Show simple item record

dc.contributor.advisorGür, Gürden
dc.contributor.authorAkin, Fatma Ebru
dc.date.accessioned2020-12-04T08:52:18Z
dc.date.available2020-12-04T08:52:18Z
dc.date.submitted2003
dc.date.issued2018-08-06
dc.identifier.urihttps://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/67922
dc.description.abstractKaraciğer hastalıklarının çoğu formunda oksidatif stress önemli rol oynamaktadır. Oksidatif stresin patogenezinde reaktif oksijen metabolitleri önemli rol oynar. Karaciğer hücreleri aşırı reaktif oksijen metabolitine maruz kaldığı zaman oksidatif stress ortaya çıkar ve hücresel fonksiyonlar etkilenir. Oksidatif stress sonucu oluşan reaktif oksijen metabolitleri lipid, protein ve DNA gibi hücresel elemanları yıkabilir ve lipid peroksidasyonu oluşabilir. Deneysel hepatotoksin olan tioasetamid karaciğerde oksidatif stres ve lipid peroksidasyonuna neden olmaktadır. Antioksidan ve serbest radikallere karşı kurtarıcı özellikleri olduğu bilinen L-karnitin ve melatoninin tioasetamide bağlı karaciğer hasarında muhtemel oksidatif stresden koruyucu etkilerini saptayabilmek amacı ile bu çalışma planlandı. Topla 55 Wistar albino rat çalışmaya dahil edilmiştir. Ratlar 4 gruba ayrılmıştır. Kontrol grubunda 10, diğer gruplarda 15 rat bulunmaktadır. Grup1: intraperitoneal serum fizyolojik verilen control grubuGrup 2:intraperitoneal tioasetamid verilen grup, Grup 3:intraperitoneal tioasetamid+melatonin verilen grup, Grup 4:intraperitoneal tioasetamid+L-karnitin verilen gruptur. Tüm ratlardan işlemler tamamlandıktan sonra serum aminotransferazları (AST, ALT) ve laktatdehidrogenaz (LDH) çalışılmak üzere kan örnekleri ve doku malondialdehid ve redükte glutatyon düzeylerini tespit etmek üzere karaciğer doku örnekleri alınmıştır. Araştırma gruplarında : Grup 2, Grup 3 ve Grup 4 serum biyokimyasal testleri (AST,ALT) değerleri control grubundan yüksektir (p ˂0.01). Tioasetamid ile birlikte melatonin verilen grupta (Grup 3) serum AST ve ALT değerleri tek başına tioasetamid verilen gruba (Grup 2) göre daha düşük bulunmuştur (p ˂0.39). Tioasetamid ile birlikte L-karnitin verilen grupta (Grup4) AST ve ALT değerleri tek başına tioasetamid verilen gruba (Grup 2) göre daha düşük olup aralarında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p ˂0.01). Karaciğer dokusunda MDA düzeyi ortalaması Grup 2 de control grubuna göre daha yüksek bulunmuştur (p ˂0.21). Grup 3 de doku MDA düzeyi ortalaması control grubuna göre daha yüksek bulunurken Grup 4 de daha düşük bulunmuştur. Ratlarda oluşturulan karaciğerin toksik hepatit modelinde L-karnitinin serum transaminaz seviyelerini istatistiksel olarak anlamlı olacak şekilde düşürerek toksik hasara karşı koruma sağladığı görülmüştür. L-karnitin, oksidatif stresin yol açtığı hasarı kısmi olarak azaltarak karaciğer dokusunu koruduğu saptanmıştır. Melatoninin ise serum transaminaz seviyelerinde düşme sağlayarak toksik hasara karşı kısmi koruma sağladığı görülmüştür. Melatoninin oksidatif stress üzerine koruyusu etkisi saptanamamıştır.
dc.description.abstractOxidative stress plays important roles in most forms of liver diseases. Reactive oxygen metabolites play pivotal role in pathogenesis of oxidative stress. Excess reactive oxygen metabolites cause oxidative stress in hepatocytes and impair cellular functions. Reactive oxygen metabolites induced by oxidative stress can break down the cellular elements like lipid, protein and DNA and cause lipd peroxidation. Thioacetamide which is an experimental hepatotoxin causes oxidative stress and lipid peroxidation. L-carnitin and melatonin are known with their antioxidant and scavenging properties against free radicals. This study is designed to detect possible protective effects of L-carnitin and melatonin from oxidative stress in thioacetamide induced liver injury.55 Wistar albino rats were included in this study. Rats were divided into 4 groups. Control groups were comprised of 10 rats and other groups were comprised of 15 rats. Group1: Control group which were given intraperitoneal saline. Group 2: Rats which were given intraperitoneal thioacetamide. Group 3:rats which were given intraperitoneal thioacetamide +melatoninGroup 4: rats which were given intraperitoneal thioacetamide +L-carnitin. Blood samples were taken from all rats after completion of procedure for determination of serum aminotransferases (AST, ALT) and lactatedehydrogenase (LDH) and liver biopsies for determination of tissue malondialdehid ve reduced glutathione levels. Serum liver transaminases are higher in the study groups ( Group 2, 3 and group 4) than the control group(p ˂0.01). In group of rats which were given intraperitoneal thioacetamide +melatonin( Group 3) serum ALT and AST levels were lower than the group of rats which were given intraperitoneal thioacetamide alone( group) (p ˂0.39). In group of rats which were given intraperitoneal thioacetamide +L-carnitin.together ( group 4) ALT and AST levels were statistically lower than the group of rats which were given intraperitoneal thioacetamide ( group 2). (p ˂0.01). Mean MDA levels at the liver tissue were higher in group 2 than the control group. (p ˂0.21). Tissue MDA were higher in group 4 than the control group while lower in group 3. L-carnitin has been shown to be protective in rat models of toxic hepatitis by lowering serum transaminase levels statistically. Furthermore L-carnitin has been shown to protect liver tissue by partially lowering the damage caused by oxidative stress. Melatonin on the other hand has been shown to be partially protective from toxic injury by lowering serum transaminase levels. No significant protective effect of melatonin on oxidative stress could be shown.en_US
dc.languageTurkish
dc.language.isotr
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.rightsAttribution 4.0 United Statestr_TR
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectGastroenterolojitr_TR
dc.subjectGastroenterologyen_US
dc.titleRatlarda tioasetamid ile oluşturulan toksik hepatit modelinde l-karnitin ve melatonininkoruyucu rolü
dc.title.alternativeProtective Role of l-carnitine and melatonin in thioacetamide induced toxic hepatits models in rats
dc.typedoctoralThesis
dc.date.updated2018-08-06
dc.contributor.departmentİç Hastalıkları Anabilim Dalı
dc.identifier.yokid10107123
dc.publisher.instituteTıp Fakültesi
dc.publisher.universityBAŞKENT ÜNİVERSİTESİ
dc.type.submedicineThesis
dc.identifier.thesisid412022
dc.description.pages43
dc.publisher.disciplineDiğer


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

info:eu-repo/semantics/openAccess
Except where otherwise noted, this item's license is described as info:eu-repo/semantics/openAccess