Laringofaringeal reflünün nazal direnç üzerine etkisinin araştırılması
dc.contributor.advisor | Yüksel, Alper | |
dc.contributor.author | Dağli, Elif | |
dc.date.accessioned | 2021-05-08T11:42:39Z | |
dc.date.available | 2021-05-08T11:42:39Z | |
dc.date.submitted | 2016 | |
dc.date.issued | 2019-01-18 | |
dc.identifier.uri | https://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/688192 | |
dc.description.abstract | Giriş-Amaç: Laringofaringeal reflü (LFR)'nün nazal konjesyon ve nazal direnç üzerine etkisinideğerlendirmek; tedavi ile bulgulardaki değişikliği incelemek amaçlanmıştır.Gereç-Yöntem: Tipik gastroözofageal reflü (GÖR) yakınması ile gastroentoroloji kliniğinebaşvuran, özofagogastroduodenoskopi sonucunda alt özofagus sfinkter (AÖS) gevşekliği ve LosAngeles kalsifikasyonuna göre evre B veya C özofajit saptanan 164 hastaya, ekstraözofagealsemptom sorgulaması içeren Reflü Semptom İndeksi (RSİ) anketi ve fleksiblnazofarengolarengoskopi ile Reflü Bulgu Skoru (RBS) değerlendirmesi yapılarak, RSİ skoru13'ün, RBS skoru 7'nin üzerinde olan 50 hasta çalışmaya dahil edildi. Çalışma grubuna nazalsemptomlardaki değişikliği değerlendirmek amacıyla NOSE (Nasal Obstruction SymptomEvaluation) anketi yapıldı. Sağlıklı gönüllülerden oluşan 50 kişi kontrol grubuna alındı. Çalışmave kontrol gruplarının aktif anterior rinomanometri yöntemi ile total nazal direnç (TND)ölçümleri yapıldı. 12 hafta süreyle günde iki kez pantoprazol tedavisi verildi. Tedavi öncesi vesonrası tüm ölçümler tekrarlandı. Elde edilen tüm veriler SPSS (Statistical Package for SocialSciences, SPSS 15.0; SPSS Inc., Chicago, IL, USA) programı ile değerlendirildi. Bağımlıgrupların kıyaslanmasında Wilcoxon testi kullanıldı. Bağımsız grupların analizinde MannWhitney testi kullanıldı. P<0.05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.Bulgular: Tedavinin 1 ve 3. ayındaki RBS, RSİ, total nazal direnç (TND), NOSE değerlerikarşılaştırıldığında her bir değişkenin tedavi sonrasında istatistiksel olarak anlamlı bir şekildedüştüğü saptanmıştır (p<0,001). Tedavi öncesi TND median değeri 0,29 iken, tedavi sonrası 0,19olarak hesaplanmıştır. Kontrol grubunun median TND değeri 0.20 bulunmuştur. Tedavi öncesiTND değerleri kontrol grubundan anlamlı derecede yüksek iken (p<0,001), tedavi sonrası kontrolgrubu ile benzer olduğu tespit edilmiştir. (p= 0.226)Tartışma ve Sonuç: Reflü'nün sinonazal mukozaya etkisi son yıllarda tartışılan ve randomizekontrollü çalışmalarla fizyopatolojisi aydınlatılmaya çalışılan bir konudur. Bu çalışma, LFR'ninnazal direnç ve nazal konjesyon üzerine negatif etkisi olduğunu ve tedavi ile bu etkilerindüzeldiğini göstermektedir. | |
dc.description.abstract | Objectives: To study the rhinologic impacts of laryngopharyngeal reflux, the effectiveness oftreatment and objective evaluation of nasal resistance.Subjects and Methods: Patients with typical gastroesophageal reflux symptoms had undergoneesophagogastroduodenoscopic examination. 164 patient has a result of, lower esophagealsphincter dysfunction and grade C or D esophagitis according to Los Angeles classification.Reflux Symptom Index(RSI) questionnaire were assessed to evaluate extraesophageal symptoms.Reflux finding score (RFS), were assessed to evaluate laringeal morphologic changes. 50 subjectswhose RSI score above 13 and RFS score above 7 were included in study group. NOSE (NasalObstruction Symptom Evaluation) were assessed to evaluate nasal symptoms in study group. 50healthy volunteers included in control group. Both groups' total nasal resistance (TNR)measurements were performed by active anterior rhinomanometry technique. Antirefluxmedicaton was given for 12 weeks. All parameters calculated before and after medical treatment.Statistical analysis was performed by SPSS (Statistical Package for Social Sciences, SPSS 15.0;SPSS Inc., Chicago, IL, USA). Dependent groups were compared with wilcoxon test andindependent groups were analysed with Mann Whitney test. p<0.05 was considered statisticallysignificant.Results: All parameters showed a significant decrease after treatment (p<0,001). TNR beforetreatment was 0.29 whereas TNR after treatment was 0.19. Median total nasal resistance (TNR)of control group was 0.20. Before treatment TNR scores was higher than control group (p<0,001)since it was similar after treatment (p= 0.226).Discussion and Conclusion: The impact of reflux on sinonasal mucosa has been a discussionpoint since there is no clear evidence to explain pathophysiology. In this study we express thatLPR has a negative effect on nasal resistance and nasal congestion. Treatment will improvesubjective and objective findings | en_US |
dc.language | Turkish | |
dc.language.iso | tr | |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | |
dc.rights | Attribution 4.0 United States | tr_TR |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ | |
dc.subject | Kulak Burun ve Boğaz | tr_TR |
dc.subject | Otorhinolaryngology (Ear-Nose-Throat) | en_US |
dc.title | Laringofaringeal reflünün nazal direnç üzerine etkisinin araştırılması | |
dc.title.alternative | Evaluation of nasal resistance in patients with laryngopharyngeal reflux | |
dc.type | doctoralThesis | |
dc.date.updated | 2019-01-18 | |
dc.contributor.department | Kulak Burun Boğaz Ana Bilim Dalı | |
dc.subject.ytm | Laryngeal diseases | |
dc.subject.ytm | Gastroesophageal reflux | |
dc.subject.ytm | Hypopharynx | |
dc.subject.ytm | Nasal mucosa | |
dc.subject.ytm | Nasal obstruction | |
dc.subject.ytm | Diagnosis | |
dc.identifier.yokid | 10098616 | |
dc.publisher.institute | Tıp Fakültesi | |
dc.publisher.university | TURGUT ÖZAL ÜNİVERSİTESİ | |
dc.type.sub | medicineThesis | |
dc.identifier.thesisid | 415118 | |
dc.description.pages | 84 | |
dc.publisher.discipline | Diğer |