The EU and ASEAN: Asymmetries bolstered by uniqueness

Abstract

Bu çalışma, AB-ASEAN ilişkilerini eklektik bir teorik çerçeve içinde incelemektedir. İlk olarak, bu ilişkilerin evrimi ve güncel gelişmeleri nedeniyle, çalışmada ön çerçeve olarak liberal kurumsalcı teori kullanılmıştır. Yine de bu iki kurumun ilişkilerinin bölgeler arası doğası, bölgeler arasıcılığı liberal kurumsalcılıkla birleştirmeyi gerektiriyordu. Bu eklektizm, AB-ASEAN ilişkilerinin çeşitli alanlarda bu iki bölgesel şema arasındaki bariz farklılıklara rağmen neden geliştiğini açıklamaya yardımcı oldu. AB, ASEAN' dan daha net kurumsal beklentilere ve hedeflere sahip olduğu için bu ilişkilerin öncüsü olmuştur. AB'nin liberal ekonomik odağı, ASEAN üyelerinin bölgeler arası ticari kârlarını artırmaya yönelik dikkatini çekti. Ancak ikincisinin birincisine sağlayabileceği şey asimetrikti. Bölgeler arası liberal kurumsalcılık, bu asimetrinin bu ilişkilerin gelişmesine gerçek bir engel olmadığını açıklamak için tam burada devreye giriyor. Buna göre, bu çalışma, bu iki kurumun kurumsallaşma ve ekonomik gelişmişlik düzeyleri açısından dengesiz olmalarına rağmen, yine de sürekli iş birliği yapabileceklerini iddia etmektedir. Üstelik bu iş birliği başka alanlara da sıçrayabilir ve derinleşmeye devam edebilir.

This study examines the EU-ASEAN relations within an eclectic theoretical framework. Firstly, due to the evolution and current developments of these relations, the study used the liberal institutionalist theory as the preliminary framework. Yet the inter-regional nature of these two institutions' relations is required to merge inter-regionalism into liberal institutionalism. This eclecticism aided to explain the reasons why EU-ASEAN relations have been developing regardless of the obvious differences between these two regional schemes in various realms. The EU has been the pioneer of these relations since it has clearer institutional expectations and aims than ASEAN. The liberal economic focus of the EU grasped ASEAN members' attention to increase their inter-regional trade profits. Yet what the latter could provide to the former has been asymmetrical. The inter-regionalist liberal institutionalism steps in right here to explain that this asymmetry is not a real hindrance to the development of these relations. Accordingly, this study argues that although these two institutions are imbalanced regarding their institutionalization and economic development level, they could still continuously cooperate. Moreover, this cooperation could spill over to other realms and continue deepening.