Takrolimusun tek başına veya nifedipin ile birlikte kullanımının dişeti dokusu üzerine etkisi

Abstract

Çalışmamızın amacı; takrolimus ve nifedipinin tek başına veya kombine kullanımının kısa dönem ve uzun dönemde neden olduğu dişeti değişiklerinin makroskopik, histopatolojik ve stereolojik yöntemler kullanılarak karşılaştırılması ve hücre proliferasyonunu inhibe eden, sellüler apoptozisi indükleyen bir protein olan PTEN ekspresyonunun ilaca bağlı dişeti büyümesindeki rolünün immünhistokimyasal olarak değerlendirilmesidir.80 adet erkek Spraque-Dawley rat, 8 eşit gruba ayrıldı; 1. grup: 8 hafta takrolimus, 2. grup: 8 hafta nifedipin, 3. grup: 8 hafta takrolimus ve nifedipin, 4. grup: 8 hafta %0.9NaCl, 5. grup: 24 hafta takrolimus, 6. grup: 24 hafta nifedipin, 7. grup: 24 hafta takrolimus ve nifedipin ve 8. grup: 24 hafta %0.9NaCl. Histomorfometrik incelemeler kapsamında epitel kalınlığı, bağ dokusunun kalınlığı ve yüksekliği, stereolojik incelemeler kapsamında, fibroblast hacim yoğunluğu, kollajen hacim yoğunluğu ve kan damarlarının hacim yoğunluğu hesaplandı. İmmünhistokimyasal inceleme kapsamında ise fosfataz ve tensin (PTEN) ekspresyonu kantitatif olarak değerlendirildi.5. 6. ve 7.gruplarda epitel kalınlığı ve bağ dokusu genişliğinin sırasıyla kontrol grubuna göre istatistiksel anlamlı olarak arttığı saptandı (P<0,05; P<0,001). Bağ dokusu yüksekliğinin ise 5. ve 7. grupta istatistiksel anlamlı artış olduğu saptandı (P<0,001). Fibroblast hacim yoğunluğu ve kollajen hacim yoğunluğunun 7.grupta kontrol grubuna göre istatistiksel anlamlı olarak fazla olduğu bulundu (P<0,001). PTEN immunreaktivitesinin ise ilaç uygulanan deney gruplarının tümünde (1.,2.,3.,5.,6.,7.grup) kontrol gruplarına (4.ve8.grup) göre istatistiksel anlamlı olarak azaldığı saptandı (p<0.05).Çalışmamızın bulguları, ilaç kullanım süresinin kombine ilaç kullanımına göre dişeti büyümesi şiddetini etkileyen daha önemli bir faktör olduğunu ayrıca PTEN'nin dişeti büyümesi patogenezinde rol oynadığını düşündürmektedir.

The aim of this study is to compare the gingival changes induced by short term and long term tacrolimus and nifedipine administration alone or in combination, using macroscopic, histopathologic and stereolojical methods and to evaluate immunohistochemically the role of PTEN expression, a protein that inhibit cell proliferation and induces cellular apoptosis, in drug-induced gingival overgrowth.Eighty Spraque-Dawley male rats were equally divided into eight groups as; group 1: tacrolimus 8 weeks, group 2: nifedipine 8 weeks, group 3: tacrolimus and nifedipin 8 weeks, group 4: %0.9 NaCl 8 weeks, group 5: tacrolimus 24 weeks, group 6: nifedipin 24 weeks, group 7: tacrolimus and nifedipin 24 weeks, group 8: %0.9 NaCl 24 weeks. Histomorphometric analysis included the measurements of epithelial thickness, connective tissue thickness and height and stereological analysis included the measurements of volumetric densities of fibroblasts, collagen fibers and vessels. In addition, phosphatase and tensin (PTEN) expression was determined immunohistochemically.Epithelial thickness and connective tissue thickness respectively was statistically significantly increased in groups 5, 6 and 7 compared to group 8 (P<0,05) while connective tissue height was significantly increased in group 5, 7 (P<0,001). Volumetric densities of fibroblasts and collagen fibers was significantly increased in group 7 compared to kontrol group (P<0,001). PTEN immunoreactivity was significantly decreased in all experimental groups (groups 1,2,3,5,6,7) compared to the control group (groups 4 and 8) (p<0.05).The results of our study suggest that duration of drug administration seems to be a more important factor which affect the severity of gingival overgrowth compared to the combined drug treatment and PTEN might play a role in the pathogenesis of gingival overgrowth.