Eğimli implantlarda farklı implant abutment bağlantılarının oluşturduğu stresin sonlu elemanlar analizi ile değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Eğimli ve düz yerleştirilen implantlarda oluşan stres yoğunluklarının değerlendirilmesi ve farklı implant abutment bağlantı tasarımlarında implant gövdesi, abutment, iç vida, spongioz ve kortikal kemikte oluşacak stres dağılımlarının sonlu elemanlar stres analizi kullanılarak karşılaştırılmasıdır.Materyal ve Metot: Dört farklı implant abutment bağlantı tasarımı, 3 farklı açıda (00-150-300) implant eğimi kombinasyonlarında, aksiyel ve oblik (30 derece) yönden verilen yükler ile sonlu elemanlar stres analizine tabi tutuldu. İmplantlar tek ünite olarak, üzerine yapılacak kron ise üst premolar olarak modellendi. Kemik bloğu içerisine yerleştirilen implantlar üzerine vertikal ve oblik yönden (100 N) kuvvet uygulandı. Vertikal kuvvet kronun santral fossasına, oblik kuvvet kronun palatinal kuspının bukkal eğimine gelecek şekilde uygulandı. Yapılan sonlu elemanlar analizi sonucunda elde edilen veriler; Von mises, maksimum principle ve minimum principle stres değerleri olarak kaydedildi.Bulgular: İmplant abutment bağlantı tasarımları farklı olan sistemlerde kemik ve implant komponentleri üzerinde farklı stres değerleri gözlendi. Eğimli implantlar da bu stres farkını etkiledi. Oblik yüklemeler ise implantlar üzerinde genel olarak stres arttırıcı bir faktör olarak rapor edildi.Sonuç: Eğimli implant tekniği kullanılabilir bir tekniktir. Oblik yüklemeler, implantlar üzerinde stres arttırıcı bir faktördür. Tube in tube bağlantı tasarımı, diğer tasarımlar ile karşılaştırıldığında biyomekanik olarak daha iyi sonuçlar vermiştir. Anahtar kelimeler: İmplant, eğimli implant, implant abutment bağlantı tasarımı, sonlu elemanlar analizi.

THE EVALUATION OF THE STRESS OF DİFFERENT IMPLANT ABUTMENT CONNECTIONS ON TILTED IMPLANTS BY FINITE ELEMENT ANALYSIS Aim: The evaluation of the stress concentrations of the tilted and vertically positioned implants and the comparison of the stress distribution at different implant abutment connection designs on implant body, abutment, implant screw, spongious and cortical bone.Material and Method: Four different implant abutment connection design, at 3 different (00-150-300) tilted implant combinations subjected to finite element stress analysis by axial and oblique (30 degrees) loads. Implants are modelled as single unit and the crowns are modelled as upper premolar. A vertical and an oblique load (100 N) are applied to the implant that positioned in the bone block. Vertical load is applied to central fossa and oblique load is applied to the buccal bevel of the palatinal cusp of the crown. The data obtained from finite element analysis were recorded as Von mises, maximum principle and minimum principle stress values. Results: Different stress values on the bone and implant components were observed at the systems that has different implant abutment connection designs. Tilted implants also affect this stress difference. In general oblique loads are reported as a stress increasing factor on implants. Conclusion: Tilted implant technique is a viable technique. Oblique loads are stress increasing factors on implants. Tube in tube connection design has better biomechanically results when compared to the other designs. Keywords: Implant, tilted implant, implant abutment connection design, finite element analysis