Öğretmenlerin çocuk ihmal istismarına yönelik farkındalık düzeyleri

Abstract

Bu araştırma öğretmenlerin çocuk ihmal ve istismarına yönelik farkındalık düzeylerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma sürecinde genel tarama modelinden yararlanılmıştır. Bu araştırmada Van ili İpekyolu, Tuşba ve Edremit ilçelerinde görev yapmakta olan 168 sınıf, 64 matematik, 42 sosyal bilgiler, 59 Türkçe ve 69 rehber öğretmenden bir kesit alınarak bu öğretmenlerin çocuk ihmal ve istismarı konusundaki farkındalık düzeyleri incelenmiştir. Veri toplama aracı olarak Sağır (2013) tarafından geliştirilen anket kullanılmıştır. Araştırmaya katılan öğretmenlerin %84.8'i (n=342) çocuk ihmal ve istismarıyla ilgili olarak bir eğitim almadıklarını, %73.1'i (n=294) Çocuk Koruma Kanunu hakkında bilgilendirilmediklerini belirtmiştir. Buradan hareketle öğretmenlerin çocuk ihmal ve istismarı konusunda lisans döneminde ve sonrasında kapsamlı ve programlı bir eğitime tabi tutulmadıkları aynı zamanda çocuk koruma kanunu hakkında bilgilendirilmedikleri ortaya çıkmıştır. Öğretmenlerin çocuk ihmal ve istismarı konusundaki farkındalık düzeyleri ile kıdemleri incelendiğinde; on yıl ve üzeri kıdeme sahip öğretmenlerin çocuk ihmal ve istismarı konusundaki farkındalık düzeylerinin diğerlerine göre daha yüksek olduğu görülmüştür. Öğretmenlerin çocuk ihmal ve istismarını bildirme konusunda hem hukuken hem vicdanen kendilerini yükümlü gördükleri sonucuna ulaşılmıştır. Fakat vicdanen çocuk ihmal ve istismarını bildirme konusunda kendini yükümlü görenlerin oranı yasal olarak bildirme yükümlülüğüne sahip olanların oranından daha yüksek bulunmuştur. Öğretmenlerin fiziksel ve ekonomik istismar ile fiziksel ihmal ve eğitimsel ihmal belirtileri konusunda kendilerini yeterli gördükleri sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmenler cinsel istismar, duygusal ihmal ve istismar konusunda kendilerini yeterli görüp görmedikleri konusunda ise kararsız kalmışlardır.

This research was conducted to determine the level of awareness of teachers about child neglect and abuse. The general descriptive survey model was utilized in the research process. In this research, by using using stratified sampling model 168 class teachers, 64 mathematics teachers, 42 social studies teachers, 59 Turkish teachers and 69 guidance teachers working in İpek Yolu, Tuşba and Edremit districts of Van were selected and the awareness level of these teachers on child neglect and abuse. Were exomined as a data collection tool, the questionnaire was used developed by Sağır (2013). It was stated that 84.8% (n = 342) of the teachers who participated in the survey were not educated about child neglect and abuse and 73.1% (n = 294) were not informed about the Child Protection Law. From this, it emerges that teachers have not taken to comprehensive and programmed training abaout child neglect and abuse during and after the undergraduate period and they are not informed about the child protection law at the same time. When the relation between the level of awareness abaout child abuse and neglect and teachers experience is examined, it is seen that the awareness level of the teachers, who have ten years and abuse experience are higher than others. It was that the teachers feel themselves obliged both legally and conscientiously about reporting child neglect and abuse. But the rate of those who have conscience in reporting child neglect and abuse are higher than those who have the obligation to report legally. But rate of those who are obliged to report child neglect and abuse consciously were found to be higher than those who had the obligation to report.