Şarapçılık artığı maya tortusunun etlik piliç ve yumurta tavuğu rasyonlarında kullanılabilme olanakları

Abstract

III ÖZ Bu araştırma şarapçılık artığı maya tortusunun (ŞAMT) yumurtacı tavuk ve etlik piliç rasyonlarında kullanılabilme olanaklarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü Hayvancılık işletmesi'nde yetiştirilen 180 adet kahverengi yumurtacı tavuk ile 450 adet Ross ırkı etlik piliç kullanılmıştır. Yumurta tavuklarında yapılan deneme 4 'er haftalık dönemler halinde olmak üzere 24 hafta sürdürülmüştür. Broyler denemesi ise 1 haftalık yaştan 8 haftalık yaşa kadar 7 hafta sürdürülmüştür. Her iki araştırmada % 8, 6, 4, 2, 0 oranında kullanılan soya fasulyesi küspesi (SFK) yerine bunların sağladığı proteini karşılayacak oranda şarapçılık artığı maya tortusu (ŞAMT %0, 4.52, 9.03, 13.55, 18.06) ikame edilmiştir. Yumurta tavuğu denemesi sonunda yapılan variyans analizi sonuçlarına göre yumurta verimi, yem tüketimi ve yemden yararlanma oranları arasındaki farklar çok önemli (P<0.01) bulunurken, yumurta ağırlığı, yumurta ak ve sarısı oranları, kabuk kalınlığı, kabuk ağırlığı, yumurta sarısının Roche renk değerleri gibi parametreler bakımından rasyonlar arasında önemli istatistiksel farklılıklar bulunamamıştır (P>0.05). Bu verilerin ışığı altında yumurta tavuğu rasyonlarında ( lisin ve metiyonin eksiklikleri giderilmek koşuluyla) ŞAMT'nun soya küspesi yerine % 25 düzeyine kadar (rasyonun % 4. 16 'sı) ikame edilebileceği söylenebilir.IV Etlik piliç denemesi sonucunda yapılan variyans analizi sonuçlarına göre deneme sonu canlı ağırlığı, canlı ağırlık artışı, yemden yararlanma oranı ve karkas ağırlığı arasındaki farklar çok önemli (P<0.01), yem tüketimi miktarları arasındaki farklar önemli (P<0.05) bulunurken, karkas randı manı, abdominal yağ miktarı, yenilebilir iç organlar bakımından rasyonlar arasında fark gözlenmemiştir (P>0.05). Canlı ağırlık artışı ve yemden yararlanma oranı birlikte ele alındığında denemede kullanılan ŞAMT'nun bütün düzeylerinin verimi azalttığı saptanmıştır. Yumurtacı erkek civcivlerle yapılan biyolojik değer çalışmasında ise ŞAMT'nun yüksek düzeyde flor içermesi (6075 mg/kg), ŞAMT'lu gruptaki bütün civcivlerin ölümüne neden olmuştur. Bu sonucu göz önüne alarak yumurtacı tavuk ve etlik piliç denemelerinin ŞAMT içeren gruplarında gözlenen verim düşüklüğü bu yüksek flor içeriğine bağlanabilir. Anahtar Kelimeler : Şarapçılık artığı maya tortusu, yumurta tavuğu, etlik piliç, yem tüketimi, yemden yararlanma oranı, canlı ağırlık artışı, karkas verimi, yumurta`kalitesi, yenile- bilir iç organlar, abdominal yağ.

V ABSTRACT This investigation was carried out in order to determine the possibilities of utilizing dried wine yeast residue (DWYR) in layer and broiler diets as a replacement for soybean meal (SBM),in the first trial 180 brown egg layer were used in a 168-day period. in the second trial durated for 7 weeks 450 one-week-old broilers were used. in both of the experiments, five diets containing different levels of DWYR (0< 4.52, 9.03, 13.55, 18.O6 % ) replacing O, 2, 4, 6, 8 % of SBM respectively, were used as the treatments. At the end of the experiment conducted with layers following results were obtained: Differences among the diets in terms of egg yields, feed consumptions and feed.efficiency fr ratios were statistically significant (P<.01), the differences concerning egg weight, egg yol k and albumen ratios, shell thickness, shell weight and Roche color values of the yolk, were not statistically significant (P>.Q5). These results indicated that, SBM can be replaced by DWYR at 25 % level (4.52 % of the ration) in the layer diets supported with methionine and lysine. The results obtained from the experiment carried out with broilers were as following: While the differences related to final w©ights, live weight gains, feed efficiency ratios were statistically very significant (P<.01), the differences concerning feed consumptions were statistically significant (P<.05). There were no differences among theVI treatments in terms of carcass yield, abdominal fat, edible viscera (P>.05). Under the light of results mentioned above, it can be stated that ali of the DWYR levels used in the ©xp©riment decreased the productivity of broilers. in the experiment which aimed determining the protein quality (PER), high flour level of DWYR (6075 mg/kg) caused ali the chicks to die. This indicated that the low production data obtained from the groups containing DWYR in both experiments could be attributed to the high flour levels. Key words: Dried wine yeast residue, broiler, laying hen, feed constımption, feed efficiency ratio, live weight gain, carcass yield, egg quality, edible viscera, abdominal fat