Neo ekspresyonizm'de figüratif anlatım

Abstract

Figür, ilk çağlardan itibaren sanatın temel öğesi olmuştur. Resim sanatında figür kavramı; dönemlere ve bireyin dış dünyayı algılama şekline göre değişim göstermiştir. İnsan figürü farklı dönemlerde sanatçılar tarafından çeşitli şekillerde yorumlanmıştır. Rönesans ile birlikte insana, bilime, felsefeye vurgu yapmak için sanatçılar figürü gerçeklik açısından ele almış, figür ve mekan unsurları birlikte kompoze edilmiştir. Barok sanatı anlayışı ile figürlü kompozisyonlarda havada asılı figür tasvirleri ile ışık-gölge gibi resimlere derinlik kazandıran teknikler kullanılmıştır. Romantizm sanatçıları ise bireysel iç dünya, coşku, hayal gücü gibi duygulara yönelerek eserler üretmişlerdir. 20. yüzyılda, teknolojik değişimler ve bilimsel gelişmeler ile birlikte değişen koşullar dikkat çeker. Bununla birlikte endüstri çağının gelişmesiyle hızla yayılan sanat anlayışları da değişime uğrar. Bu değişimlerin ve gelişmelerin sonucunda, toplum bireyleri kendilerini endüstriye katılmak zorunda hisseder. Savaş sonrası iz bırakan sıkıntılar, toplumu psikolojik olarak etkiler. Geleneksel inanç ve değerlerin anlamsızlaşması, yaşanan tüm değişimler sanatı etkiler. Sanatçılar, yaşanan değişimlere ve koşullara karşı duygusal tepkilerini öne çıkarmayı hedeflerler. Bu doğrultuda sanatta köklü istekler ortaya çıkar ve sanatçılar eserlerinde göndermelere yer verirler. Ortaya çıkan modern anlayış, sanat içerisinde kendine yer edinmiş ve çok yönlü gelişmelerin etkisini taşımıştır. Sanatçıların eserlerinde önemli yeri olan figür, modern sanatta da kendine yer bulmuş ve eserlere konu olmuştur. 1950'lere kadar olan süreçte sanatçılar modern eserler meydana getirmiş, doğa ve nesneleri resmetmelerinin yanı sıra figüratif eserler üretmişlerdir. Modernizm sonrası dönemde postmodernizmle birlikte yeni akımlar oluşmuş, sanat anlayışında değişimler ortaya çıkmaya devam etmiştir. Figür, eserlerde yerini korumuş olsa da minimal sanat ve kavramsal sanat içerisinde yok sayılmış ve figürden uzaklaşılmıştır. 20.yüzyılın son çeyreğinde yeniden tuvale, boyaya ve figüre geri dönüş yaşanmış ve Neo Ekspresyonizm ortaya çıkmıştır. `ölü` sanat olarak nitelendirilen bu sanat akımı, anlam karmaşasından arınmış, gözden düşürülmüş olan her şeyi `yeniden` ifade etmiştir. Özellikle savaş sonrası izler ile birlikte birçok göndermeye yer verilmiş, duygular ön plana çıkmış, cinsellik ve edebiyat gibi temalar üzerinde durulmuştur. Neo-Ekspresyonist sanatçılar özgün üsluplarıyla bireysel, mitolojik ve ikonografik içeriklere yer vermişlerdir. Figüratif eserler üzerinden üretimler yapan sanatçılar, Almanya, İtalya ve Amerika'da bir araya gelerek savaş sonrası yaşanan sosyo-politik ve psikolojik etkileri eleştirel nitelikte eserlerine yansıtmışlardır.Anahtar Kelimeler: Modernizm, Postmodernizm, figür, Neo-Ekspresyonizm

Figure, has been the main element of art since the early ages. The concept of figure in painting; It has changed according to the periods and the way the individual perceives the outside world. In different periods, the human figure is interpreted by many artists in multiple way. With reneissance, the artist approached figure in a real way and used it to compose space and figure, to reflect human, sicience and philosophy.With the understanding Baroque art, in figure compositions, the figure is used as a depiction like hanging and light-shadow techniques are used to gain depth in the work. Oppose to this Romantic artists direct their creations to individuality, imagination and enthusiasm.In 20th cent. technological and sicientific improvements and changing conditions gained attention. The imrovement of endustry, changed the fast growing art. Consequentually the individual felt the need to adapt, after the war society undercome a phchological effect. The traditional belief and customs became pointless, with this understanding, the art changed. With these changing conditions, artists aimed to put their emotionalty forth. As a consuquence, the art communitity radically changed, artists started to reflect this to their art. The modern understanding of art gained a place in the art world and carried the weight of the change. Until 1950's, the artists created modern work, like nature, object and figure, but after modernism came post -modernism and with this new movement changing of the art progressed. Figure, kept its place among these works, but in minimal and conseptual art, its ignored.At the end of 20th centuary, the return to canvas, paint and figure, give life to a new movement `neo-expressionism.` Condidered as `dead` art, this movement purified ambiguity and brought back everything that are discredited an expressed all this again. Especilly, the scars of war, there are many references to the themes like, emotions, sexuality and literature. Neo-expresionists worked on contents of individuality, myhthologhy and iconography, with their unique touch. The artist who work on figurative art, came together in Germany, Italy and America to produced figurative work and discuss the phschological and socio-political effects of war. Keywords: Modernism, Postmodernism, Figure, Neo-expressionism