Tip 2 diabetik hastalarda n-asetil-beta-d-glukozaminidaz, beta-2 mikroglobulin ve retinol bağlayıcı globulinin idrar atılımı

Abstract

ÖZET Tip 1 ve tip 2 diabetik hastalarda mikro ve makrovasküler komplikasyonlar önemli derecede mortalite ve morbiditeye neden olmaktadır. Diabetik hastalarda renal hastalığın gelişiminin önceden belirlenebilmesi hastalığın tedavisi açısından önemli yararlar sağlayacaktır. Düşük molekül ağırlıklı proteinler, enzimler ve böbrek doku proteinleri tubüler hasarın taranması amacıyla kullanılmaktadırlar. Bu çalışmada, böbrek fonksiyonları normal tip 2 diabetik hastalarda, belirgin proteinürinin oluşmadığı sessiz dönemde, böbrek glomerül ve tubülus fonksiyonlarının göstergesi olan enzim ve düşük molekül ağırlıklı proteinlerin öneminin araştırılması amaçlandı. Bu amaçla hasta ve kontrol grubunda alman venöz kandan elde edilen serumda glukoz, HbAıc, BUN, kreatinin değerleri ölçüldü. Yine hasta ve kontrol grubunda; spot idrarda kreatinin, MAU, RBG, 02-M ve NAG düzeyleri ölçüldü ve bunlar idrar kreatinine oranlanarak indeksleri hesaplandı. Hastalarda kontrol grubuna göre kan glukoz düzeyi (p < 0,001), HbAıc değeri (p < 0,05), idrar RBG indeksi (p < 0,05), idrar NAG indeksi (p < 0.001), idrar MAU indeksi (p < 0,05) istatistiki açıdan anlamlı derecede yüksek bulunmuştur. Hasta ve kontrol grubu arasında kan kreatinini, BUN, kreatinin klerensi ve idrar P2M indeksi arasında ise istatistiki açıdan anlamlı bir ilişki bulunamamıştır ( p > 0,05). Ayrıca hasta grubunda kan glukoz düzeyiyle idrar RBG indeksi arasında (r = 0,53, p < 0,001), HbAıc düzeyiyle idrar RBG indeksi arasında (r = 0,48, p < 0,05), kan glukoz düzeyiyle idrar MAU indeksi arasında (r = 0,40, p < 0,05), HbAıc düzeyiyle idrar MAU indeksi arasmda (r = 0,46, p < 0,05), idrar MAU indeksi ile RBG indeksi arasında (r = 0,43, p < 0,05), MAU indeksi ile P2M indeksi arasmda (r = 0,42, p < 0,05) ve kan glukozdüzeyiyle HbAıc arasında (r = 0,89, p < 0,001) istatistiki açıdan anlamlı pozitif korelasyon bulunmuştur. Bu çalışmanın bulguları, diabetik kontrolün yetersiz kalmasının böbrek fonksiyonlarını etkilediğini ve tubüler hasarının meydana gelebileceğini göstermektedir. Sonuç olarak diabetik kontrolle idrar MAU ve RBG anlımı ilişkilidir. Diabetes mellituslu hastalarda henüz nefropati gelişmeden idrar NAG, RBG ve MAU düzeylerinde artış görülmektedir. Ancak henüz patolojik mikroalbuminüri gelişmeden önce ortaya çıkan bu anlamlı değişikliklerin ileride diabetik nefropati gelişimini gösterip, göstermeyeceği ve tedavi ile idrar anlım miktarlarında görülebilecek azalmanın klinik etkisinin olup olmayacağının anlaşılabilmesi için prospektif kontrollü çalışmalara ihtiyaç vardır.

SUMMARY Microvascular and macrovascular complications cause considerable mortality and morbidty among patients with type 1 and type 2 diabetes mellitus. Early predictors of susceptibility for development of renal disease in diabetic subjects may help focus the treatment strategies. Measurement of the urinary excretion of low molecular weight proteins, en2ym.es and kidney tissue proteins have been used to detect tubular damage. The aim of this study was to investigate the importance of low molecular proteins and enzymes that reflects renal tubular and glomerulus functions in patients with type 2 diabetes mellitus who had normal renal function when no manifest proteinuria is present. To do this, the levels of serum glucose, HbAic, BUN and creatinine in diabetic and control groups were measured. Also the levels of creatinine, microalbumin (MAU), retinol binding protein (RBG), beta-2-microglobulin (3-2 M) and N- Acetyl beta-D-glucosaminidase (NAG) in spot urine samples of diabetic and control groups were recorded and their indexes were calculated by dividing these values. In the patients group when compared controls group, the levels of serum glucose (p < 0,001), HbAic (p < 0,05), urine RBG index (p < 0,05), urine NAG index (p < 0.001) and urine MAU index (p < 0,05) were found significiantly higher statistically. There was no significiant difference in levels of serum creatinine, creatinine clearence BUN and urine p-2 M index between patients and control groups ( p > 0,05). Also in the patients group, there were significiant correlations betwen levels of serum glucose and urine RBG index (r = 0,53, p < 0,001), HbAic and urine RBG index (r = 0,48, p < 0,05), serum glucose and urine MAU index (r = 0,40, p < 0,05), HbAic and urine MAU index (r = 0,46, p < 0,05), urine MAU index and RBG index (r = 0,43, p < 0,05),urine MAU index and &M index (r = 0,42, p < 0,05) and serum glucose and HbAic (r = 0,89, p < 0,001). These findings suggest that poor metabolic control might effect renal functions and the renal tubular damage could happen. The poor metabolic control of diabetes is correlated with excretion of urine RBG and MAU in the diabetic subjects. The levels of urine NAG, RBG and MAU are higher in diabetic patients before progressing of diabetic nephropathy. The controlled prospective studies are needed in order to understand the predictive values of these changes for diabetic nephropathy and to establish exact effects of significiant decrease in urine levels after treatment.