Gençlerde erteleme, kişilik özellikleri ve duygu düzenleme güçlükleri arasındaki ilişkiler

Abstract

Eğitim hayatımızda veya normal yaşantılarımızda birçok defa işimizi veya herhangi bir sorumluluğumuzu yerine getirmede son ana bıraktığımız olmuştur. Tezin temelini oluşturan ertelemecilik ve erteleme ile kişilik özellikleri, duygu düzenleme güçlükleri arasındaki ilişkileri araştırma amacıyla bu çalışmaya ihtiyaç duyulmuştur. Bu araştırmada kişiliğin ve duygu düzenlemenin erteleme üzerindeki etkisinin araştrılması amaçlanmıştır. Bu çalışmada istatistik analiz yöntemi olarak yapısal eşitlik modeli kullanılmıştır. Araştırmaya Van Merkezden ulaşılabilirlik ilkesine dayanarak 849 lise öğrencisi katılmıştır Çalışma kapsamında katılımcılara Genel Erteleme Ölçeği, Tuckman Erteleme Ölçeği, Aitken Akademik Erteleme Ölçeği, Duygu Düzenleme Güçlükleri Ölçeği ve Neo Büyük Beş Kişilik Ölçeği uygulanmıştır.Yapısal modelinde Kişilik gizil değişkeninin Duygu Düzenleme Güçlükleri gizil değişkeni üzerinden Ertelemecilik gizil değişkeni üzerine doğrudan ve dolaylı etkileri değerlendirilmiştir. Yapısal eşitlik modelinde Kişilik ve Duygu Düzenleme Güçlüklerinin Erteleme gizil değişkeni üzerinde önemli ölçüde etkili olduğunu gösteren modelin geçerli olduğu bulunmuştur. Yapılan analizde kişilik gizil değişkeninin erteleme gizil değişkenini ters yönde istatistik olarak önemli düzeyde yordadığı görülmektedir (β=-0.66; p<0.01). Kişilik gizil değişkeninin aynı zamanda Duygu Düzenleme Güçlükleri gizil değişkenini de istatistik olarak önemi düzeyde yordadığı bulunmuştur (β=-0.38; p<0.01). Duygu Düzenleme Güçlükleri gizil değişkeninin Erteleme üzerine doğrudan etkisi istatistik olarak önemlidir (β=-0.18; p<0.01). Dolaylı ilişkiler değerlendirildiğinde ise Kişilik gizil değişkeninin, Duygu Düzenleme Güçlükleri gizil değişkeninin varyansını aşağı çekerek erteleme davranışında önemli düzeyde azalmaya yol açtığı gözlenmiştir (β=-0.07; p<0.01).Anahtar SözcüklerErteleme, akademik erteleme, duygu regülasyonu, kiĢilik, öznel iyi oluĢ, duygudüzenleme.

Many times, in education life and ordinary routine, we leave our works or responsibilities to the last minute. The primary focus of this study is the relations between procrastiantion, personality, and difficulties in emotion regualtion. In this invatigation, the effects of personality and emotion regulation exert on procrastination were investigated. Using structural equation, the tentative realtions between the variables were investigated. 849 high school students settled in Van centrum participated in the study. General Procrastianation Scale, Tuckman Procrastiantion Scale, Aitken Procrastianation Scale, Difficulties in mptional Regulaton Questionnaire and Neo Big Five Personality Inventory were administered. In the structural model, direct and indirect effects of Personality latent variable via Emotional Regulation Difficulties latent variable on Procrastiantion latent variable were specified and tested. Structural model evidenced support for the specified model in which personality and difficulties in emition regulations all were significant antecedents of procrastination. It was observed that Personality latent variable inversely predicted procrastination behaviours (β=-0.66; p<0.01). Additionally, Personality latent variable was a significant antecedent of difficulties in emotion regulation (β=-0.38; p<0.01). On the other hand, direct effect of the difficulties in emotion regulation on procrastitnation was also substantial (β=-0.18; p<0.01). Turning to the indirect effect, personality latent variable was predictive of procrastination via alleviating difficulties in emotion regulation (β=-0.07; p<0.01).Key WordsProcrastiantion, Academic procrastiantion, Emotion regulation, Personality, Wellbeing