Marka Hukukunda birlikte var olma sözleşmesi

Abstract

Markalar, mal veya hizmetleri birbirinden ayırarak ticari hayatta önemli bir görev ifa etmektedir. Markalar aynı alanda çalışan işletmelerin ürettikleri malları veya yürüttükleri hizmetleri birbirinden ayırarak bunların o mal ve hizmetleri talep eden kişiler tarafından karıştırılmasının yaratacağı olumsuz sonuçları ortadan kaldırmaktadır. Tez çalışmamızda ise karıştırılma ihtimali bulunan markaların, marka tecavüz davalarına konu olmadan birlikte var olabilmelerini sağlayan birlikte var olma sözleşmesi incelenmektedir. Uygulamada marka sahipleri tarafından olası marka tecavüz davalarından kaçınmak amacıyla birlikte var olma sözleşmesine başvurulduğu bilinmekte ise de, sözleşmenin hukuki geçerliliğine ilişkin bir düzenleme ne rekabet hukukunda ne de marka hukukunda yer almaktadır.Markaların kullandığı coğrafi bölgenin ve ürün gruplarının zaman içerisinde değişmesi ve gelişmesi olağandır. Coğrafi bölgesinin değişmesi, markanın başka markaların bölgesine girmesi; ürün gruplarının değişmesi markanın başka ürün ve hizmet gruplarında kullanılması anlamına gelecektir. Markanın kullanımına yönelik her iki değişim de marka sahibini bölgeye veya ürüne göre yeni marka başvurusu yapmaya yönlendirecektir.Özellikle uluslararası marka başvuru sistemlerinin yaygınlaşmasından dolayı, birbirlerinin benzer markalarından haberdar olmayan ulusal tescili marka sahipleri küresel pazarda karşılaşmaya başlamıştır. Birlikte var olma sözleşmesi Türkiye'de henüz yeterli ilgiyi görmemekle birlikte, Avrupa Birliği'nde yargı kararlarına ve akademik çalışmalara konu olmaya başlamıştır. Birlikte var olma sözleşmesinin Avrupa Birliği'nde uygulama alanı bulmaya başlamasının başlıca nedeni ise tescil sistemlerinden olan Topluluk Marka Tescil Sistemi'dir. Söz konusu sistem 1994 yılından beri Avrupa Birliği'nin 28 üye ülkesini kapsayacak marka tescili sağlamakta ve iç piyasada markaların serbest dolaşımına imkân tanımaktadır. Dolayısıyla bu sistemden önce iki farklı ülkede tescilli benzer markaların ortak pazarda karşılaşma ihtimali çok düşükken, taraflardan birinin yapacağı Topluluk Marka Tescil başvurusuyla birlikte bu oran oldukça artmıştır.Dolayısıyla küresel pazarda karşılaşan ve karıştırılma ihtimali olan bu markaların barışçıl bir biçimde faaliyetlerini devam ettirebilmeleri adına marka sahipleri arasında uygulamada birlikte var olma sözleşmesi imzalanmaya başlamıştır. Her ne kadar marka sahiplerinin imzaladığı bir sözleşme olsa da, sözleşmenin yasal düzenlemesinin olmaması ve sözleşmeyle ilgili yargı kararının oldukça az olması sözleşmenin uygulanabilirliğini olumsuz yönde etkilemektedir.Birlikte var olma sözleşmesi Avrupa Birliğinde mahkeme kararlarına konu olmaya başlamışsa da, söz konusu kararlar sınırlı sayıdadır. Bununla birlikte çalışmamızda da örneklerine yer verildiği üzere, Avrupa Birliği mahkeme kararlarında birlikte var olma sözleşmesinin olumlu etkilerinin fark edildiği ve mahkemenin eski kararlara oranla sözleşmenin geçerliliğe ilişkin daha olumlu kararlar verdiği anlaşılmaktadır. Yasal bir dayanağı olmasa da, gün geçtikçe birlikte var olma sözleşmesi uygulamada ayrı tutulmuş ve karıştırılma ihtimali yüksek marka uyuşmazlıklarında özgün bir çözüm yolu olarak görülmeye başlanmıştır. Dolayısıyla gün geçtikçe uygulamada daha fazla karşılaşıldığından, birlikte var olma sözleşmesi hakkında marka sahiplerini yönlendirecek bilgilere ihtiyaç duyulmaya başlanmıştır. Bu aşamada birlikte var olma sözleşmesinin uygulanmasına ilişkin her olası senaryoya kesin cevaplar vermek mümkün olmamakla birlikte, sözleşmenin hukuki açıdan değerlendirilmesi hem marka sahipleri açısından hem de doktrinsel açıdan önem arz etmektedir.

The producers of the goods and the services prefer to use some unique symbols and signs, that we call as trademak, in order to distinguish their products or services among the similar ones. Trademarks rule out the troublesome possibilities by distinguishing products or services of enterprises in similar fields. In this thesis it is investigated the treatment of trademark coexistence agreements that allow potentially confusing trademarks to coexist in the market without trademark infringement lawsuits. Despite the fact that trademark owners frequently use coexistence agreements to avoid or settle lawsuits, there is no significant scholarship discussing the legal validity of such agreements in terms of antitrust and trademark law. A trademark's geographic and product boundaries may change over time. Geographic expansion means, trademark owner expands the usage of the trademark into another users'geographic market. Product line expansion accured when the trademark owner moves into or close to the other's field of use. Both of these expansion options might lead the trademark owner to make new trademark application.Especially, through the international trademark application systems, similar trademarks in different countries encounter in global market. Although coexistence agreement have not been paid much attention in Turkey, within the European Union (EU) this agreement is quite widespread. The reason of this, the trademark coexistence agreement particularly applicable after the introduction of the Community Trademark System (CTM) which is a registration system contain European Union member states. With the introduction of the CTM in 1994, trademarks of 28 Member States are now offered protection under one harmonized system that gives access to free trade within the Internal Market. Prior to the CTM, owners of similar trademarks, might have had no reason to get to know of the other's existence, nonetheless, if one party now applies for a CTM it realizes that there is a highly similar trademark in another Member State. In spite of the fact that trademark owners that have potentially confusing trademark prefer coexistence agreements to use their trademark in global market without likelihood of confusion. Even though trademark owners use coexistence agreement, the lack of legal arrangement and the limited case law affect the applicability of agreement in a negative way.A limited number of cases relating to coexistence agreements have been subject to the European Courts and the Commission. As it is subjected in this thesis, today, the Courts and Commission recognize the positive effects of such agreements, and currently there is a more positive attitute towards the agreement. Even though the coexistence agreement falls within the scope of written law, case law suggests that the agreement may be exempted if there is serious likelihood of confusion between the trademarks, and the coexistence agreement is a genuine solution of conflict.As coexistence agreement become increasingly important, there is a growing demand for guidance concerning these agreements. It is difficult to provide specific answer to every possible scenario at this stage, but the existence of appropriate guidelines would assist companies and lawyers in assessing the compatibility of the coexistence with trademark law.