İskeletsel sınıf II divizyon 1 malokluzyonlu hastalarda aktivatör tedavisinin TME yapıları üzerine olan etkilerinin MRG, BT ve sefalometrik olarak incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, herhangi bir TMD semptomu vermeyen sınıf 2 bölüm 1 malokluzyonlu hastalarda uygulanan aktivatör tedavisinin, hastaların TME yapıları üzerine olan etkilerini MRG, BT ve sefalometrik olarak incelemek ve herhangi bir ortodontik tedavi uygulanmayan sınıf 2 malokluzyonlu bireylerle karşılaştırmaktır. Araştırma kapsamına, araştırma grubu olarak modifiye Harvold-Woodside aktivatörü ile tedavi edilen iskeletsel sınıf 2 malokluzyonlu bireyler (12 kız, 18 erkek) ve kontrol grubu olarak aynı büyüme ve gelişim döneminde olan benzer malokluzyonlu ancak tedavi görmemiş bireyler (6 kız, 9 erkek) alındı. Hastaların ortalama kronolojik yaşları 10-13,5 yıldı. Uygulanan aktivatör tedavisi ortalama 13 ay sürdü. Araştırma ve kontrol gruplarından tedavi başlangıcında (Ti) ve sonrasında (T2), BT, MRG ve sefalogram kayıtları alındı. Bu kayıtlar üzerinde yapılan ölçümlerde aynı bireyin sağ ve sol eklemleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulunmadı. Aynı zamanda cinsiyetin ölçümlere eklerinin de önemsiz olduğu bulundu. Araştırma grubunda, aktivatör tedavisinin başında ve sonunda alınan BT kayıtlan karşılaştırıldığında; posterior eklem aralığı alam (PJA) ve kondil boyutlarında istatistiksel olarak anlamlı bir artış olduğu gözlendi. MRG ile kondil konumu incelendiğinde, araştırma ve kontrol grupları arasında posterior eklem aralığı (PJA) ölçümleri açısından anlamlı bir fark olduğu gözlendi. Ancak, MRG ile disk konumunun değerlendirilmesinde, her iki grup arasında tedavi başında ve sonunda anlamlı bir fark gözlenmedi. Sefalometrik değerlendirmede ise, aktivatör tedavisinin kondil ve çene ucunun büyümesi ve konumu üzerinde önemli bir etkiye sahip olduğu saptandı. Aktivatör tedavisi, kondilin glenoid fossa içerisindeki konumu ve vertikal büyümesi üzerinde önemli etkiler oluşturmaktadır.

The aim of this study was to investigate the effects of activator treatment on the structures of TMJ in skeletal class JJ patients with no TMD symptoms by using MRI, CT and cephalogram and to compare with that those of untreated patients who had skeletal class II malocclusion. The study group included the patients (12 girls, 18 boys) treated with a modified Harvold-Woodside activator during the pubertal growth peak. The control group had untreated patients (6 girls, 9 boys) with similar malocclusion in the same growth period. Their chronologic mean ages were 10-13.5 years. The active phase of the mean activator treatment was 13 months. The MRI, CT and cephalograms of the subjects were taken at two stages (Ti before and T2 after treatment) in two groups. The evaluation of these records showed that measurements had no statistically significant differences between the left and right joints of the same individual. No difference was found between the genders as well. In the study group, there were highly statistically significant differences for the area of the posterior joint space and the codylar area when the Tl and T2 records was compared. There was a statistically significant difference between the study and control groups from the point of posterior joint distance in MRI. However, no significant differences were observed between the groups in the disk position either before or after treatment. The evaluation of the cephalograms proved that the activator treatment had an important effect on the growth of the condyle and pogonion position. Activator treatment had important effects on the position of the condyles in the glenoid fossa and on the growth of the condyles in vertical dimension.