Toplum ruh sağlığı merkezindeki şizofreni hastalarının sosyal işlevsellik ve problem çözme düzeylerinin belirlenmesi

Abstract

Sosyal işlevsellik ve problem çözme düzeylerindeki bozukluklar şizofreninin temel belirtileri arasında yer almaktadır. Araştırma, şizofreni hastalarının sosyo-demografik ve hastalık özelliklerine göre sosyal işlevsellik ve problem çözme düzeylerini ve ilişkilerini belirlemek amacıyla kesitsel olarak yapılmıştır. Gaziantep İli Şahinbey Dr. Ersin Arslan Devlet Hastanesi Toplum Ruh Sağlığı Merkezi ve Şehitkâmil Devlet Hastanesi Toplum Ruh Sağlığı Merkezlerinde 150 şizofreni hastası araştırmanın örneklemini oluşturmuştur. Veriler, 15 Ekim 2015-15 Haziran 2016 tarihleri arasında toplanmıştır. Verilerin toplanmasında Tanıtıcı Bilgi Formu, Sosyal İşlevsellik Ölçeği (SİÖ) ve Problem Çözme Envanteri (PÇE) kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesine yüzdelik, ortalama ve standart sapma, Varyans Analizi, Kruskal Wallis, Mann Whitney U, Bağımsız Gruplarda T testi kullanılmış olup ileri analiz testinde LSD ve Connover testi kullanılmıştır. TRSM'de şizofreni hastalarının sosyal işlevsellik ölçeğinin puan ortalamasının (112.74±22.52) ve problem çözme envanterinin puan ortalamasının (93.50±12.72) olduğu bulunmuştur. Hastaların SİÖ ve PÇE puan ortalamaları arasında negatif yönde zayıf ilişki bulunmuştur (p<0.001). Hastaların yaşı, öğrenim, meslek durumu, çalışma durumu ve süresi, gelir durumu, hastalığın başlama süresi, ilaç kullanma süreleri, TRSM'ye kayıt olma süresi ve gelme sıklığı, bireysel veya grup terapi alma sayısı ve aile toplantısına katılma sayısı veya psikososyal beceri eğitimi alma durumuna göre sosyal işlevsellik puanları yüksek ve anlamlı bulunmuştur (p<0.05). Hastaların öğrenim durumu, gelir durumları, birlikte yaşadığı kişiler, anne ve baba öğrenim durumları, tedavi alma yılı, bireysel ve grup terapi alma durumu ve sayısı, aile toplantısına katılma durumu, hastaneye yatış sayısı ve psikososyal beceri eğitimi alma durumuna göre problem çözme puanları düşük ve anlamlı bulunmuştur (p<0.05). TRSM'ye gelme sıklığı ve kayıt olma süresi fazla olan hastaların ve psikososyal beceri eğitimi alan hastaların sosyal işlevsellik ve problem çözme düzeylerinin yüksek olduğu bulunmuştur. Toplum Ruh Sağlığı hemşirelerinin hastaların sosyal işlevsellik ve problem çözme düzeylerini arttıracak psikososyal beceri eğitimlerini planlamaları önerilmiştir.

Disorders in social functionality and problem-solving levels are among the primary symptoms of schizophrenia. This study was conducted in a cross-sectional way in order to determine the social functionality and problem-solving levels of schizophrenia patients based on their socio-demographic and illness characteristics and relevant relationships. The sample of the study consisted of 150 schizophrenia patients in the Community Mental Health Centers (CMHCs) of Şahinbey Dr. Ersin Arslan State Hospital and Şehitkâmil State Hospital in the province of Gaziantep, Turkey. The data were collected between 15 October 2015 and 15 June 2016. Data collection was achieved by a Descriptive Information Form, the Social Functionality Scale (SFS) and the Problem-Solving Inventory (PSI). The data were analyzed using percentages, means and standard deviations, ANOVA, Kruskal Wallis, Mann Whitney U, and independent-samples t-test.The schizophrenia patients at the CMHCs had a mean social functionality score of 112.74±22.52 and a mean problem-solving score of 93.50±12.72. A weak, negative relationship was found between the SFS and PSI mean scores of the patients (p<0.001). The differences in the patients' social functionality scores were found to be significant and high in relation to their age, occupation, employment status and time, income level, time of the start of the illness, time of medication, time of registration for the CMHC and frequency of visit, number of individual and group therapy sessions and status of taking psychosocial skill training (p<0.05). The differences in the patients' problem-solving skills were found to be significant and low in relation to their level of education, income level, people they lived with, parents' educational levels, year of receiving treatment, status of receiving individual and group therapy and number of sessions, status of receiving meeting, number of occasions of hospitalization and status of taking psychosocial skills training (p<0.05). The frequency of admission to CHMC was found to be high for patients with a high enrollment period and for patients with psychosocial skills training with a high level of social functioning and problem solving. It is recommended that community mental health nurses plan psychosocial skill trainings that will increase the social functionality and problem-solving skills of patients.