İntihar girişiminde bulunmuş olan çocuk ve ergenlerde stresle başa çıkma biçimi

Abstract

ÖZET Bu çalışma intihar girişiminde bulunmuş çocuk ve ergenlerdeki stresle başaçıkma biçimlerini araştırmaktadır. Oniki-yirmibeş yaşlan arasındaki çocuk ve ergenlerle yapılan bu çalışmanın amacı, ergenlerin yaşamlarındaki güçlüklerle ne kadar mücadele ettiklerini, stresle başa çıkma biçimlerini ne kadar kullandıklarını araştırmaktır. Bununla birlikte depresyon, anksiyete, sosyal destek ve yalnızlık düzeylerinin bilinmesinin risk gruplarının belirlenmesine, uygun başa çıkma mekanizmalarının kazandırılacağı önleme çalışmalarının oluşturulmasına ve tedavi sürecine yardımcı olacağı düşünülmüştür. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ABD polikliniğine, Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri polikliniğine ve Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisi'ne intihar girişimi sonrasında başvuranlardan 50 kişi çalışma grubunu oluşturmuştur. Kişilere Stresle Başaçıkma Ölçeği (SBÖ), Sosyal Destek Ölçeği (SDÖ), UÇLA Yalnızlık Ölçeği (UCLA-LS), BECK Depresyon Ölçeği (BDÖ), Çocuklar İçin Depresyon Ölçeği (ÇDÖ) ve yan yapılandırılmış görüşme formu uygulanarak elde edilen veriler istatistik paket programı SPSS kullanılarak istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Sonuç olarak, ölçek puanlarıyla karşılaştırıldığında araştırma bulguları şöyledir:. -Yaş arttıkça stresle başaçıkma biçimleri daha yoğun kullanılmaktadır p<0.05 ). -Cinsiyet açısından erkekler stresle başaçıkma biçimlerini daha yoğun kullanmaktadırlar (p<.05). -Kızların algıladıkları yalnızlık (p<.05), depresyon (, p<.05), durumduk ve süreklik anksiyete (, p<.05 ve p<.05) düzeyleri erkeklerden fazladır. -Öğrenim düzeyi arttıkça stresle başaçıkma düzeyleri daha sık kullanılmaktadır (p<.05). -Ailesinde herhangi bir ruhsal yada fiziksel hastalık bulunmayanların algıladıkları sosyal destek düzeyi daha yüksektir (p <.05). -Daha önce ek bir intihar girişiminde bulunmuş olan ergenlerde depresyon düzeyi. İntihar girişiminde bulunmamış olanlara göre daha yüksektir(p<.05). -İntihar girişiminde bulunan ergenler arasında, gerçek amacının ölmek olmadığını ifade eden ergenler; gerçek amacının ölmek olduğunu ifade eden ergenlere göre stresle başaçıkma biçimlerini daha yoğun kullanmaktadırlar ( p<.05) ve bu grubun depresyon düzeyleri daha düşüktür (p<.05). II-İntihar girişimini öncesinde planlayan grubun anksiyete (p<05) ve depresyon (p<.05) düzeyleri, planlamayan gruptan yüksektir. -Girişimde bulunacağından çevresindekilere bahseden grubun anksiyete (p<.05) ve depresyon (p<.05) düzeyleri bahsetmeyen gruba göre daha yüksektir. -Girişim sonrasında bir şey yapmayanların durumluk anksiyeteleri ( p<05), bir şeylere yapanlara göre daha fazladır. -Girişim sonrasında girişimde bulunduğunu haber verenler, haber vermeyenlere göre stresle başaçıkma biçimlerini daha yoğun kullanmaktadırlar (p<.05). -Aile, okul, polisle sıklıkla başlarının derde girdiğini ifade edenlerde depresyon düzeyi daha yüksektir (p<.05). -Psikiyatrik ek tanının varlığı depresyon (p<.05) ve anksiyete (p<.05) düzeylerini artırmaktadır. Sonuç olarak çocuk ve ergenleri yaşamlarına son verdirecek noktaya getiren, gerek biopsikososyal açıdan, gerekse ekonomik ve sosyolojik açıdan önemli bir sorun olan intihar davranışının önlenebilmesinde risk etmenlerinin etraflıca araştırılması ve bu doğrultuda önleme çalışmalarının yapılması önem kazanmaktadır. Anahtar sözcük: Klinik psikoloji, Çocuk psikiyatrisi, Çocuk, ergen, intihar, stresle başaçıkma, depresyon, anksiyete, sosyal destek, yalnızlık, Türkiye. III

SUMMARY COPING WITH STRESS IN CHILDREN AND ADOLESCENTS WHO COMMITTED SUICIDE This study examines how children and adolescents who had attempted suicide cope with stress. The study comprising children and adolescents aged between 12 to 25 years. aims to determine how the adolescents struggle with the problems in their lives and to what extent they use copying mechanisms. Additional assessment of depression, anxiety. social support and loneliness levels will facilitate the determination of risk groups, the organization of of preventive works that will provide appropriate coping mechanisms, as well as the treatment process. The study group consisted of 50 people who have applied to the Outpatient Units of the Departments of Child and Adolescent Psychiatry and the Department of Psychiatry, as well as the Emergency Unit at Uludağ University Medical School (Bursa -Turkey) after suicide attempts. The data gathered by application of the Coping with Stress Scale, Beck Depression Inventory, Children's Depression Inventory, State-Trait Anxiety Inventory (STAT), Multidimensional Scale of Perceived Social Support, UCLA Loneliness Scale (UCLA-LS), and a semi-structured questionnaire have been evaluated statistically by using the SPSS statistical programme. In summary, study results as determined by comparison of scale points are as follows