Ahmet Şevki`nin peygamber övgülerinde bedii terkip güzellikleri

Abstract

Bu araştırma, Ahmed Şevkî'nin şiir olarak yazılan Hz. Peygamber efendimiz ile ilgili methiyelerini bedi' sanatının estetik biçimleri/kalıpları çerçevesinde ele alır. Bu araştırma üç bölüme ayrılmıştır. Giriş kısmında `cemâl/estetik` ve `bedi' sanatının oluşumu` ve `el-medâʾiḥu'n-nebeviyye` terimleri ele alınır ve açıklanır. Ondan hemen sonra gelen birinci bölümde `benzer biçimler/kalıplar` işlenir. Bu bölüm kendi içinde iki kısma ayrılır. Birincisi, cinâs, terdîd ve tasdîr; ikincisi ise seci', tasrî' ve luzûmdür.İkinci bölüm de iki konuya ayrılır. Birincisi hayal gücüne dayalı olarak ortaya çıkan şekillerdir. Bunu da iki eksen etrafında yapar: Birincisi, etkileme ve sanat derecesinin yüksek olduğu, (tevriye, hüsnu't-ta'lîl ve müşâkele) gibi hayal gücünün bariz olarak ortaya çıkan; İkincisi ise (mubalağa, tecâhulu-arif, te'kidu'l-medh bi mâ yüşbihu'z-zemm) gibi hayal gücünün normal olarak ortaya çıkan sanat ve biçimlerden bahseden eksendir. Şekiller başlığını taşıyan ikinci kısım aynı zamanda tıbâk, mukâbele ve süsleme şekillerini de kapsar.Araştırmanın üçüncü bölümü de iki konudan müteşekkildir. Birinci konu metin içinde veya birkaç metin arasındaki benzerlikleri; İkincisi ise birbiri ile bağlantılı ve geçişkenlik arz eden şekilleri ele alır.Araştırmacı bu çalışmada belagat, üslup ve birbirlerini takip etme konusunda bütüncül bir metodu esas almıştır. Aynı zamanda bu metot, estetik, belagat, üslup, anlam bilimi ve bunun dışındaki birkaç modern bilimden elde edilen teknik bir metodoloji ile dini metinlerin analizini kapsayan bilimsel bir uygulamaya dayanan bir metottur. Belagat ile üslup arasında karşılaştırma yapmak ve aralarındaki irtibatı güçlendirmek, şiirin anlamını ve metnin bütün şekil formlarına ulaşmak için bu metot, analizde teşhis ve tanımlama üzerinde temellenir, kadim ve moderni de esas alır.Bu araştımada birkaç önemli sonuca ulaşıldı. En önemlisi bedi' sanatının şekilleri beyan ve me'âni sanatlarından önem açısından daha düşük bir konumda değildir. Kendisine ait bir edebi estetiği ve bir belagatı vardır. Muhakkak ki Şevkî, kendi şiir tarzını oluşturmak, anlam ve ahenk temeline dayalı olarak methiye8anlamlarını oluşturmak için de bedi' sanatının biçimlerinden çokça istifade etmiştir. Bu araştırma aynı zamanda birkaç öneriyi de dikkate almıştır. En önemlilerinden bazıları şunlardır: Bedi' ilmi Arapların hazinelerinden bir hazineyi, edebi ve belagat estetiğini de temsil ettiği için ortaya çıktığı dönemden daha üstün bir bakış açısıyla Bedi' ilmi ve teknikleri ele alınmaya özen gösterilmiştir. Aynı şekilde Sami edebiyatı ve onun köklü mirasına başvurulmasına özellikle de Resul-i ekremin şahsiyetinde ortaya çıkan ve inancımızla ilgili olanlara dikkat edilmiştir.

This study addresses eulogy of Shawqi's prophecies in the context of the aesthetics of the rhetorical foundation of its poetic transcripts. The study is alienated into three chapters which sheds light on a basic introduction to the interpretation and treatment of each of the terms (aesthetics،rhetorical formation and prophetic eulogies) ،followed by the first chapter which embarks on arguments about affinity formations within the framework of two units: the first theme contains the genesis, echo and spread, and the second, which includes rhyme and legislation and the necessary.The second chapter preserved for above mentioned two sections: The first topic deals with fictional simulations, in two frameworks: the first to talk about the formations in which the degree of influence and skill is high, and the level of imagination is prominent, such as formations (allusion and good justification and analogy), and second, to discuss arts and formations in which the degree of illusion is normal such as formations(exaggeration, ignoring the acquaintance، and confirmation of admiration similar to the dispraise), and the second section, which is entitled Formations contrastive includes the formations of each of the counterpoint،interview and pedagogy.The third chapter of the study is also positioned in two sections: the first section deals with the formation of convergence and the second articulated transitional formations. The researcher implemented an integrated approach between rhetoric and stylistics, amethod that is assumed to be a widespread scientific practice to analyze poetic texts using methodological techniques derived from several empirical scientific immanence such as aesthetics, eloquence, stylistics، semantics, etc.This approach is based on scrutiny and description in analysis; To promote and theorize of rhetoric and stylistic, and to reach an understanding of the overall form of the text and its poetic significance.10Finally, the study reached to a set of outcomes, perhaps the most important ones are; the creative formations are not less important than the formations of the artistic formation of transcripts and meanings, it has its own their literature and rhetorical peculiarities. Shawqi benefited greatly from the formations of creative art to form his poetic image and its meanings of praise in terms of rhythm and connotation. The study also focused on a number of recommendations, most notably: interest in the study of the science of creativity and its arts, but according to a contemporary perspectives of what creativity represents as a collection of Arab treasures, and beauties of its literature and rhetorical aesthetics. As well as, to pay attention to go back to the high literature and the inherent heritage، especially with regard to our faith and the bearer of her loyalty represented by the person of the Holy Prophet. Peace be upon him.