departments. Most of the cases (10%) was consulted to brain surgery department. 8% of the cases were hospitalized. The most hospitalized department was brain surgery (82) (6.5%). 101 of 102 patients who were hospitalized were discharged from the clinic. One patient refused the treatment and discharged from the clinic. All 1086 cases with head trauma were GCS> 13 except one. 80.9% of the patients had a CT scan. Head bone fracture was detected in 10% of the patients at CT scan, 1% of TBI and 0.9% of the patients with bone fracture were detected. None of the patients with TBI required intubation and surgical intervention and were discharged after follow-up. In patients with abnormal head and neck CT findings, sleep tendency and seizures were significantly higher. In the head and neck examination, scalp incision, any skin lesion (abrasion, ecchymosis, hyperemia) and nonfrontal hematoma were found tobe significant in terms of CT pathology findings. The rate of pathology in head and neck CT was significantly higher in patients with suspicion of abuse. PECARN rule was found to be 897 (87.1%), CATCH rule was found to be 888 (86.2%) and CHALICE rule was found to be 152 (14.8%) of cases. For the detection of pathology in CT, the sensitivity of the CATCH rule was 51% with a specificity of 87.9%, the sensitivity of the CHALICE rule with a specificity of 40.1%, a sensitivity of 13.4%, and a sensitivity of 10% to 87.9%.Pediatric trauma patients are more prone to trauma due to their anatomical and physiological differences compared to adult patient groups. The causes and conditions of infant injuries may vary depending on community and location due to differences in home and community settings and practices. Injuries of young children are often a major health problem because they occur in the home environment and are particularly preventable, but there are few population-based analyzes in how prevention initiatives will be developed. As there are few studies in the literature about the evaluation of traumas in children under 1 year, it is thought that our study may contribute to the literature.