Tax discrimination in EU Law and the OECD model tax convention

Abstract

Ülkelerin kendi vatandaşları ve ürünlerini korumak için vergileri araç olarak kullanması, uluslararası alanda kaçınılması gereken bir problemi, vergi ayrımcılığını oluşturmaktadır. Vergi ayrımcılığı, ticarete engel olarak yabancı mallar, hizmetler ve kişiler için ağır vergi yükü yaratmaktadır. Küreselleşmeyle artan mobilite, ticaretin önündeki engellerin kaldırılması ve ayrımcılıkla mücadeleyi gerektirmektedir. Bu baskıyla ayrım yapmama kuralı uluslararası örgütler, ekonomik bütünleşmeler ve anlaşmalar aracılığıyla uluslararası alana getirilmiştir. Bunlardan son ikisi, ayrım yapmama kurallarının ana düzeyleridir. İlk düzey olan anlaşmalar için OECD ve BM Modelleri gibi model vergi anlaşmaları önemlidir. İkinci düzey için, AB veya NAFTA gibi ekonomik bütünleşmelerin düzenlemeleri örnektir. Küresel ölçekte daha kapsamlı, etkin ve adil bir kurala ulaşmak için, bu düzeyler karşılaştırılmalıdır. Bu çalışmada, geniş uygulama alanları nedeniyle AB hukuku ve OECD Modeli seçilmiş ve iki düzeyin mevcut etkileşim, farklılık ve benzerlikleri ortaya konulmuştur. Ayrıca olası etkileşimler tartışılarak OECD Modeli'nde Avrupa Adalet Divanı içtihatlarından yararlanılması, dolaylı ve ters ayrımcılık gibi kavramların eklenmesi, haklı gerekçe kurumunun kaldırılması gibi uygulamaların AB hukukuna nakledilmesi gibi önerilerde bulunulmuştur. Ayrıca Türk vergi ve vergi anlaşması sistemleri, AB hukuku ve OECD Modeli ile karşılaştırılmıştır. Zira ayrım yapmama ilkesi, AB adaylığı ve OECD Modeli'nin anlaşmalarda kullanılması nedeniyle Türkiye için önemlidir. Yine daha iyi bir uygulama için vatansız kişilerin korunması, 24. maddenin son paragrafının anlaşamalara eklenmesi, Adalet Divanı içtihadının yansıtılması gibi önerilerde bulunulmuştur.

The use of taxes by states as a tool to protect their nationals and domestic products constitutes a problem, tax discrimination, to be avoided in the international arena. Tax discrimination creates a heavy tax burden on foreign goods, services and persons as an obstacle to international trade. Increased mobility as a result of globalization caused high pressure about the elimination of barriers to trade and the fight against discrimination. With this pressure, the principle of non-discrimination is introduced by international organizations, economic integrations and treaties. The last two constitute the main levels of non-discrimination rules. For the treaties level, model tax treaties such as the OECD and the UN Models are important. For the second level, regulations of economic integrations such as EU or NAFTA are instances. To reach a more comprehensive, effective and fair rule globally, these different levels should be compared. For this study, EU law and the OECD Model are chosen due to their wide practices and spheres of influence. With evaluating their existing interactions and differences, the possible interactions have been discussed and many suggestions have been made such as the utilization of the CJEU's case law in the OECD Model, adding concepts such as indirect or reverse discrimination to the OECD Model, transferring practices like eliminating the objective justifications to EU law. Besides, Turkish tax and tax treaty systems have been compared with EU law and the OECD Model. Because the principle of non-discrimination is significant for Turkey due to being an EU candidate and applying the OECD Model in tax treaties. Moreover, some suggestions have been made for a better practice in Turkey such as involving the protection of stateless persons or the last paragraph of Article 24, reflecting the case law of the CJEU.