Peygamberliğin ispatında mucize gerçeği

Abstract

Peygamberlere duyulan ihtiyaç bir realitedir. İnsanla ilgili hükümleri belirleyen Yüce Yaratıcı bu hükümleri kullarına peygamberleri aracılığı ile iletmiştir. Peygamberler, önemli bir görev olan tebliğle memurdurlar. Dinin metinleri Peygamberlerle ilgili kapsamlı delil sunmuş, akıl da onların varlığını kabulde tereddüt etmemiştir. Peygamberliği Allah'ın kullarına bir yardım ve lutfu olarak görmek gerekmektedir. Onların insanlara sundukları bilgiler onların hayatını ve geleceklerini ilgilendiren meselelerdir.Bir peygamberin peygamberliğini ispat, ancak hiç şüphe taşımayan kesin bir delil ile mümkün olabilir. Bu kesin delil de ya onun gösterdiği mucize'yi gözlemek ve müşahade etmek veyahut kesin bilgi ifade eden mütevatir bir haberle mümkün olabilir. Peygamberlerin tanınıp bilinmesi, emir yasaklarının geçerlilik kazanması ve insanların dinen sorumlu tutulabilmesi için mucizelerin gerekli olduğu genel olarak kabul gören bir kanaattir. Nitekim bütün toplumlar, peygamber olarak gönderilmiş kimselerden mucize talep etmişlerdir. Mucize, beşerin görüp bildiği ve dâima içlerinde yanyana beraber yaşayıp ünsiyet ettiği sebep ve kanunların, insan irâde ve kudretinin üstünde olarak Allah'ın irâdesiyle harikulâde kabilinden değiştirilmesi, normal fonksiyonunun iptal edilmesidir.Peygambere verilen mucize, Allah'ın peygamberin şahsındaki delilidir, ispatıdır. Mucize, bazen inkârcıların isteği üzerine, bazen de Allah'ın dilediği bir zamanda meydana gelir. Mûcizenin, maksadı nübüvvetin sıhhatini ve peygamberin söylediklerinin doğruluğunu ispat etmektir, peygamberin doğruluğunu bilmenin ilk şartı olarak peygamberin elinde mûcizenin zuhur etmesi konusu İslâm âlimlerinin üzerinde ittifak ettikleri bir konudur.Mucizeleri inkâr etmek, bir bakıma Allah'ın varlığını, Kur'ân'ın Allah kelâm'ı olduğunu ve O Zât (sav)'ın peygamberliğini inkâr etmek demektir ki, aslında böyle bir inkâr aklı da, düşünceyi de çok çok aşar. Zira, bu hakikatler için bir delil kâfi olduğu halde, binler delil vardır; oysa, inkârcının elinde inkârını haklı çıkaracak tek bir delil yoktur ve olması da mümkün değildir.

The need for prophets is a reality. Almighty God who determined the rules about Human Being forwarded these rules to his slaves through his Prophets. Prophets are entrusted with declaration which is an important mission. The texts of religion presented detailed evidence about Prophets, and the human wisdom didn?t hesitate to accept presence of them. Prophethood must be thought as an assistance and favour of God for his slaves. The information which the Prophets presented to people are the issues interested with their lives and futures.The proof of prophethood of a Prophet can be possible only with an undoubted evidence. This certain evidence can be possible with witnessing a miracle of him or definite news which means a certain information as well. It is a general acceptance that the miracles are necessary in order to make Prophets well known, make his orders and prohibitions operative and make people liable for their religion. In fact, all soceities had demanded miracles from the Prophets. Miracle is the superior change by the will of God in the reasons and laws which are well known by Human Being beyond the will and power of Humans and the cancellation of their normal functions of these reasons and laws.The miracle given to Prophet is the evidence and proof of God in the personality of Prophet. The miracle sometimes happens upon unbelievers? requests and sometimes happens at the time when God wishes to happen. The goal of miracle is to prove the health of Prophet and his sayings, expressions. All the Islam Scholars agree on the subject which focuses on miracles as the first condition to accept the accuracy of Prophets.To deny miracles, is also to deny the presence of God, the fact that The Koran is a remark of God and His Prophethood as well. In fact, such a denial is much beyond the mind, wisdom and thought. Because, although only one evidence of thousands is enough to prove these facts, there is no evidence for the proof of denial that the unbelievers have and this is impossible indeed.