Hatay ili patlıcan üretim alanlarından elde edilen Fusarium oxysporum ve Verticillium dahliae izolatları içersinde genetik çeşitlilik

Abstract

2005 ve 2006 yıllarında, Hatay ili patlıcan alanlarında Fusarium ve Verticillium solgunlukları için sörveyler yapılmıştır. Fusarium oxysporum izolatları 16 farklı tarladaki solgun patlıcan (Solanum melongena L.) bitkilerinden izole edilmiştir. %1,5 ve %2 oranında KClO3 eklenmiş Patates Dekstroz Agar (PDA) ve minimal ortamları (MM), F. oxysporum klorat dayanıklı mutantlarını üretme kapasiteleri yönünden test edilmiştir. %1,5'luk KClO3 eklenmiş PDA en yüksek klorat dayanıklı mutant üretimini sonuçlamıştır. F. oxysporum izolatlarından seçilen nit mutantları heterokaryon oluşumu yönünden kendi aralarında testlenmiştir; 16 izolat arasında, deneysel olarak VCGI olarak düzenlenen tek bir VCG grubu saptanmıştır. EgpFo03 izolatının nit mutantları testlenen izolatların nit mutantları ile birleşme olmadığından; sadece bu izolat, bu grup içerisine dahil edilmemiştir. EgpFo03'te dahil olmak üzere bütün izolatlar Kemer patlıcan çeşidine farklı düzeylerde patojenik olmuştur. Solgun patlıcan bitkilerinden 10 adet Verticillium dahliae izolatı elde edilmiş; nitrate-nonutilizing mutantlar ve vejetatif uyum grupları (VCGs) 1A, 2A, 2B, 3, 4A ve 4B'nın referans tester izolatları yardımıyla bu izolatlar vejetatif uyumluluk analizlerinde kullanılmıştır. 10 adet V. dahliae izolatından, dört adedi VCG2B'ye, dört adedi VCG2A'ya ve 2 adedi VCG4B'ye düzenlenmiştir ancak izolatlar arasında VCG3, VCG1A ve VCG4A tanımlanmamıştır. V. dahliae VCG'si ve patotipi arasında bir korelasyon olup olmadığını testlemek için, üç adet çok üyeli VCG'yi temsil eden bu izolatların patojenisiteleri; serada, duyarlı patlıcan (S. melongena cv. Aydın Siyahı) ve pamuk çeşitleri (Gossypium hirsutum cv. Çukurova 1518) üzerinde testlenmiştir. Hem patlıcan hem de pamuğa virülens, VCG'ler içerisindeki izolatlar arasında çeşitlilik göstermiş ve VCG2A izolatlarının pamuğa düşük düzeyde virülensliği dışında VCG'ler arasında patojenisitede farklılık görülmemiştir. Aynı VCG içerisinde virülenslik düzeyindeki çeşitlilik patlıcan solgunluk hastalığı etmeni V. dahliae'nin özelleşmiş formların aksine genetik olarak izole olmadığını göstermiştir. Böylece, patlıcan yetiştiricileri için V. dahliae VCG'leri pratik olarak bir öneme sahip görünmemektedir. Hatay ili çapında yapılan bu çalışma patlıcandan elde edilen hem F. oxysporum hem de V. dahliae izolatlarının vejetatif uyum grupları hakkındaki ilk verileri sunmuştur.

During 2005 and 2006, eggplant fields in Hatay province were surveyed for Fusarium and Verticillium wilt. Fusarium oxysporum isolates were collected from wilted eggplants (Solanum melongena L.) in 16 different fields. Potato dextrose agar (PDA) and minimal mediums (MM) amended with %1,5 and %2 KClO3 were tested for the capacity of yielding chlorate resistant mutants of F. oxysporum. PDA amended with %1,5 KClO3 yielded the highest ratio of chlorate resistant mutants. The selected nit mutants of all F. oxysporum isolates were tested among themselves for heterokaryon formation; only one vegetative compatibility group, tentatively designated as VCGI, was detected among 16 isolates. Only the isolate EgpFo03 was not included in that group since the nit mutants of this isolate did not complement with any nit mutants of the tested isolates. All isolates including EgpFo03 were pathogenic to eggplant cv. Kemer at different levels. Ten isolates of Verticillium dahliae from wilted eggplants were collected and used for vegetative compatibility analysis using nitrate non-utilizing mutants and reference tester strains of vegetative compatibility groups (VCGs) 1A, 2A, 2B, 3, 4A and 4B. Of the 10 V. dahliae isolates, four were assigned to VCG2B, four to VCG2A, two to VCG4B whereas VCG3, VCG1A and VCG4A were not defined among isolates. In order to test if there is a correlation between VCG and pathotype in V. dahliae, pathogenicity of all isolates representing the three multimember VCGs were tested for their aggressiveness against susceptible eggplant cultivar (S. melongena cv. Aydın Siyahı) and a susceptible local cotton cultivar (Gossypium hirsutum cv. Çukurova 1518) in the greenhouse. Virulence to both eggplant and cotton varied between isolates within VCG's, and there was no difference in pathogenicity between VCG's except little virulence of VCG2A isolates to cotton. Diversity in virulence within the same VCG confirms that eggplant-wilt causal agent is not isolated genetically, in contrast to specialized forms. Therefore, for eggplant growers in practice, V. dahliae VCG's do not seem to be of importance. This study presented the first data on the vegetative compatibility groups of both F. oxysporum and V. dahliae isolates from eggplant in Hatay province.