Pozitif davranış desteği programının lise öğrencilerinin şiddet davranışına etkisi

Abstract

Okullarda var olan şiddet ve farklı türden disiplin sorunları, eğitim ve öğretimçalışmalarını çoğu zaman sekteye uğratmaktadır. Okulların bu sorunlarla baş etmek içinarttırdığı ceza yöntemleri ise şiddeti de içine alan disiplin sorunlarını çözememektedir.Bu sorunlara çözüm olarak Amerika ve Avrupa'da okul genelinde Pozitif DavranışDesteği yaygın bir şekilde kullanılmakta ve çalışmalar bu sistemin başarıyı yakaladığınıgöstermektedir. Yapılan bu çalışmanın temel gerekçesi okullardaki şiddet sorununaPozitif Davranış Desteği Programı'yla çözüm aramasıdır.Bu araştırma geliştirilen Pozitif Davranış Desteği Programı'nın öğrencilerinşiddet eğilimi düzeylerine etkisinin incelendiği deneysel bir çalışmadır. Araştırmadaöntest-sontest kontrol gruplu desen kullanılmıştır. Araştırmada kullanılan 2x3'lük splitplot(karışık) desenden birinci faktör işlem gruplarını (bir deney ve bir kontrol); ikincifaktör ise bağımlı değişkene ilişkin ölçümleri (öntest, sontest, izleme) göstermektedir.Araştırma modelinde iki bağımlı ve bir bağımsız değişken vardır. Araştırmanınbağımsız değişkeni PDD Programı, bağımlı değişkenler ise öğrencilerin şiddet eğilimidüzeyleri ve zaman faktörüdür.Araştırmanın deneysel bir çalışma olmasınedeniyle bir evren ve örneklemeçalışması yoluna gidilmemiştir. Araştırmada `araştırma grubu` kullanılmıştır.Araştırmaya katılan denekler, Orhan Okay Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi'ne 2016-2017 eğitim-öğretim yılında devam eden 9. ve 10. sınıf öğrencileridir. Araştırma içinkullanılan Şiddet Eğilim Ölçeği, Orhan Okay Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi'nedevam eden 221 öğrenciye uygulanmıştır. Ölçeğin değerlendirme sonucunda şiddeteğilimi yüksek 24 öğrenci seçilmiştir. Bu öğrencilerseçkisiz olarak 12 kişi deney, 12kişi isekontrol gruplarına atanmıştır.Pozitif Davranış Desteği Programının uygulandığı deney grubunda umut, duygufarkındalığı, bilişsel çarpıtmaların farkına varma ve öfkeyle ilgili kitap ve çeşitlimetinlerin okunması, ev ödevi, ödül, pekiştireç, geribildirim gibi teknikler 8 haftaboyunca uygulanmıştır. Oturumlar haftada bir gün 45dk+45dk şeklinde uygulanmıştır.vKontrol grubunda ise, öğle yemeği etkinliği yapılmış. Araştırmacı ve öğrenciler,öğrencilerin ders dışında yapmaktan zevk aldıkları etkinliklerle ilgili sohbet etmiştir.`Pozitif Davranış Desteği Programı`na katılan deneklerin şiddet eğilimi puandüzeylerinde deney öncesinden sonrasına göre anlamlı bir fark görülmüştür. Çoklukarşılaştırma testi sonuçlarına göre deney grubunun son test ortalaması ( x =33,5833) öntest ortalamasından ( x =42,5833) daha düşüktür. Ayrıca son testten iki ay sonrauygulanan izleme testi ortalaması ( x =38,3833), ön test ortalamasından daha düşüktür.Fakat yapılan analizler sonucunda deney grubunun ön testi ve son testi arasındaistatistiksel olarak anlamlı bir fark olmasına rağmen son testi ve izleme testi arasındaanlamlı bir fark bulunamamıştır. Buna göre, deneysel işleme tabi tutulan deneklerinşiddet eğilim düzeyleri düşmüştür; fakat bu değişim kalıcı etki gösterememiştir. Bununyanı sıra, kontrol grubunun ön testi( x =41,9167), son testi ( x =38,2500) ve izleme testi( x =38,0833) arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır.

Violence and various discipline problems often harm academia, and punishmentmethods increased by the school cannot solve discipline problems including violence.As a solution to these problems, positive behavioral support is widely used throughoutschools in America and Europe, and studies show that this system has achieved success.The main reason for this study is to seek solutions to the problem of violence in schoolsby using Positive Behavior Support Program.This research is an empirical study that examines the effect of the developedpositive behavior support program on students' levels of violence tendency. In thisresearch, pre-test –post-test control group design is used. First factor from 2 x 3 splitplotdesign used in the research indicates process groups (an experiment, a control)whereas second factor indicates measures (pretest, post-test, follow-up) related todependant variable. In the research model there are one independent and twodependantvariables. While the independent variable of this research is Positive BehavioralSupport Programme, the dependant variablesare violence tendency of students and timefactor.Due to the fact that the research is an experimental study, a universe andsampling studies have not been conducted.'Research group' is used for this research.Subjects participating in the research are Orhan Okay Vocational and TechnicalAnatolian High School students who are in the 9th and 10th grade in the 2016-2017academic year. The Violence Tendency Scale used for this research is applied to 221students who are attending to Okay Vocational and Technical Anatolian High School.According to the results of the scale, 24 students whose violence tendency is higher areselected. 12 students among these students were randomly assigned to the experimentgroup; and the others were randomly assigned to the control group.Techniques such as reading books andvarious texts about hope, increasingawarness for feelings, cognitive distortionsand anger; and, homework, awards,reinforcements, feedbackswere used in the experiment group in which the PositiveviiBehavior Support Program was implemented. In the control group, they had a lunch,and the researcher and students were chatting about students' activites after classes.Violence tendency score levels of the subjects taking part in `PositiveBehavioral Support Programme` showed a significant difference before and after theexperimental. According to the results of multiple comparison tests, the post test meanof experimental group ( x =33,5833) is significantly lower than the pretest average ofexperimental group ( x =42,5833). Besides, the average of follow-up test carried outafter two mounts ( x =38,3833) is smaller than the pretest average. But althoughaccording to the results of the analysis, there is a significant difference between the pretestand the post test, there is not a significant difference between the post test and thefollow-up test. Thus, it can be said that violence tendency levels of the subjects takingpart in the experimental decrease; yet this change is not permanent. In addition, therewas no a significant difference among the pre-test ( x =41.9167), post test ( x = 38.2500)and follow-up test ( x = 38.0833) of the control group.