Van Depremi örneğinde afet sonrası iskân politikaları

Abstract

Afetler insanlar için fiziksel, ekonomik, sosyal ve çevresel kayıplar doğuran, normal yaşamı kesintiye uğratarak toplulukları etkileyen, doğal veya insan kaynaklı olaylardır. Afetler nedeniyle her yıl milyonlarca insanın yaşamı etkilenmekte ve özellikle az gelişmiş ülkelerde ciddi ekonomik kayıplar yaşanmaktadır. 2011 Van depremi yıkıcı bir afet olmakla birlikte afet yönetimi için aslında birçok açıdan bir milat niteliği de taşımaktadır. Van ili ve Türkiye için yeni bir başlangıç olan Van depreminde elde edilen tecrübeler, adeta bir laboratuvar deneyimi olarak kabul edilerek mevzuat değişiklikleri ile yeni yöntemsel yaklaşımlar benimsenmiş, 2009 tarihli 5902 sayılı Kanun yeni bir bakış açısıyla dinamik ve etkin bir şekilde hayata geçmeye başlamış bu Kanunla birlikte ikincil mevzuat çalışmaları da hız kazanmıştır. Üç bölümden oluşan bu tez çalışmasında 2011 yılında meydana gelen Van Depremleri sonrasında uygulanan iskan politikaları ve modelleri ele alınmış ve iskân politikalarının geliştirilmesine dair öneriler sunulmuştur.

Disasters are natural or human-induced events that cause physical, economic, social, and environmental losses for humans, affecting communities by interrupting normal life. Every year Millions of people are affected because of disasters and serious economic losses are experienced especially in underdeveloped countries. 2011 Van earthquake is a devastating disaster, and in fact, it is also a milestone for disaster management in many respects. Experiences obtained in the Van earthquake, which is a new beginning for Van province and Turkey, are accepted as a laboratory experience and new legislative changes and new methodological approaches have been adopted. Law No. 5902 which is dated 2009 dynamically and effectively came to pass with this law secondary legislation studies have also accelerated. In this thesis study which consists of three parts, included settlement policy and settlement models that applied after the Van earthquake which took place in 2011, and proposals on the development of settlement policies are presented.