Takım ve bireysel sporcuların iletişim becerileri ve kaygı düzeylerinin çatışma eğilimi ile ilişkisinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada amaç; çeşitli kulüplerde aktif olarak spor yapan takım ve bireysel sporcuların iletişim becerileri ve kaygı düzeylerinin çatışma eğilimi ile ilişkisinin incelenmesidir.Materyal ve Metot: Araştırma grubunu, çeşitli kulüplerde aktif olarak spor yapan takım ve bireysel sporlar olmak üzere toplam 800 sporcu oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak; Kişisel Bilgi Formu (KBF), Çatışma Eğilimi Ölçeği (ÇEÖ), İletişim Becerileri Ölçeği (İBÖ), Durumluk-Sürekli Kaygı Ölçeği (DSKÖ) kullanılmıştır. Verilerin istatistiksel değerlendirmelerinde; farklılıkları ortaya koymak için Mann Whitney U testi, Kruskall Wallis testi ve Steel Dwass çoklu karşılaştırma testi, ilişki düzeylerini test etmek için ise Spearman korelasyon katsayısından yararlanılmıştır. Bulgular: Araştırmada çatışma eğilimi ölçeğinin alt boyutları ve toplam puanları ile iletişim becerileri alt boyutu toplam puanları ve durumuluk-sürekli kaygı ölçeği arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. İletişim becerileri ölçeğinde ise; cinsiyet, spor dalı, anne-baba tutumları, anne-baba birliktelik durumu değişkenlerinde istatiksel olarak farklılıklar saptanmıştır. Diğer taraftan durumluluk-sürekli kaygı ölçeğinde takım ve bireysel sporlar, spor dalı, bireysel gelir, aile aylık gelir, aile türü gibi değişkenlerde istatiksel olarak farklılıklar tespit edilmiştir. Sonuç: Araştırmada iletişim beceri puanları yüksek olanların çatışma eğilimi puanlarının düşük olduğu tespit edilmiştir. Kaygı puanı düşük olan katılımcıların ise çatışma eğilimi puanlarının buna paralel olarak düşük olduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca katılımcıların spor dalının, sosyo-ekonomik düzeylerinin ve anne-baba sağ, anne-baba tutumları gibi durumların çatışma eğilimlerinde, iletişim becerilerinde ve kaygı düzeylerinde önemli bir etken olduğu sonucuna varılmıştır. Anahtar Kelimeler; Çatışma eğilimi; iletişim becerileri; kaygı; takım ve bireysel sporlar

Objective: This study aims to examine the relationship between the communication skills and anxiety levels of the team and individual athletes who actively play sports in various clubs, and the conflict tendency. Material and Method: The research group consists of a total of 800 athletes, including teams and individual athletes that actively play sports in various clubs. As data collection tool, Personal Information Form (PIF), Conflict Tendency Scale (CTS), Communication Skills Scale (CSS), and State-Trait Anxiety Scale (STAS) were used. In statistical evaluation of the data, Mann Whitney U test, Kruskal Wallis test and Steel Dwass multiple comparison test were administered to reveal differences, and Spearman correlation coefficient was used to test relationship levels. Results: A significant relationship was determined among the subdimensions of conflict tendency scale and total scores, and total score of the subdimensions of communication skills and total scores, and state-trait anxiety scale. Gender, sports branch, parental attitudes, and parental unity variables were statistically significant in the communication skills scale. On the other hand, statistically significant differences were detected in the variables such as team and individual sports, sports branch, individual income, family monthly income and family type in the state-trait anxiety scale. Conclusion: The present research found that those who have high communication skills scores have low conflict tendency scores. It was concluded that the participants with low anxiety scores had low conflict tendency scores accordingly. In addition, it was concluded that the participants' sports branch, socio-economic levels and characteristics such as whether parents are alive, and parental attitudes were a significant factor in conflict tendencies, communication skills and anxiety levels. Keywords: Conflict tendency, communication skills, anxiety, team and individual sports