Soğuk savaş sonrası Rusya`nın sert güç yumuşak güç kullanımı: Gürcistan örneği

Abstract

Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği (SSCB)'nin 1991 yılında resmi olarak dağılması ile birlikte dünyada yeni bir sistemin varlığı söz konusu olmuş ve bu yeni tek kutuplu sistemde ABD tek süper güç olarak kalmıştır. Siyasi çevreler, SSCB'nin sonunun geldiğini düşünürken bu yeni yapıda Rusya Federasyonu olarak kendine yer edinme çabasına giren eski süper güç, 1996 yılında Putin'in başbakan seçilmesiyle birlikte yeni bir kalkınma dönemine girmiş ve toparlanarak iki kutuplu yapıda olduğu gibi tekrar uluslararası sistemde söz sahibi olmak için çabalamıştır. Bu doğrultuda, dış siyasi politikalarını yeniden şekillendiren Rusya, askeri alanda gelişmek için önemli çalışmalar yapmış ve çaba harcamıştır. Günümüzde gelinen noktada dünyada askeri güç olarak kesin varlığını kabul ettirmiş ve çabalarının sonuçlarını somut bir biçimde elde etmiştir. ABD'nin bölgede kendi güdümünde ülkeler oluşturma çabaları öteden beri var olmakla birlikte bu çabalardan birisi de Gürcistan olarak ortaya çıkmıştır. Gürcistan, dağılan SSCB'den ayrılan ve özerkliğe kavuşan bir ülke olmanın yanı sıra Rusya'nın tarihsel algısında hala kendi güdümündeki yapılardan biri olarak algılanmakta ve öyle muamele görmektedir. ABD'nin Gürcistan'a yönelik tutumu karşısında Rusya'nın bu sınır kapısı niteliğindeki ülkede yaşanan gelişmelere seyirci kalması Rus dış politikasıyla tamamen ters görünümde olacaktır. Bu sebepten siyasi ilişkileri oldukça minimal seviyelerde ve İsviçre üzerinden yürütülen Gürcistan'a karşı Rusya'nın kayıtsız kalmamakla birlikte kendi güdümünden çıkmaması için sert güç uygulaması gündeme gelmiştir. Bundan dolayı 2008 yılında Osetya'ya müdahalesi söz konusu olmuş ve iki ülke arasındaki ilişkiler daha da minimal seviyelerde yine İsviçre üzerinden devam etmiştir.

With the official dissolution of the Soviet Socialist Republics (USSR) in 1991, there was a new system in the world, and in this new unipolar system the United States remained the only superpower. As the political circles thought that the end of the USSR was the end, the former superpower, who took the effort to acquire its place as a Russian Federation in this new structure, entered a new development period with the election of Putin as prime minister in 1996 and recovered to be a bipolar structure. struggle for. In this respect, Russia, which reshaped its foreign political policies, has made important efforts and efforts to develop the military subcontinent. In today's world, it has accepted its definite existence as a military power in the world and achieved the results of its efforts in a concrete way.One of these efforts has emerged as Georgia, with the US striving to create countries under its own leadership in the region. Georgia is being perceived and treated as one of its own guerrilla in the historical perception of Russia, as well as being a country that has left the dissolved USSR and has achieved autonomy. In the face of the US's attitude toward Georgia, Russia's spectacle of the developments in this border-crossing country will be completely inverse to Russian foreign policy. In this sense, political relations are at a very minimal level, and against Georgia, which is run through Switzerland, Russia has been forced to apply hard power so as not to remain indifferent and not to leave itself guided. Therefore, in 2008, intervention in Ossetia became a matter of concern, and the relations between the two countries continued at a still minimal level in Switzerland.