Analysing post-9/11 transatlantic counter-terrorism cooperation

Abstract

Bu araştırma, 11 Eylül 2001 (9/11)'den bu yana NATO'nun ittifak içi terörle mücadelede iş birliği düzeyinin, terörle mücadelenin spesifik bir çalışma alanı olarak kurumsallaşması düzeyine göre değiştiği iddiasına ampirik bir katkı sağlamayı hedeflemektedir. Bu tezin iki temel amacı bulunmaktadır. İlk olarak bu tez, yeni kurumsalcı teorilerin kuramsal ve metodolojik araçlarından faydalanarak ve analitik anlamda eklektik bir yaklaşım geliştirerek, 9/11 sonrası dönemde ittifak içi terörle mücadelenin NATO'nun çeşitli etkinlik alanları içinde kurumsallaşma seviyeleri arasındaki farklılıkları ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. İkincisi, 9/11 sonrası dönemde NATO içindeki terörle mücadelede iş birliği ile terörle mücadelenin kurumsallaşması arasındaki ilişkiyi ortaya koymak amaçlanmaktadır. Bu tezde, NATO'nun terörle mücadele alanında kurumsallaşması Kapasite Geliştirme, İstihbarat Paylaşımı ve Askeri Operasyonlar gibi spesifik etkinlik alanlarında ayrı ayrı ele alınmıştır. Bu şekilde, NATO içinde terörle mücadelenin kurumsallaşma seviyeleri arasındaki farklılar değerlendirilmiştir.Bulgular, terörle mücadelenin – spesifik bir görev alanı olarak – kurumsallaşmasının 9/11 terörist saldırılarından hemen sonra başlaması ve bunu takip eden genişlemesine kadar; özellikle 2010 yılında yeni Stratejik Konseptin kabul edilmesinden sonra ivme kazandığına işaret etmektedir. Bu zamandan itibaren bir görev alanı olarak terörle mücadelenin kurumsallaşması artış göstermektedir. Bu artışın ittifak içi terörle mücadelede iş birliğine etkisi araştırma boyunca ele alınmaktadır. Anahtar Kelimeler: Terörle mücadele, Kurumsallaşma, İttifak içi iş birliği, NATO, Transatlantik İlişkiler

This research seeks to lend empirical support to the claim that the levels of the intra-alliance counterterrorism cooperation within NATO vary with the levels of the institutionalization of counterterrorism -as a specific issue area- since the terrorist attacks of September 11, 2001 (9/11). The aim of this dissertation is two-fold. First, it attempts to explore possible variations of the institutionalization of counterterrorism within the Alliance across the specific set of domains within NATO in the post-9/11 era by benefiting from the theoretical and methodological toolkits of new-institutionalist theories and by following an analytically eclectic approach. Second, this dissertation aims to explore the relationship between the intra-alliance counterterrorism cooperation and the institutionalization of counterterrorism within NATO in the post-9/11 era. To explore the variations of the institutionalization of counterterrorism within the Alliance, we have assessed the institutionalization of counterterrorism -as a specific issue area- within the specific set of domains namely; Capability Development, Intelligence Sharing and the Military Operations. To be more precise, the institutionalization of counterterrorism within NATO is assessed within these specific sets of domains separately to be able to measure the overall levels of the institutionalization of counterterrorism within NATO. The findings on the assessment of the institutionalization of counterterrorism within the Alliance suggest that the institutionalization of counterterrorism from its initial emergence in the immediate aftermath of the 9/11 terrorist attacks to its subsequent expansion, has accelerated specifically after the endorsement of the new Strategic Concept in 2010. Since then, the overall levels of the institutionalization of counterterrorism within the Alliance have been increasing. The effects of this increase on the intra-alliance counterterrorism cooperation analyzed throughout the research. Keywords: Counter-terrorism, Institutionalization, Intra-alliance cooperation, NATO, Transatlantic Relations