A new research area for intricate landscape of cities: Paradisciplinarity

Abstract

Günümüz kentleri ve disiplinleri zaman geçtikçe `grift` bir yapıya sahip olmaya başladı. `Grift` olma durumu, birbiri içinde çözünmeden ancak iç içe geçerek varlığını sürdüren bir ilişkiler modelidir. Kendi odak noktalarını belirli bir seviyeye kadar korumalarına rağmen, kurmak zorunda kaldığı ilişkilerle birlikte değişim ve dönüşüme uğramaktadır. Mimarlık/kent çalışmaları `grift` bir hal almaya başladıktan sonra eskiden bildiğimiz ve kullandığımız kavramlar ve okumalar yetersiz kaldı. Bu yetersizlik üzerine önce `grift` olma durumu, kentler, disiplinler ve teknolojik gelişmeler başlıkları altında detaylı bir şekilde incelendi. Daha sonra da tarihsel süreç, disiplinler üzerinden değişime uğrayan dönemler aracılığıyla değerlendirildi. Bu dönemler, Antikite, Rönesans, Modern ve Modern sonrası olmak üzere dört başlığa ayrıldı. Modern dönemde birbirinden ayrılan tasarım disiplinleri `grift` bir hal almaya başladıktan sonra, Antik dönemdeki gibi bir kişinin her şeyi yaptığı zamana geri dönme eğilimi gösterdi. Bu nedenle, profesyonellerin entelektüel konumları birçok farklı açıdan bakmayı, kavramsal arası ilişkileri yeniden kurmayı, `grift` bir hal almış meslek tanımlarını yeniden anlamlandırmayı gerekli kıldı. Bu araştırmada, yıllar boyunca süregelen, mimarlık/kent tartışmalarının yanı sıra, yenilikçi ve bütüne odaklanan bir yaklaşım olarak paradisiplinerlik incelendi. Bu inceleme, tasarımcıların entelektüel pozisyonlarını yeniden oluşturmayı, değiştirip, dönüştürmeyi, geçmişi inceleyip yeniden yorumlamayı tartıştı. Teknolojik gelişmelerde tek bir insanın her şeyi yapabildiği dönemin yeniden mümkün olabileceğini ortaya koydu.

Nowadays, cities and disciplines become intricate. The concept of intricacy*, includes the model of connections of different elements that combined without resolving within each other. While these elements protects their main focuses, they should adopt and transform due to the relations which have been built. Each and every relation within architectural/urban studies should be evaluated as a skein without tyring to be separated. When the architectural/urban studies become intricate, the concepts and comprehansions become insuffiecient. This insufficiency, within this research, examined through three headings: city, discipline and technological developments. Through the examination of the relations, Michel Faucault's four similitudes which are convenientia, aemulatio, analogy and sympathies, have been used in order to comprehand this skein. Afterwards, the historical process has been discussed under the relative periods that includes disciplinary relations. They are Antiquity, Renaissance, Modernity and Post-Modernity. As a part of disciplinary relations, the separation of design disciplines during Modernity caused several problems such as becoming intricate, impossible to comprehand and started to create its own concepts such as in Post- Modernity. Within this research, todays' conditions and concepts such as inter-, multi-, cross-, trans- disciplinarity are insuffiecient while understanding the knowledge within architectural/urban studies, paradisciplinarity will be discussed as a new approach. Due to the examination of the concepts mentioned above related with the disciplinarity, there is a tendecy towards one individual can manage all with the help of technological developments and the easy accessibility of the knowledge. Last but not least, the intellectual position of professionals required looking through different aspects, relating concepts over and over again and re-evaluating the definitions of professions.