Debussy as a proto-spectralist

Abstract

Spektralist müziğin köklerine baktığımızda, spektralist besteciler sadece kendilerinden önce gelmiş akımlar olan yapısalcılar ve modernite sonrası müzik dışında bir çok müzik akımından da etkilenmiş ve kendi müziklerinde etkilendikleri bu akımlara atıflarda bulundukları sıkça gözlenir. Bazı araştırmacılara göre, spektralizmi etkileyen fikirleri erken Romantik döneme kadar uzatmak mümkün; özellikle Liszt, Debussy ve Scriabin'in müziklerinde spektralist fikirler o kadar çok görülür ki bu üç besteci zaman zaman 'proto-spectralist' (öncül spektralistler) olarak bile isimlendirilirler (Nonken, 2014). Debussy'nin değişken zaman algısı, tını düşkünlüğü, harmonikleri kullanma şekli, performans ve performans ortamının müziğe etkisi hakkındaki tavrı, onun müziğindeki spektralist yaklaşımlar olarak sayılabilir.

According to some researchers, the roots of spectralist thinking can be extended to as far as early romantic era. Spectralist ideas can be observed especially in music of Liszt, Debussy and Scriabin so that these composers are even occasionally regarded as `proto-spectralist`. The temporal time approach, fondness of timbre and overtone handling of Debussy can be counted as his spectralist thinking in his music as well as his approach to the performance and impact of the performance venue.