Nesnel yapının biçimsel açıdan irdelenmesi

Abstract

ÖZET Nesnel yapıya biçimsel açıdan bakış problemi nesne ve nesnellik kavramlarının açıklanmasıyla başlayan raporum dört bölümden oluşmuştur. Sanat anlayışım estetik biçimi fiziki içerikten yalıtarak, sanat eserlerinde biçimin otonomluğu ve önceliğini ilan eden 20. yy. biçimci sanat anlayışıyla ortak özellikler taşımaktadır. Ancak resimlerimi Soyut Sanat, Sürrealizm, Dadaizm, Pop- Art gibi sanat akımlarının hiçbirine dahil etmiyorum. Bu akımlardan herhangi birinin içinde tanımlanmayı bir sınırlama olarak kabul ediyorum. Bununla birlikte resimlerim biçimci sanat anlayışının genel tanımı içinde yer bulabilir. Sanatın sosyal düşüncelerden, hayati ihtiyaçlardan uzak ve biçim oyun larından ibaret olduğunu ileri süren idealist estetik haz anlayışını ben imsediğim için biçimi biçimleyici olarak kabul ediyorum. Bu anlamda figür oluşturduğum biçime araçtır. Hiçbir resmimde fizyolojik, dinsel, politik, toplumsal etkilere sığınılmamıştır. Resimlerimde renk, kendine özgü bir ifade gücü taşır. Işık gölge anlamında renk kurgusu resimlerimde yer almaz. Kullandığım biçimler kendine ait mekanlar yaratmaktadır. Biçimler değiştiğinde o mekana ait hiçbir şey kalmamaktadır. Bu anlamda, resimlerim mekana yaratmaya ait bir bütünsellik iddiası taşımazlar. Resimlerim, az renk, az figür, az nesne kullanımı ile yormayan, din lendirici bir penceredir.

SUMMARY My report in which I tried to examine the object and the notion of object and the problem of stylistic approach to objective structure con sists of four chapters. In my conception of art there are some common features with the stylis tic concept of art of 20 th century which maintains the autonomy and the priority of style in plastic arts, excluding aesthetical style from the physical essence. But, I do not include my paintings into the any art trends like Abstract Art, Surrealism, Dadaism, Pop- Art etc... Defining my paintings within these trends, I believe that it will be a limited frame for my works. Nevertheless, my paintings take place in the general definition of styllis- tic concept of art. Considering the idealistic aesthetic concept of plea sure which maintains that the art has to be excluded from the social ideals and living needs and is nothing than the the games of style, 1 think the style is only existent for the sake of itself. In this context., the figures are nothing than the means for my style. None of my paintings have any politic, religious or social messages. In my paintings the colour is an independent being and has the power of expression itself. There isn't seen any arrangament of colour used as light or shading. The figures I used in my paintings create the paleces belonging to them selves. As the forms changed, there was nothing left belonging to the place in which the figures took place. So, it isn't possible to remark the conception of entire place. In this context, with its limited colour, figures and objects, I can define my paintings is a kind of resting window.