İleri/çok ileri derece işitme kayıplı bireylerde işitsel rehabilitasyonun videonistagmografik bulgulara etkisinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Çalışmamızda bilateral ileri/çok ileri derecede işitme kayıplı bireylerde okülomotor fonksiyonların değerlendirilmesi ve koklear implantlı işitsel rehabilitasyonun okülomotor testler üzerine etkisinin incelenmesi amaçlandı.Materyal ve Metot: Çalışmamıza 18-60 yaşları arasında toplam 50 birey dahil edildi. Bilateral ileri/çok ileri derecede işitme kaybı olan bireyler, koklear implant kullanım durumuna göre 2 gruba ayrıldı. Düzenli işitme rehabilitasyonu kullanmayan 15 kişi Çalışma Grubu 1'i, en az 1 yıldır düzenli koklear implant kullanan 15 kişi Çalışma Grubu 2'yi oluşturdu. Bilateral normal işitmeye sahip 20 kişi kontrol grubunu oluşturdu. Çalışma gruplarındaki bireylerin odyolojik verilerine hasta dosyasından ulaşıldı. Kartopu örneklem kullanılarak çalışmaya dahil edilen kontrol grubundaki bireylerin odyolojik testleri yapıldı. Tüm bireylere yatak başı muayene yöntemleri ve videonistagmografi (VNG) test bataryasının okülomotor ve nistagmus varlığını sorgulayan testleri uygulandı. Elde edilen veriler gruplar arasında karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmamızda sakkad testinde tüm bireylerde doğruluk ve hız değerleri normal sınırlarda elde edildi, gruplar arasında latans açısından anlamlı farklılık elde edilmedi. Gruplar arasında pursuit test kazançları (0.4 Hz'de sağ göz hariç) ve asimetrileri açısından anlamlı bir fark elde edilmedi. Optokinetik testte kazanç açısından gruplar arasında anlamlı bir fark elde edilmedi. Tüm bireylerde gaze, spontan nistagmus test sonuçları ve disdiadokinezi, parmak burun, past pointing, Romberg, Fukuda, yürüyüş test sonuçları normal elde edildi.Sonuç: Çalışmamızda işitme kaybının ve işitme rehabilitasyonunun okülomotor ve yatak başı denge değerlendirmesi yapan testler üzerine etkisinin olmadığı tespit edildi.Anahtar Kelimeler: İşitme kaybı; Koklear implant; Okülomotor testler; VNG

Aim: In our study we aimed to evalute the oculomotor functions of individuals bilateral severe/profound hearing loss and investigate the effects of cochlear implant auditory rehabiliton on oculomotor tests.Material and Method: A total of 50 subjects between the ages of 18 and 60 were included in our study. Bilateral severe/profound hearing loss was divided into two groups according to the cochlear implant use. Fifteen people who did not use regular hearing rehabilitation included Working Group 1, and 15 people using a regular cochlear implant for at least 1 year formed the Working Group 2. Twenty people with bilateral normal hearing constituted the control group. The audiological data of the study groups were obtained from the patient file. The audiological tests of the control group were included in the study use of snowball sample. Tests were performed to evaluate the presence of oculomotor and nystagmus on bedside examination methods and videonistagmography (VNG) test battery for all individuals. The data were compared between the groups.Results: In our study, accuracy and velocity values were obtained at normal limits in all individuals and no significant difference was found between the groups in terms of latency. There was no significant difference between the groups in terms of pursuit test gains (excluding right eye at 0.4 Hz) and asymmetries. There was no significant difference between groups in terms of gain in the optokinetic test. The results of gauze, spontaneous nystagmus test results and disdiadocinesia, finger nose, past pointing, Romberg, Fukuda, walking test results were obtained in all subjects.Conclusion: In our study, it was found that hearing loss and hearing rehabilitation had no effect on oculomotor and bedside balance tests.Keywords: Cochlear implant; Hearing loss; Okulomotor tests; VNG