Yaş ile mutluluk arasındaki U şeklindeki ilişkinin, Türkiye örneği: 2013-2020

Abstract

Bu çalışmanın temel amacı, mutluluğun insanların hayatları üzerindeki etkilerini ekonomi bağlamında araştırarak daha mutlu bir hayatın sürdürülebilirliği üzerinedir. Mutluluk kavramının iktisat literatüründe gittikçe önem kazanmasından dolayı, mutluluğu etkileyen yaş, cinsiyet, medeni durum, sağlık ve eğitim gibi sosyo-demografik değişkenlerin ve gelir, enflasyon ve işsizlik gibi ekonomik değişkenlerin mutluluk üzerinde ne gibi etkilerinin olduğunun araştırılması önemlidir. Yaş ile mutluluk arasındaki ekonomi yazınında geçerliliği kabul edilen, U şeklindeki ilişkinin, 2013-2020 yılları Türkiye örneğinin incelenmesini ve detaylı olarak araştırılmasını içermektedir. Çalışmada, TÜİK 2013-2020 Yaşam Memnuniyeti Araştırması verilerinden yararlanılmıştır. Sonuç olarak, Türkiye'de yaş ile mutluluk arasında 2013-2019 yıllarında U şeklinde bir ilişkinin geçerli olduğu sonucuna ulaşılmıştır. En mutlu olan insanların 18-24 yaş aralığındaki ve 65 yaş ve üstündeki insanlar olduğu tespit edilmiştir. Orta yaş aralığında ise, mutluluk düzeyi minimum olmaktadır. Türkiye'de 2020 yılında ise, yaş ile mutluluk arasındaki U şeklindeki ilişkinin geçerli olmadığı tespit edilmiştir. Elde edilen bulgular, 35-44 yaş aralığındaki insanlar da mutluluk düzeyinin düştüğünü; fakat 45-64 yaş aralığında, orta yaş grubunda artığı yönündedir. Halbuki, U ilişkisi orta yaş aralığında düşmeye devam etmektedir.

The main purpose of this study is on the sustainability of a happier life by investigating the effects of happiness on people's lives in the context of economy. Since the concept of happiness is gaining importance in the economics literature, it is important to investigate the effects of socio-demographic variables such as age, gender, marital status, health and education and economic variables such as income, inflation and unemployment on happiness. It includes the examination and detailed investigation of the U-shaped relationship between age and happiness, which is accepted in the economic literature, in the case of Turkey for the years 2013-2020. In the study, the data of TUIK 2013-2020 Life Satisfaction Survey were used. As a result, it was concluded that there was a U-shaped relationship between age and happiness was valid in Turkey in 2013-2019. It has been found out that the happiest people are those aged range 18 - 24 and those aged range 65 and over. In the middle age range, the level of happiness is minimum. In Turkey, in 2020, it has been revealed that the U-shaped relationship between age and happiness is not valid. The findings show that the level of happiness decreases in people aged range 35-44, but it increases in the middle age group in the 45-64 age range. However, the U relationship continues to decline in the middle age range.