Siren sesinin ambulans personelinin işitmesine olan etkisinin odyolojik testlerle incelenmesi

Abstract

Amaç: Gürültü, istenmeyen ses veya ses kirliliği olarak tanımlanabilir. Özellikle, büyük şehirlerde, önemli bir çevre kirliliği problemi olan gürültü, insanların işitme sağlığını ve algılamasını olumsuz yönde etkileyen, fizyolojik ve psikolojik dengelerini bozabilen, iş performansını azaltan, çevrenin sakinliğini yok ederek niteliğini değiştiren, çağımızın bir gerçeğidir. Gürültü, insanları işyerlerinde, konutlarında, ulaşımda araç ile ya da yaya olarak dolaşırken etkilemekte ve önemli sorunlar oluşturmaktadır. İşçi sağlığı ve iş güvenliği konusunda, gürültüden ileri gelen işitme kaybında, gürültüyü meydana getiren sesin basıncını ve frekansını belirlemek önemlidir. Çalışmamızın amacı; siren sesinin 112 Acil Ambulans Personeli'nin işitmesine olan etkilerinin odyolojik bulgularını ortaya koymaktır.Yöntemler: Çalışmada Ankara ili sınırlarında,112 Acil Ambulans çalışanı olarak görev yapan 30 gönüllü (23 erkek, 7 kadın) ve kontrol grubu olarak 30 gönüllü (17 erkek, 13 kadın) çalışmaya dahil edilmiştir. Çevre ve ambulans gürültüleri ses seviye ölçer (Sound Level Meter-SLM) cihazı ile ölçülmüştür. Çalışmada yer alan toplam 60 kişiye (120 kulak) otoskopik muayenenin ardından saf ses odyometri (yüksek frekans dahil), timpanometrik değerlendirme ve otoakustik emisyon (OAE) ölçümü yapılmıştır. Çalışmaya katılan gönüllülere çalışmanın kapsamı ve amacı anlatılarak, yazılı izinleri alınmıştır.Bulgular: Çalışmamızın sonuçlarına göre; çalışma grubunda kontrol grubuna göre konvansiyonel ölçümde 125-250-500-1000-2000-4000-6000-8000 Hz frekanslarda ve yüksek frekanslarda (12.500-14.000-16.000 Hz) hava yolu işitme eşiklerinde istatistiksel olarak anlamlı düşüşler tespit edilmiştir (P<0.05). Yapılan değerlendirmelerde konuşmayı alma eşiği (Speech Reception Thereshold-SRT), rahatsız edici ses düzeyi (Uncomfortable Loudness-UCL) ve en rahat ses düzeyi (Most Confortable Loudness-MCL) ölçüm skorları da kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük bulunmuş (P<0.05), sadece konuşmayı ayırt etme (Speech Discrimination-SD) skorlarında yaklaşık sonuçlar elde edilmiş bu da istatistiksel açıdan anlamlı bulunmamıştır (P>0.05). Anlık uyarılmış OAE (Transient Evoked Otoacoustic Emission-TEOAE) amplitüd karşılaştırmasında iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir sonuç elde edilememiştir (P>0.05).Sonuç: Konvansiyonel ölçümlerde ve yüksek frekanslarda Acil Ambulans servislerinde çalışan kişilerde kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düşüşler elde edilmiştir. SRT ve UCL değerlerinde her iki kulak için çalışma grubu aleyhine olan anlamlı sonuçlar bulunup, TEOAE amplitüd değerlerinde istatistiksel olarak fark saptanmamıştır. Ambulans çalışanlarının işitmelerinin, siren sesi ve çevre gürültüsüne bağlı olarak olumsuz yönde etkilendiğini söyleyebiliriz.Anahtar kelimeler: Ambulans Çalışanı, Siren, Saf Ses Odyogram, Timpanometri, Otoakustik Emisyon.

Purpose: Noise can be defined as undesired sound or sound pollution. Being an important environmental pollution problem especially in big cities, noise is the fact of our time which affects the hearing health of people in a negative way, can upset physiological and psychological balances, reduces working performance and changes the quality of environment by neutralizing the calmness. Noise affects people and poses significant problems for them in their works, houses, and while driving or walking. On the subject of health and safety at work, in the case of noise-related hearing loss, it is important to determine the pressure and frequency of sound that generates noise. The aim of this study is to reveal the audiological findings of the effects of the siren sound on the hearing of 112 Emergency Ambulance Staff.Methods: In the study, within the boundaries of Ankara city, 30 volunteers (23 men, 7 women) who are working as 112 Emergency Ambulance Staff are involved as subject group and 30 volunteers (17 men, 13 women) are involved as control group. Ambient and ambulance noises have been measured by Sound Level Meter (SLM) device. Following the autoscopic examination; pure tone audiometry (including high frequency) measurement, tympanometric evaluation, and otoacoustic emission measurement are done for all 60 participants (120 ears) of the study. Purpose and scope of the study have been explained to participating volunteers and their written permission have been asked.Findings: According to the results of this study; statistically significant decreases have been determined in airway hearing thresholds of the subject group at 125-250-500-1000-2000-4000-6000-8000 Hz frequencies and at higher frequencies (12.500-14.000-16.000 Hz) during conventional measurement, when compared to control group (p<0.05). In the evaluations, measurement scores of speech reception threshold (SRT), uncomfortable loudness (UCL) and the most comfortable loudness (MCL) are also found statistically low compared to control group (p<0.05). Only in speech discrimination (SD) approximate results have been achieved but these have not been found statistically significant (p>0.05). In the comparison of transient evoked otoacoustic emission (TEOAE) amplitude, no statistically significant results have been achieved between two groups (p>0.05).Result: In conventional measurements and high frequencies, statistically significant decreases have been achieved in Emergency Ambulance Staff compared to control group. Significant results, which are against the subject group, have been achieved in SRT and UCL scores for both ears, however statistically no difference has been determined in TEOAE amplitude evaluation results. In conclusion, it can be said that the hearing of Emergency Ambulance Staff is affected negatively by the siren sound and environmental noise.Key Words: Ambulance Staff, Siren, Pure Tone Audiogram, Tympanometry, Otoacoustic Emission.