Ulusal ve uluslararası çevreci sivil toplum kuruluşlarının diyalogsal halkla ilişkiler bağlamında sosyal medya kullanımına ilişkin karşılaştırmalı bir inceleme

Abstract

İletişim teknolojilerinde yaşanan gelişmeler sonucu dünya her alanıyla dijital hale gelmiştir. Bu dijitalleşme, eğitimden iş yaşamına, sağlıktan sosyal hayata kadar pek çok alanda yansımasını göstermektedir. Öte yandan, on yıllardır çevre sorunları konusunda seslerini duyurmaya çalışan aktivistler de eylemlerini dijital dünyaya taşımak zorunda kalmıştır. Artık dünyanın çevre sorunlarından değil, iklim krizinden söz edilen ve türlü mücadele yolları hayata geçirilmeye çalışılan günümüzde özellikle çevreci STK'lar da varlıklarını yoğunluklu olarak dijital dünyada sürdürmekte, hedef kitleleri ile sosyal medya üzerinden iletişim kurmakta, etkileşime girmekte, çevrimiçi eylemler yapmakta, gönüllü ve bağış toplamaktadır. Çevreci STK'ların dijital dünyadaki varlık ve eylemlerinin daha verimli kılınması, iklim krizi konusunda farkındalığın artması, çevrenin daha fazla korunması ve geri dönüşü olmayan noktaya daha geç gelinmesi anlamına gelmektedir. Bu tez çalışması, ulusal ve uluslararası yapılanmaya sahip çevreci STK'ların dijital dünyadaki çalışmalarını mercek altına almakta, daha verimli çalışmalar yapabilmeleri için akademik bilgi ile uygulamayı bir araya getirerek toplumsal fayda elde etmeyi hedeflemektedir. Bu amaçla TEMA Vakfı, Doğa Derneği, Greenpeace Türkiye ve WWF Türkiye'nin Instagram, Facebook, Twitter ve Youtube sosyal medya hesapları incelemeye alınmış, toplamda 2.464 içerik ilk önce hangi halkla ilişkiler modelini kullandıkları (Waters ve Jamal, 2011) konusunda içerik analizine tabi tutulmuştur. Bu analizi, Diyalogsal Halkla İlişkiler Kuramına (Kent, Taylor ve White, 2001) dair içerik analizi takip etmiş, diyalogsal halkla ilişkilerin etkileşim ayağının güçlendirilmesi adına Avidar'ın (2013) Yanıt Verme Piramidi'nden yararlanılmıştır. Çevreci STK'ların sosyal medya içerik stratejilerini üretenler ile yapılan yarı yapılandırılmış görüşmeler ise çalışmanın ilk bölümünde elde edilen verilerin detaylandırılmasını sağlamıştır.Sonuç olarak ulusal ve uluslararası çevreci STK'ların sosyal medya kullanımları arasında diyalogsal halkla ilişkiler bağlamında bir fark tespit edilememiş, diyalogsal halkla ilişkiler anlayışının sosyal medyada etkileşimi artırmaya yönelik diyalog bazlı yeni uygulamalarla güçlendirilmesi gerektiği önerisinde bulunulmuştur.

As a result of developments in communication technologies, the world has become digital in every aspect. This digitalization shows its reflection in many areas from education to business life, from health to social life. On the other hand, activists who have been trying to make their voices heard on environmental issues for decades have had to move their actions to the digital world. Nowadays, when we talk about the climate crisis, not the world's environmental problems, and trying to implement various ways of struggle, especially environmentalist NGOs continue their existence intensively in the digital world. They communicate with their target audiences through social media, interact, take online actions. In addition, volunteer and donate collects. Making the presence and actions of environmentalist NGOs more efficient in the digital world means increasing awareness about the climate crisis, protecting the environment more and reaching the point of no return slow.This thesis study focuses on the work of environmentalist NGOs with national and international structuring in the digital world. It aims to gain social benefit by combining academic knowledge and practice so that environmentalist NGOs can work more efficiently. For this purpose, begin with, Instagram, Facebook, Twitter and Youtube social media accounts of TEMA Foundation, Doğa Association, Greenpeace Turkey and WWF Turkey were examined, and a total of 2,464 contents were analyzed about which public relations model they used (Waters & Jamal, 2011). This analysis was followed by a content analysis on dialogical public relations theory (Kent, Taylor, & White, 2001), and Avidar's (2013) Response Pyramid was used to strengthen the interaction pillar of dialogical public relations. Semi-structured interviews with those who produced the social media content strategies of environmentalist NGOs provided the details of the data obtained in the first part of the study.As a result, no difference was found between the use of social media by national and international environmentalist NGOs in the context of dialogic public relations. Additionally, it was suggested that the understanding of dialogical public relations should be strengthened with new dialogue-based practices to increase interaction in social media.