Aile hekimlerinin öz yeterlilik algılarının tükenmişlikleri üzerindeki etkisi

Abstract

Amaç: Aile hekimlerinin öz yeterlilik algılarının tükenmişliklerine olan etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır.Materyal ve Metot: Çalışmada anket yöntemi uygulanmıştır. Anket Samsun il ve ilçelerindeki tüm aile sağlık merkezlerinde 21.03.2018- 21.03.2019 tarihleri arasında uygulanmıştır. Omü Klinik Araştırmalar Etik Kurulu raporu ve gerekli izinler alınmıştır. Çalışmada örneklem seçilmemiş olup tüm evrene ulaşılmak istenmiştir. Çalışmanın geçerlilik ve güvenilirlik analizi yapılmıştır. Bulgular: Araştırmaya %75,8 (n=299) aile hekimi katılmıştır. Katılımcıların %56,2'si merkez ilçelerde çalışmakta, %57,5'i günde 60 ve üzeri hastaya bakmaktadır. Katılımcıların %91,3'ü pratisyen hekim, %8,7'si uzman hekimdir. Katılımcıların %68,6'sı çalıştığı kurumu sevmekte, %89'u kendisini mesleki açıdan yeterli bulmakta ve %51,8'i kendisini mesleki açıdan tükenmiş hissetmektedir. Çalışmaya katılan aile hekimlerinin öz yeterlilik puanları 30,26 ± 5,35, duygusal tükenme puanları 15,60 ± 7,86, duyarsızlaşma puanları 5,23 ± 3,40, düşük kişisel başarı hissi puanları 11,01 ± 3,53, genel tükenmişlik puanları 31,83 ± 12,08'dir. Verilerin istatistiksel analizinde SPSS 22.0 (Statistical Package for Social Science) paket program kullanılmıştır.Sonuç: Aile hekimlerinin öz yeterlilik algıları ile duygusal tükenme, duyarsızlaşma, düşük kişisel başarı hissi ve genel tükenmişlik algılamaları arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki bulunmaktadır. Öz yeterliliğin artması duygusal tükenmeyi, duyarsızlaşmayı, düşük kişisel başarı hissini ve genel tükenmişliği azaltmaktadır. Aile hekimlerinin öz yeterlilik algıları, tükenmişliklerini etkilemektedir.Anahtar Kelimeler: Aile hekimliği; öz yeterlilik; tükenmişlik; sağlık kurumlarıMustafa SAMANCI, Yüksek Lisans TeziOndokuz Mayıs Üniversitesi- Samsun, Mayıs-2019

Aim: It is aimed that the effects of the sense of self-efficacy on their burnout.Material and Method: The survey method is applied for this study. The survey is performed in all the health centres in both villages and cities in Samsun between the dates 21.03.2018 - 21.03.2019. 19 Mayıs University Clinical Researches Ethics Committee Report and necessary permissions are received. The sample was not selected in the study and it was desired to reach the whole universe. The validity and reliability of the study were analyzed.Results: The 75,8 % (n=299) people attended the research. The 56,2 % of the participants work in central districts; The 57,5 % of them look after the avarage of 60 or more patients in a day. The 91,3 % of the participants are general practitioner, the 8,7 % of them are spacialist physicians. The 68,6 % of the participants like the organization where she/he works; the 89 % of them find themselves professionally competent, and the 51,8 % of them feel themselves professionally exhausted. Self-efficacy scares of the participating family physicians are 30,26 ± 5,35; emotional exhaustion scores are 15,60 ± 7,86; depersonalization scores are 5,23 ± 3,40; low persoal accomplishment feeling scores are 11,01 ± 3,53; general burnout scores are 31,83 ± 12,08. SPSS 22,0 (Statistical Package for Social Science) package program was used for statistical analysis.Conclusion: There is a negative, significant correlation between self-efficancy perceptions of the family physicians and emotional exhaustion, depersonalization, low sense of personal accomplishment and general burnout perceptions. Increased self-efficacy decreases emotional exhaustion, depersonalization, low personal accomplishment feeling and overall effeteness. Family physicians' self-efficacy perceptions affect their burnout.Key words: Family practice, self-efficacy, burnout, health facilities, Mustafa SAMANCI, Master's thesisOndokuz Mayıs University, Samsun, May-2019