Enrofloksasin`in elektrokardiyografide QT aralığına etkisi

Abstract

QT aralığının uzaması, torsades de pointes (Tdp)'in aralarında bulunduğu ciddi, hayat tehdit eden ventriküler aritmilerin gelişmesinde klinikal risk faktörü olan uzamış ventriküler repolarizasyonun elektrokardiyografik bir göstergesidir. Florokinolon grubu antibiyotikler QT aralığını uzatabilirler ve TdP'e sebep olabilirler. Her ne kadar, farklı flurokinolonların QT uzaması ve TdP'e sebep olmalarına dair yeterli kanıt bulunsada, veteriner hekimlikte kullanılan enrofloksasinin QT uzaması ve TdP'e sebep olup olmadığına dair çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmada, enrofloksasinin köpeklerde QT aralığına etkisini değerlendirmek amaçlanmıştır.Bu çalışma 2-4 yaş arası, ağırlıkları 14-22 kg arasında değişen, her iki cinsiyetten 8 melez köpek üzerinde gerçekleştirildi. Hayvanlar ilaç uygulamasından 8 saat öncesine kadar aç bırakıldı ve hayvanlara ilaç uygulamasından sonra 2 saat boyunca yemek verilmedi. Enrofloksasin (% 0.9'luk NaCl içersinde % 1'lik konsantrasyon) anesteziye alınmış köpeklere 5 dakika içerisinde damar içi yolla verildi. EKG kayıtları infüzyon öncesi (0. dakika) ve terapatik dozu takiben 5. 10. 15. 20. ve 30. dakikalarda ve toksik dozu takiben 5. 10. 15. 20. 30. 45. ve 60. dakikalarda (50 mg/kg) periyodik olarak alındı. Standart 8 derivasyon EKG kayıtları kullanıldı. 10 farklı P, PR QRS, QT ve RR aralığının ortalaması alınarak hesaplamalar yapıldı. QT aralığı manuel olarak Q dalgasının başlangıcından T dalgasının bitimine kadar ölçüldü. Ölçümlerde düzeltilmiş QT aralığı (QTc, Fredericia formulü) kullanıldı ve QTc aralıkları hesaplandı.RR aralığı terapatik doz verilen köpeklerde 10. dakikada istatistiksel olarak artarken (p<0,05), toksik doz verilen köpeklerde 60. dakikada istatistiksel olarak (p<0,05) azalmıştır. Bununla beraber terapatik dozda (5 mg/kg) 20. dakikada ve toksik dozda (50 mg/kg) 30. ve 60. dakikalarda istatiksel olarak arttığı görüldü (p<0,05) Fakat 0. dakika ile karşılaştırıldığında daimi bir artış belirlenmedi.Sonuç olarak enrofloksasin proaritminojenik etkisi görülmemektedir. Terapotik (5 mg/kg) ve toksik dozları (50 mg/kg) damar içi verilirken elektrokardiyografide P, PR, QRS, QT, QTc aralıklarında istatistikle olarak önemli daimi belirgin bir değişiklik oluşturmamıştır. Bu çalışma enrofloksasin köpeklerde düşük QT uzaması ve TdP riski taşıdığını göstermiştir.

Prolongation of the QT interval, an electrocardiographic manifestation of prolonged ventricular repolarisation, is a known clinical risk factor for the development of severe, life-threatening ventricular arrhythmias, including torsades de pointes. Fluoroquinolone group antibiotics can cause lengthen QT interval and torsades de pointes (TdP). Although, there is enough evidence regarding the effect of various fluoroquinolones on QT prolongation and cause TdP rarely, there is a lack of studies that examine the usage of enrofloxacin in dogs that prolong the QT interval. The purpose of this study was to evaluate the effects of enrofloxacin in QT interval in dogs.The study was performed on 2 to 4 year-old, 8 healthy mongrel dog of either sex, weighing 14-22 kg. Animals fasted for at least 8 hours before dosing, were not fed until 2 hours after dosing. Enrofloxacin (1% concentration in the 0.9% NaCl) were infused within 5 minute to the dogs was under anesthesia. ECGs were recorded immediately before dosing (minute 0) and then at 5th, 10th, 15th, 20th, 30th minutes for normal dose (5 mg/kg), and 5th, 10th, 15th, 20th, 30th, 45th and 60th minutes after toxic dose (50 mg/kg). Standard 8 lead surface ECGs were recorded. The lead II was selected for all measurement. The measurements were calculated in means of 10 different P, PR, QRS, QT and RR intervals. The QT interval was manually calculated from the beginning of Q wave to the end of T wave. Based on these measurements, corrected QT intervals (QTc, Fredericia formula) and QTc intervals were calculated.The PR prolongation was significantly increased at 10th minutes in dogs given with the therapotic dose (p<0.05), significantly decreased at 60th minutes in dogs given with the toxic dose (p<0,05). However, enrofloxacin, when administered at the normal dose of 5 mg/kg at 20th minutes, and the toxic dose (50 mg/kg) at 30th and 60th minutes caused a significant prolongation in the QTc interval when compared to 0. (zero) minute. However it was not consistent findings.In conclusion, enrofloxacin appears to not proarrhythmic effect. When administered at the normal dose of 5 mg/kg and the toxic dose (50 mg/kg), the enrofloaxacin did not significantly consistent changes of the P, PR, QRS, QT, QTc intervals in electrocardiography. From the study presented here, enrofloxacin appears to be associated with the lowest risk of QT prolongation and the lower rate of Tdp in dogs.