Kronik obstrüktif akciğer hastalığında teofilin tedavisinin diyafragma kontraktilitesine olan etkisinin MR-fluroskopi ile gösterilmesi

Abstract

1. ÖZET Kronik obstrüktif akciğer hastalıklarında artan hava yolu direncine bağlı olarak zamanla diyafragma kontraktilitesinde azalma meydana gelmektedir. KOAH'lı hastalarda konvansiyonel radyografi, bilgisayarlı tomografi gibi yöntemler hastalığa ait akciğer patolojilerini demonstre ederken diyafragma gibi hareketli olan bir organ hakkında dinamik bilgi vermekten uzaktır. Diyafragma; 1. X-ray floroskopi 2. Ultrasonografi 3. MR-Floroskopi gibi yöntemlerle dinamik olarak incelenebilmektedir. X-ışını kullanılarak yapılan floroskopik incelemenin radyasyon içermesi, yetersiz kontrast rezolüsyonu gibi dezavantajları bulunmaktadır. Ultrasonografi ise operatöre bağımlı bir yöntem olması sebebiyle objektif olma özelliği diğer modalitelere göre daha az bir yöntem olarak kabul edilmektedir. Son yıllarda gündeme gelen MR- floroskopi yöntemi ile diyafragma hareketlerinin incelenebileceği gösterilmiştir. Bu yöntemin objektif olması yanı sıra yüksek kontrast rezolüsyonu ile diğer modalitelere göre avantaj sağlamaktadır. KOAH'lı hastalarda diyafragma hareketlerinin azaldığı bilinmekte ve bu azalma daha önce yapılan çalışmalarda gösterilmiştir. KOAH tedavisinde özellikle akut atak tedavisinde kullanılan teofilin, diyafragma kontraktilitesini direk olarak arttırdığı gibi akciğerdeki hava yolu direncini de azaltarak indirek olarak diyafragma kontraktilitesine etki etmektedir. Bu çalışmada, teofilin kullanılan KOAH'lı hastalarda tedavi sonrasında tedavi öncesine oranla diyafragma kontraktilitesinde 8.73±1,17 mm'lik (% 48) bir artış MR- floroskopi yöntemiyle objektif olarak gösterilmiştir. Kontraktilitedeki bu artış SFT değerleri ve klinik bulgularla paralellik göstermiştir. Sonuç olarak MR-Floroskopi yöntemi diyafragma kontraktilitesini ve tedaviye yanıtın değerlendirilmesinde kullanılabilecek non-invazif, objektif bir radyolojik incelemedir.

2. SUMMARY Reduction in the contractility of diaphragma induced by increased airway resistance, occurs in chronic obstructive pulmonary diseases (COPD). Although conventional radiography (conventional x-ray), computerised tomography demonstrate the pulmonary lesions of COPD, they are not useful in providing dynamic information about the movements of active organs such as diaphragma. It is possible to examine diaphragma dynamically using methods such as 1. X-ray flouroscopy 2. Ultrasonography 3. MR- flouroscopy. Flouroscophic examination using x-ray has some disadvantages like insufficient radiation and contrast resolution. Ultrasonograpy is accepted to be less objective compared with the other modalities since it is a operator-dependent method. Investigation of diaphragma movements was reported to be possible using MR-flouroscopy method, which is a current issue. This method has some advantages compared with the other methods since it is an objective modality capable for multiplanar sections with high contrast resolution and no x- ray. Diaphragma movements are reported to decrease in patients with COPD. Teophylin is used in the treatment of COPD, especially in acute attacks, increases directly the contractility of diaphragma and morever affects the diaphragma contractions indirectly by providing decreases in airway resistance. In this study, the response of the COPD patients treated with teophylin was evaluated by MR-flouroscopy and an increase of 48% in diapragma contractility was detected. Increase of contractility was determined to be parallel with respiratory function tests and clinical findings. It was concluded that MR-flouroscopy was a non-invasive, easily applicable, multiplanar, and objective method with no x-ray in the evaluation of diaphragma contractility and response to the treatment.