Tiroid papiller karsinomunun ayırıcı tanısında HBME-1,CK-19,S-100 ve EMA`nın yeri(112 olguda immünohistokimyasal çalışma)

Abstract

3.ÖZET Tiroidin papiller karsinomuna esas olarak histopatolojik özellikler ile tanı konulur. Klasik papiller yapı önemlidir, ancak nükleer değişiklik tanı için gerekli temel özelliktir. Benzer yapısal ve sitolojik özellikler, tanıda problemlere neden olacak şekilde tiroidin diğer lezyonlann- da da görülebilir. Bu çalışmada, papiller karsinom ile tiroidin diğer lezyonları arasında, güçlük çekilen olgularda HBME-1, CK-19, EMA ve S- 100 protein pozitifliğinin ayırıcı tanıda kullanımı araştırıldı. Altmış papiller karsinom (37 papiller varyant, 23 folliküler varyant), 25 nodüler hiperplazi, 12 folliküler adenom, beş folliküler karsinom, altı Graves hastalığı, dört Hashimoto tiroiditi olgusu, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı arşivinden retrospektif olarak incelendi. İmmünohistokimyasal boyama, parafın bloklardan hazırlanan doku kesitlerine, HBME-1, CK-19, S- 100 ve EMA antikorları ile, standart avidin-bİotin peroksidaz kompleks tekniği kullanılarak gerçekleştirildi. Çalışmamızda papiller karsinomda HBME-1 ile %8,3 zayıf, %90 orta derece ya da güçlü boyanma, CK-19 ile %11,7 zayıf, %88,3 orta derece ya da güçlü, EMA ile %50 zayıf, %50 orta derece ya da güçlü boyanma, S- 100 ile %26,6 zayıf, %48,4 oranında orta derece ya da güçlü boyanma saptandı. Papiller karsinom dışı lezyonlarda CK-19 ile %36,5 zayıf, %5,8 orta derece, EMA ile %26,9 zayıf, %15,4 orta derece, S-100 ile %7,7 zayıf, %1,9 orta derece boyanma gözlendi. Papiller karsinom dışı lezyonlann tümünde HBME-1 boyanma gözlenmedi. İstatistiksel olarak, dört markırın hepsi, papiller karsinomda, papiller karsinom dışı lezyonlar ile karşılaştırıldığında anlamlı boyanma gösterdi. Ancak HBME-1 ve CK-19papiller karsinomda yüksek oranda orta derece ve güçlü boyanma göstermeleri nedeniyle ayırıcı tanıda çok daha değerli oldukları kanısına varıldı. 4.SUMMARY Localization of HBME-1, CK-19, EMA and S-100 protein in the differential diagnosis of papillary carcinoma Papillary carcinoma of the thyroid is mainly diagnosed with histopathologic features. Classical papillary architectures are important but nuclear change is the essential diagnostic element. Similar architectural and cytologic features may be seen in other lesions of thyroid that cause problems in diagnosis In this study HBME-1, CK-19, EMA and S-100 protein positivity were searched in the cases which have had difficulty in the diagnostic differentiation of papillary carcinoma and other lesions of the thyroid. Sixty papillary carcinomas (37 papillary variant, 23 follicular variant), 25 hyperplastic nodules, 12 follicular adenomas, five follicular carcinomas, six Graves disease and four Hashimoto thyroidites cases were studied retrospectively from the files of the Department of Pathology, School of Medicine Yüzüncü Yıl Universty. Tissue sections of paraffin-embedded blocks were used. Immunohistochemical staining, was performed using a standart avidin-biotin peroxidase complex technique with the following primary antibodies; HBME-1, CK-19, S-100 and EMA.

papiller karsinomda yüksek oranda orta derece ve güçlü boyanma göstermeleri nedeniyle ayırıcı tanıda çok daha değerli oldukları kanısına varıldı. 4.SUMMARY Localization of HBME-1, CK-19, EMA and S-100 protein in the differential diagnosis of papillary carcinoma Papillary carcinoma of the thyroid is mainly diagnosed with histopathologic features. Classical papillary architectures are important but nuclear change is the essential diagnostic element. Similar architectural and cytologic features may be seen in other lesions of thyroid that cause problems in diagnosis In this study HBME-1, CK-19, EMA and S-100 protein positivity were searched in the cases which have had difficulty in the diagnostic differentiation of papillary carcinoma and other lesions of the thyroid. Sixty papillary carcinomas (37 papillary variant, 23 follicular variant), 25 hyperplastic nodules, 12 follicular adenomas, five follicular carcinomas, six Graves disease and four Hashimoto thyroidites cases were studied retrospectively from the files of the Department of Pathology, School of Medicine Yüzüncü Yıl Universty. Tissue sections of paraffin-embedded blocks were used. Immunohistochemical staining, was performed using a standart avidin-biotin peroxidase complex technique with the following primary antibodies; HBME-1, CK-19, S-100 and EMA.Our study established that papillary carcinoma was stained %8.3 weakly, %90 moderately or strongly with HBME-1, %11.7 weakly, %88.3 moderately or strongly with CK- 19, %50 weakly, %50 moderately or strongly with EMA, %26.6 weakly, %48.4 moderately or strongly with S-100. It was observed that other lesions except papillary carcinoma, were stained %36.5 weakly, %5.8 moderately with CK-19, %26.9 weakly, %15.4 moderately with EMA, %7.7 weakly, %1.9 moderately with S-100. All other lesion except for papillary carcinoma, have not been stained with HBME-1. Statistically, all four markers had significant positive staining papillary carcinoma compared to other than papillary carcinoma. However, HBME-1 and CK-19 were considered more valuable in differantial diagnosis for papillary carcinoma, since they showed moderately and strongly staining.