Y kuşağı evli erkeklerin duygusal zekâ düzeyleri ile evlilik uyumu arasındaki ilişkide otantikliğin aracı rolü

Abstract

Bu çalışmada Y kuşağı evli erkeklerin duygusal zekâ düzeyleri ile evlilik uyumu arasındaki ilişkide otantikliğin aracı rolünü incelemek amaçlanmaktadır. Çalışma, 1980-2000 yılları arasında doğmuş Van ilinde yaşayan 294 evli erkekle gerçekleştirilmiştir. Araştırmada Otantiklik Ölçeği, Evlilik Uyum Ölçeği ve Duygusal Zekâ Ölçeği ile Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde Pearson korelasyon analizi, aşamalı regresyon analizi ve aracı analizlerden yararlanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre regresyon analizinde duyguların kullanımı, duyguların değerlendirilmesi ve kendine yabancılaşma değişkenlerinin evlilik uyumunu olumsuz yönde anlamlı yordadığı görülmüştür. Aracılık etkisinde sonuçlar ele alındığında, beklentilerle tutarlı olarak duygusal zekânın duyguların değerlendirilmesi alt boyutunun evlilik uyumunu olumlu yönde etkilediği görülmektedir. Bir başka ifadeyle, duyguların doğru biçimde değerlendirilebilmesi evlilik uyumunu arttırmaktadır. Buna karşılık, duyguların doğru biçimde değerlendirilememesi bireylerin otantik kendine yabancılaşma düzeylerini olumsuz yönde etkilemektedir. Otantikliğin kendine yabancılaşma alt boyutundaki artış ise beklendiği gibi evlilikteki uyumun azalması ile ilişkili olduğu görülmektedir. Bulgular aynı zamanda, tam aracı etkiye işaret etmektedir. Duyguların doğru olarak değerlendirilmesi ve evlilik uyumu arasındaki olumlu ilişkide otantik kendine yabancılaşma aracı bir role sahiptir. Bir başka anlatımla, duygusal zekânın bir bileşeni olan duyguların değerlendirilmesi, evlilik uyumunu kendine yabancılaşma aracılığıyla dolaylı olarak etkilemektedir. Bu etki, duyguların doğru biçimde değerlendirilememesinin kendine yabancılaşma düzeyini arttırdığı; otantik olarak kendine yabancılaşmanın ise sırasıyla evlilik uyumunu olumsuz yönde etkilediği şeklinde özetlenebilir.

In this study, it is aimed to examine the mediating role of authenticity in the relationship between emotional intelligence levels and marital adjustment of generation Y married men. The study was conducted with 294 married men who were born in 1980-2000 and live in Van. Authenticity Scale, Marital Adjustment Scale, Emotional Intelligence Scale and Personal Information Form were used in the study. Pearson correlation analysis, stepwise regression analysis and mediation analysis were used to analyze the data. According to the findings of the study, regression analysis revealed that the use of emotions, evaluation of emotions and self-alienation variables negatively predicted marital adjustment. When the results of mediation are considered, it is seen that the emotional intelligence sub-dimension of emotional intelligence positively affects marital adjustment in line with expectations. In other words, correct evaluation of emotions increases marital adjustment. On the other hand, not being able to evaluate emotions correctly affects the authentic self-estrangement levels of individuals negatively. As expected, the increase in the self-alienation sub-dimension of authenticity is related to the decrease in harmony in marriage. The findings also indicate full mediator effect. Authentic self-alienation has a mediating role in the positive relationship between the correct assessment of emotions and marital adjustment. In other words, the evaluation of emotions, a component of emotional intelligence, indirectly affects marital adjustment through self-alienation. This effect indicates that the inability to evaluate emotions correctly increases the level of self-estrangement; it can be summarized that authentically self-estrangement affects marriage harmony respectively.