C2 ve ND-yag lazer uygulamalarının kök kanal dolgu maddelerinin dentin bağlantısına etkilerinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı kök kanal duvarları üzerine uygulanan yüzey işlemlerinin farklı kök kanal dolgu materyallerinin bağlantı dayanımına etkisinin değerlendirilmesidir.Materyal ve Metot: Bu amaçla, toplam 180 adet çürüksüz, yüzeyinde çatlak ve kırık olmayan çekilmiş insan alt premolar diş kökü kök kanal preperasyonundan sonra eşit sayıda ve rastgele 12 gruba ayrılmıştır; Grup 1(Kontrol): 3ml %5 NaOCl (n=30), Grup 2: 5ml %17 EDTA (n=30), Grup 3: Nd:YAG lazer (1W, 10Hz) (n=30), Grup 4 Nd:YAG lazer (1W, 15Hz) (n=30), Grup 5: CO2 lazer (1W,50Hz) (n=30), Grup 6: CO2 lazer (0.5W, 50Hz) (n=30). Daha sonra bütün gruplarda kök kanalları iki farklı kök kanal patı ile doldurulmuş (Güta Perka + AH plus (n=15), Resilon + Epiphany SE (n=15) ve her bir kök yüzeyinden, koronal, orta ve apikali içermek üzere düşük hızda su soğutmalı elmas testere kullanılarak üç adet kesit alınmıştır. Patların adezyon dayanımlarını değerlendirmek için köklerden elde edilen kesitler üzerinde push-out testi yapılmıştır. Sonuçlar Newton olarak kaydedilmiş ve mPA'a çevrilmiştir.Bulgular: Elde edilen sonuçlara göre, gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur (p<,05). En yüksek ortalama değer Nd-YAG 15 Hz- gutta percha + AH plus koronal grubunda elde edilmiştir (4,96 mPa). Nd-YAG lazer grupları CO2 lazer gruplarından, CO2 lazer grupları da EDTA grubundan daha yüksek bağlantı değerleri göstermişlerdir. En düşük bağlantı değeri kontrol grubunda izlenmiştir. `Güta Perka + AH Plus` konvansiyonel dolgu sistemi, `Resilon + Epiphany SE` dolgu sistemi ile karşılaştırıldığında bütün yüzey işlemleri ve kesitlerde daha yüksek bağlantı değerleri göstermiştir(p<,05).Sonuç: Kök kanal yüzey işlemlerinde lazer uygulamalarının konvansiyonel sistemlere alternatif olabileceği düşünülürken, rezin içerikli kanal dolgu patlarının güvenilirliği tartışmalıdır. Anahtar Kelimeler: lazer; kök kanal dolgusu; yüzey işlemi; itme testi

Aim: The purpose of the present study is to evaluate the effect of different surface treatments on adhesion strength of different root sealer materials to root canal walls.Material and Method: For this purpose, a total of 180 extracted human inferior premolar teeth roots without surface cracks and fractures were divided into 12 groups; Group 1(Control): 3ml %5 NaOCl (n=30), Group 2: 5ml %17 EDTA (n=30), Group 3: Nd:YAG laser (1W, 10Hz) (n=30), Group 4: Nd:YAG laser (1W, 15Hz) (n=30), Group 5: CO2 laser (1W,50Hz) (n=30),Group 6: CO2 laser (0.5W, 50Hz) (n=30). And then for all groups root canals were filled with two different sealers (gutta percha + AH plus (n=15), Resilon + Epiphany SE (n=15) and total of three sections were taken from one root surface including coronal, middle and apical by using a low-speed water-cooled diamond blade. After these procedures, push-out tests were performed on sections which were obtained from the roots to evaluate the adhesion strength of the sealers. Results recorded as Newton and converted to Mpa.Results: According to the results, there were statistically significant difference among all groups (p<,05). The highest median value was observed in Nd-YAG 15 Hz- gutta percha + AH plus coronal group (4,96 mPa). Nd-YAG laser groups exhibited higher adhesion strength than CO2 laser groups, CO2 laser groups exhibited higher adhesion strength than EDTA groups. The lowest adhesion values were observed in conrol groups. `Gutta percha + AH plus` conventional sealer system was superior in all groups when compared to the resin based `Resilon + Epiphany SE` sealer system (p<.05).Conclision: Although laser applications is thought to be an alternative for root canal surface treatments, the reliability of the root canal sealers containing resin is controversialKeywords: laser; root canal sealer; surface treatment; push-out test