Hepatik ensefalopatide parenteral amino asit infüzyon tedavisinin etkinliğinin araştırılması

Abstract

ÖZET Bu çalışma Uludağ üniversitesi Tıp Fakültesi iç Hastalıkları Ana Bilim Dalı Gastroenteroloji Bilim dalına yatırılan.sirotik zeminde gelişmiş akut hepatik ensefalopatili 37 olguda yapıldı. Olgularımız rastgele iki gruba ayrılarak, birinci gruptaki hepatik ensefalopatili hastalara parenteral modifiye amino asit infüz- yon tedavisi,ikinci gruptaki vakalara ise laktu]oz+streptomisin tedavisi uygulandı.Her iki grubtaki olgulara eşit miktarda enerji sağlayacak şekilde,%30'luk dekstrozla kalori desteği sağlandı. On gün sürün çalışmada.DZAA'lerden zenginleştirilmiş modifiye amino asit solüsyonu ile tedavinin etkinliğini ve azot bilançosuna olan etkisini, laktuloz + streptomisin tedavisi ile karşılaştırdık. Ayrıcahastaların kan amonyak düzeylerini yakından takip ederek hepatik ense- falopatinin derinliği ile amonyak düzeyleri arasında korrelasyon olup olmadığını inceledik. Sonuç olarak, DZAA'lerden zenginleştirilmiş modifiye amino asit solüsyonu ile tedavi edilen olgularımızda, hepatik ensefalopati bulgularının tamamen kaybolması % 65 olarak gerçekleşirken, laktuloz ^ streptomisin tedavisi alan vakalarımızda % 58.8 olarak gerçekleşti. Bu oranlar açısından aralarında istatistiksel olarak anlamlı farklılık tespit edilmedi (p > 0.05). Her iki tedavi yöntemi ilede çalışma öncesi ve sonrası kara ciğer fonksiyonlarında anlamlı farklılık saptanmadı. Parenteral amino asit infüzyon tedavisi grubunda, günde 80 gram amino asit verilerek çalışmanın 4. gününden itibaren pozitif azot bilançosu sağlanırken, kontrol grubundaki olgular devamlı negatif azot bilançosu sergilediler. Aralarındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p < 0.001). Çalışma süresince PAİT grubundaki olguları % 25 'i excitus olurken, kontrol grubunda % 29.4 oranında excitus oldu. ölüm oranları açısından aralarında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmadı (p > 0.05). Hepatik ensefalopatili olgularımızın serum amonyak düzeyleri ni.korna derinliği ile karşılaştırdığımızda, aralarında istatistiksel olarak anlamlı bir korrelasyon olduğunu saptadık (p < 0.01). Çalışmamızda dallanmış zincirli amino asitlerden zenginleştirilmiş modifiye amino asit solüsyonu ile tedavi edilen hastalarda, hepatik ensefalopati bulguları en azından konvansiyonel tedavide olduğu kadar gerilemiştir. Bunun yanı sıra bu tedavi yöntemi ile hastalara yeterli kalori ve 63protein desteği sağlanabilmiştir. Bu nedenlerden dolayı hepatik ensefa- lopatinin rutin tedavisinde bu tedavi yönteminin konvansiyonel tedavi yöntemi ile kombine olarak kullanılması halinde daha başarılı sonuçlar alınacağı izlenimini edindik. Yine komalı hastalarda serum amonyak düzeyinin yakından takip edilmesinin hastalığın progresyonunu takip açısından faydalı bîr yöntem olduğu sonucuna vardık. 64