Turkish banking sector performance analyses after the 2001 crisis

Abstract

Bu tez Türk bankacılık sektörünün güçlü ve zayıf yönlerine katkıda bulunmaktadır. 2001 yılından 2015 yılına kadar çeyreklik veriler kullanarak performans analizleri (DuPont analizi, CAMELS reyting analizi ve Veri Zarflama Analizi) yapılmıştır. İstanbul Uluslararası Finans Merkezi Projesi, 10'uncu Kalkınma Planı amaç ve hedefleri ve Avrupa Birliği üyeliği amelleriyle uyumlu olarak 2001 krizi sonrasında uygulanan politikaların sonuçları ve etkileri güçlü bankacılık sektörü oluşturulması açısından incelenmiştir. Analiz edilen birimler arasındaki performans farklılıkları zaman içinde azalmıştır. 2001 ekonomik krizi sonrası finansal düzelme genel olarak sağlanmış ve bankacılık sektörü ilerlemiş ve milenyumun başına göre daha güçlü hale gelmiştir. Daha sağlam ve daha güçlü sürdürülebilir bir sistem için, özellikle bankacılık sektörü varlık kalitesi ve likidite yönetimi alanlarında başarılı politikalar devam ettirilmeli ve geliştirilmelidir. Ayrıca finansal aktörler üzerine negatif etkiler içerebilse de, denetimsel şeffaflık arttırılmalıdır. Bu durumda dahi geleneksel oran analizleriyle gelişmiş model analizleri tutarlıdır. Sektördeki bankaların yönetimsel kalitelerinin iyi durumda olduğu gözlemlenmiştir; ancak donuk alacaklarda gözlemlenen, eksik sağlama hipotezini (skimping hypothesis) destekleyici bulgular risk yönetim departmanlarının yeterli düzeyde olmadığına yönelik güçlü kanıtlar sağlamaktadır. Türk bankacılık sektöründe yer alan, devlet sahipliğindeki mevduat bankaları rakiplerinden daha iyi performans sergilemekte; ancak sahip olabilecekleri en iyi performans seviyesinde bulunmamaktadır. Bu bulgu sektörün daha iyi duruma getirilmesi için yabancı bankaların sistem dışına çıkarılması gerektiği anlamına gelmemelidir. Türk bankaları varlık kalitesi yönetiminde ve piyasa riskine daha duyarlı olma konusunda yabancı bankalardan daha düşük performans sergilemektedir.

This thesis contributes to the weaknesses and strengths of the banking sector in Turkey. Performance analyses (DuPont analysis, CAMELS rating and Data Envelopment Analysis) are done by using quarterly data from 2001 to 2015. The effects and results of policies implemented after the 2001 crisis are investigated in line with solid banking sector construction for the European Union membership procedure; goals and targets of 10th Development Program and for the Istanbul International Finance Center project. In general, due to financial recovery maintained after the 2001 economic crisis, banking industry has shown improvements and has become stronger from the beginning of the millennium. In order to maintain more solid and sound sustainable system, successful policies must continue, especially in the banking sector asset quality and liquidity management areas. Also, supervisory transparency should be increased, even if it may embrace negative effects on financial actors. Even so, traditional ratio analyses are found to be consistent with advanced models. Managerial positions of banks in the sector are found in a good state, but it is observed that a requirement for adequate risk management department still continues as strong is an evidence on skimping hypothesis of NPL's. State owned deposit banks in the Turkish banking sector are performing better than their competitors but they are not in their best state in all measures. This should not mean that crowding out foreign banks out of the system would result in better overall assessment. Although the performance gap between the analyzed units have converged in time. Turkish banks are observed to have a lower performance in managing asset quality as well as vulnerability to market risk than foreign banks.