1914 kuşağı Türk ressamlarının empresyonist eğilimleri

Abstract

Türk resim sanatı, Batı'da 19. yüzyılın ikinci yarısıyla, 20. yüzyılın ilk çeyreğinde gelişmeye başlayan empresyonist tekniğe uygun olarak 1914'te yeni bir resim anlayışına yönelmiştir. Sanatta modernleşme 2. Meşrutiyet sonrasında ürünlerini vermeye başlamıştır. 2. Mahmut, Yeniçeri Ocağı'nı kaldırdıktan sonra, 1825'te Mühendishane'yi geliştirmiş ve resim dersi daha çok önem kazanmıştır. 1875 yılından itibaren resim dersi, özellikle askeri liselerde oldukça gelişmiş, bu nedenle Türk resim tarihinde, özellikle Batı anlamındaki resmin, asker aydınlarımız arasında yayıldığı görülmüştür. Bunu takip eden yıllarda yetenekli gençlerin Avrupa'ya eğitimlerini ilerletmek için gönderilmesine başlanmıştır. Resim eğitimi almak amacıyla 1908-1914 yılları arasında yurt dışına gönderilen genç ressamlarımız Avrupa'yı saran 1. Dünya Savaşı'nın etkileri ile yurda geri dönüş yapmışlardır. Büyük kısmı devlet tarafından gönderilen İbrahim Çallı, Avni Lifij, Namık İsmail ve Nazmi Ziya Güran gibi sanatçıların ülkeye dönmeleri ile Türk resim sanatı 1914 yılından sonra yeni bir niteliğe bürünmüş, çağdaş eğilimlere giden yollar açılmıştır. 1914 ya da Çallı Kuşağı olarak da adlandırılan grubun başlıca ilham kaynakları İstanbul görünümleri, figürlü kompozisyonlar ve portre alanında izlenimci tarzda eserler olmuştur. Yurda dönmelerinin ardından öğrencilerine aktardıkları deneyimleriyle de onlara önemli katkılarda bulunmuşlardır. 19. yüzyılın ortalarında gelişmeye başlayan Batı anlayışı ve tekniğine uygun Türk resim sanatına, gelişen bütün bu olayların çağdaşlaşma yolunda büyük etkisinin olduğu bilinmektedir.

Turkish painting art adopted a new concept of painting in 1914 in compliance with the impressionist technique that started to develop in the late 19th century and in the first quarter of the 20th century. Modernism in art started to blossom after the second constitutionalist period. After abolishing the guild of janissaries, Mahmut II developed the Engineering School in 1825 and thus painting classes gained more importance. As of 1875, painting has been improved particularly in military high schools; therefore painting in Western sense has been seen spreading among our intellectuals with military background. In the following years, talented young people started to be sent to Europe in order to improve their trainings. Our young artists who were sent abroad in order to receive training on painting between 1908–1914, came back to their motherland with the influence of the First World War spread in Europe. The artists of `1914 generation` called `the impressionists` were powerful artists equipped with extraordinary talents in addition to their artistic manners strengthened after their academic education abroad. When artists such as Ibrahim Calli, Avni Lifij, Namik İsmail and Nazmi Ziya Guran, most of which were sent abroad by the state, returned to the country, Turkish painting art had a new characteristic after 1914 and led to means for contemporary tendencies. The primary inspiration of the group called the Calli Generation was the views of Istanbul. In this process, it was very natural for them to meet their expectations by painting landscapes via their impressionist pallet. They also provided their pupils with great contributions by transmitting their experience when they return to the country. It is known that these events had a great influence on the modernization of Turkish painting art in compliance with the western concept and technique started to develop in the mid-19th century.