The myth of phaedra as revealed ın the dramaturgy of eurıpıdes, Jean Racine and Sarah Kane

Abstract

Bu çalışma farklı tiyatro metinlerinde Phaedra mitinin nasıl ele alındığı üzerinde durmaktadır. Hippolytus, Phedre ve Phaedra'nın Aşkı oyunları Phaedra mitinden tanınan Phaedra'nın aşkı, aşkını saklaması ve bu çalışmada yer alan diğer mitsel öğeler (`mytemes`) üzerine kuruludur ve yazar bunlara yeni anlamlar yüklemiştir. Olayların dizesine ya da birbiriyle olan ilişkisine bakarak, bu çalışma Euripides, Jean Racine ve Sarah Kane'nin Phaedra mitini mitini nasıl ele aldığını incelemektedir. Bunu yaparak bu çalışma mitsel öğelerinj amkacına uygun olması için nasıl değiştirildiğini göstermeyi de amaçlamaktadır. Phaera mitini kullanan Euıripides tanrının insan yaşamına müdahale ettiği bir oyunu ortaya çıkarmıştır. Racine, Euripides'ten ilham alarak Phaedra mitini yeniden kurmuş ve bu mite başka anlamlar katmıştır. Kane önceki anlamları bozarak sıra dışı adaptasyonu ile Phaedra mitine yeni anlamlar yüklemektedir.

This study investigates the representations of the Phaedra myth in various texts. In Hippolytus, Phedre and Phaedra's Love, Euripides, Jean Racine and Sarah Kane revive the Phaedra myth, uswing the smallest constitutive units of the myth, called mythemes such as Phaedra's love , concealment of passion and others and addinmg new significances to them. By observing the lines of the events and relations of units to each other, this study attempts to show Euripides, Jean Racine and Srah Kane represent the myth of Phaedra in their plays. In doing so, this study also shows how these playwrights alter the mythemes in order to fit their purposes. Euripides, who deals with the phaera myth, makes a play which represents divine intervention in human affairs. Racine, inspired by Euripides, reconstructs the myth of Phaedra and adds some new connotations to this myth. Kane deconstructs the earlier established meanings and creats new meanings with her radical adaption.