Video destekli oryantasyon eğitiminin hemşirelik öğrencilerinin klinik uygulama ile ilgili kaygı düzeylerine etkisi

Abstract

Araştırma, video destekli oryantasyon eğitiminin hemşirelik öğrencilerinin klinik uygulama ile ilgili kaygı düzeylerine etkisini belirlemek amacıyla deneysel olarak yapılmıştır.Araştırmanın örneklemini 2014-2015 öğretim yılında Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Bölümü'nde Hemşirelik Esasları dersi kapsamında Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde klinik uygulamaya çıkan, araştırmaya katılmayı kabul eden ve araştırma kriterlerine uyan 80 öğrenci (deney:40, kontrol:40) oluşturmuştur. Araştırmada veriler, `Tanıtıcı Özelliklere İlişkin Anket Formu` ve `Durumluk-Sürekli Kaygı Ölçeği` ile toplanmıştır. Oryantasyon eğitimi, deney grubuna video destekli, kontrol grubuna ise sunuş yöntemiyle verilmiştir. Öğrencilerin zamana göre (oryantasyon eğitimi öncesi ve sonrası, klinik uygulama ilk günü sabah ve öğleden sonra, klinik uygulama son hafta) kaygı düzeyleri incelenmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde sayı ve yüzde, Ki-kare Testi, Mann Whitney U Testi, Bağımsız-T testi, İki Yönlü Karma Anova, Tekrarlı Ölçümlerde Varyans Analizi, Bonferroni Düzeltmesi, Friedman Testi ve Korelasyon Analizi kullanılmıştır. Araştırmada deney grubundaki öğrencilerin sürekli kaygı puan ortalaması 47.2±5.3, kontrol grubundaki öğrencilerin sürekli kaygı puan ortalaması 45.9±4.6'dır. Deney grubundaki öğrencilerin zamana göre durumluk kaygı puanlarının değişimi arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olmadığı (p˃0.05), kontrol grubunda ise zaman göre durumluk kaygı puanlarının değişimi arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptanmıştır (p<0.05). Deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin zamana göre hissedilen kaygı puanları arasındaki fark ise istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.05). Araştırmanın sonuçları doğrultusunda uygun önerilerde bulunulmuştur.

This research was carried out experimentally to determine the effect of video-assisted orientation training on nursing students to their anxiety levels about clinical practice. The research samples has established with 80 students who agreed to participate in research (experiment:40, control:40) in 2014-2015 Yıldırım Beyazıt University Faculty of Health Sciences Nursing Department who meet the criteria in Nursing Fundamentals course under the Yıldırım Beyazıt University Ataturk Training and Research Hospital. The data in the study was collected with `Descriptive Characteristics Related Questionnaire`, `State-Trait Anxiety Inventory`. The orientation training was given by video-assisted to test group, by presentation to the control group. The anxiety levels of the students were examined with respect to time (before and after orientation training, morning and afternoon of the first day of clinical practice, last week of clinical practice). To evaluate the data, number and percent, Ki-kare Test, Mann-Whitney U test, Independent T Test, Two-Way Mixed Anova, Analysis of Variance for Repeated Measures, Bonferroni Correction, Friedman Test and Correlation Analysis were used.In the study, the trait anxiety mean score of the students in experimental group is 47.2±5.3 and in control group is 45.9±4.6. A with respect to time, it was found out that there is no statistically significant between the changes in the state anxiety score of the students of the experimental group (p˃0.05), but it is significant for control group (p<0.05). The differences between felt anxiety scores of the students in the experimental and control group was found statistically significant with respect to time (p<0.05).There have been suggestions in the light of the results of the study.