2000 sonrası Türk sinemasında mekan kullanımı

Abstract

Bu çalışma mekan ve sinema arasındaki çok boyutlu ilişkiyi 2000'li yıllar sonrası Türk sinemasını merkez alarak incelemeyi amaçlamaktadır. Mekan kavramı özü itibarı ile çok geniş bir çalışma alanına sahiptir. Bu noktada mekan kavramı değişen üretim ve tüketim ilişkileri bağlamında ele alınarak, gerçek mekanın uğramış olduğu değişim halinin sinemasal mekana olan etkilerini belirlemek için filmlerde kullanılan mekansal kodlamalar analiz edilmiştir. Tezde belirlenen amaca ulaşmak için çalışma, dört ayrı bölüm üzerinden kurgulanmıştır. Birinci bölümde, mekan kavramı üzerinde durulmuştur ve mekanın uğramış olduğu değişimler kentsel mekanlarla desteklenmiştir. İkinci bölümde sinema ve mekan arasındaki ilişkiden yola çıkılarak 2000 sonrası Türk sinemasında mekan kullanımı incelenmiştir. Üçüncü bölümde sinemasal mekanın oluşum sürecinde filmdeki teknik unsurların (Kamera, Işık, Ses ve Kurgu) ne derece etki ettikleri detaylı bir okumaya tabi tutulmuştur. Tezin son bölümü olan dördüncü bölüm ise çalışmanın örneklem kısmını oluşturmaktadır. Sinemasal mekanın kullanım doğasını belirlemek için Türk sinemasında 2000'den sonra çekilmiş olan altı film (Uzak, Beş Vakit, Fikret Bey, Bizim Büyük Çaresizliğimiz, Celal Tan ve Ailesinin Aşırı Acıklı Hikayesi, Babamın Sesi,) ve bu filmlere öncülük eden 1997 yapımlı film (Masumiyet), ayrıca Türkiye ve Türkiye sinemasıyla örtüşen çeşitli acılardan dolayı Avrupa göçmen sinemasından bir ( Duvara Karşı) film incelenmiştir. Belirlenen filmlerin seçilmesinde amaçlı örneklem kullanılmıştır. Filmlerin analizinde ise nitel içerik ve biçimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Çalışmanın sonucunda gerçek mekanın uğramış olduğu değişimlerin sinemasal mekana yansıdığı görülmüştür.

This work aims to review the multi_dimensional relation between space and cinema taking to the centre after 2000's Turkish Cinema.The concept of space has a very large working area. The concept of space is discussed in the context with changing production and consumption relations and also spatial encodings used in films to determine their effects on cinematic space.To achieve the goal set in the thesis, The work was divided into four different sections. In the first chapter, the concept of space is emphasized and the changes of the space were supported by urban spaces. In the second chapter, the use of space in the post-2000 Turkish cinema was examined based on the relationship between cinema and space.In the third chapter, the technical elements in the films (Camera, Light, Sound and Editing) has been subjected to a detailed reading to understand what extent they influence the concepts. The last part of the thesis is the fourth section; is sampling part of the study. Determining the nature of the usage of cinematic space; Six films that were shot after 2000 in Turkish cinema (Innocence, Far, Five Times, Fikret Bey, Our Great Helplessness, Excessive Story of Celal Tan and His Family, My Father's Voice, Against the Wall), and a 1997 film that pioneered these films (Innocence) and a film from European immigrant cinema was examined because of with various pains very interrelated with Turkey and Turkish Cinema overlapping in terms of concepts The purpose of the selected films was analysed by using the qualitative content and formal analysis systems . As a result of the study, it was observed that the changes that the real space had undergone were reflected in the cinematic space.