Bazı kalsiyum bileşiklerinin (CaCO3 and CaCl2) yavru tatlısu kerevit Astacus leptodactylus (Eschscholtz, 1823)`lerinin büyümesi, hayatta kalması, kabuk değişimi ve vücut kompozisyonları üzerine etkileri

Abstract

Çalışmada bazı kalsiyum bileşiklerinin yavru tatlısu kerevit Astacus leptodactylus (Eschscholtz, 1823)'lerinin büyümesi, hayatta kalması, kabuk değişimi ve vücut kompozisyonları üzerine etkileri incelenmiştir. Üçüncü aşamadaki A. leptodactylus yavrularının başlangıç ortalama ağırlıkları ve uzunlukları sırasıyla 0,53±0,01 g ve 22,0±0,05 mm olarak ölçülmüştür. Denemeler 4'er muamele grubundan oluşmuştur. Çalışmada kontrol yemine (ticari alabalık yemi), %3, %6 ve %12 düzeyinde kalsiyum klorid ve karbonat ilavesi yapılmıştır. Kerevitler 21 (0,2 m2) akvaryuma 10'ar adet olacak şekilde rastgele stoklanmıştır. Deneme tesadüf parselleri düzeninde tam şansa bağlı deneme planına göre iki ayrı denemeden oluşmuştur. Denemeler üç tekerrürlü olarak kurulmuş ve 90 gün sürmüştür.Deneme sonunda en iyi büyüme (ağırlıkça ve boyca) %6 kalsiyum klorid ve karbonat ilaveli yemle beslenen grupta gerçekleşmiştir. Deneme sonunda spesifik büyüme oranları değerlendirildiğinde; en yüksek değerin 1,39 g ile %6 kalsiyum klorid ilaveli yemle beslenen grupta, en düşük değerin ise 0,84 g ile %3 kalsiyum klorid ilaveli yemle beslenen grupta hesaplanmıştır. En yüksek yaşama oranı %93,33 ile sadece %12'lik gruptan elde edilirken, en düşük yaşama oranını ise %81,11 ile %6'lık grupta bulunmuştur. En yüksek kabuk değişim sıklığı % 6 ilaveli yemle beslenen grupta 80,6 olarak bulunurken, bunu sırası ile %3 ve %12 kalsiyum ilaveli yemler izlemiştir. En yüksek ürün miktarı ise 20,26 g ile %6'lık kalsiyum klorid ile beslenen gruptan elde edilirken, en düşük ürün miktarı 9,48 ile %3 kalsiyum karbonattan elde edilmiştir. Kerevitlerin beslenmesi sonucunda protein, yağ, nem ve kül içeriklerinin muamele grupları arasında istatistiki olarak farklı olmadığı gözlenmiştir (P>0,05). Deneme sonunda %6 kalsiyum klorid veya karbonat ilaveli yemlerin kerevitler için en ideal olduğu önerilmektedir.

The present study was to determine the effect of some calcium compounds (CaCO3 and CaCl2) on growth, survival, molting and body composition of freshwater crayfish juvenile, Astacus leptodactylus (Eschscholtz, 1823). Initial weight and length of newly hatched third instars of crayfish were measured to be 0.53±0.01 g and mean 22.0±0.05 mm). The experiment was consisted of four treatments. The following levels of CaCO3 and CaCl2 were added into a commercial trout diet (Control), 3%, 6% and 12% for feeding the juvenile crayfish. Crayfish were stocked randomly in twenty one aquariums in (area 0.2m2) at rate of 10 crayfish per aquarium. This study was consisted of two experiments is conducted with completely randomized design. Each experiment were done in triplicate and continued for 90 days.At the end of experiment, the best growth rate was observed in the diet containing 6% calcium chloride. The highest specific growth rate (1.39 g) of crayfish was measured in the diet containing 6% calcium chloride while the lowest specific growth (0.84 gr) was obtained in 3% calcium chloride containing diet, the lowest survival rate (81.11%) was found in the diet containing 6% calcium chloride whereas the highest survival rate (93.33%) was in thediet having 12% calcium chloride. The highest molting frequency (80.6%) were observed in 6% calcium chloride and followed by 3, 12% level of calcium chloride. The highest biomass (20.26) of crayfish was observed in the diet containing 6% calcium chloride, while the lowest biomass (9.48 g) was obtained in the diet contained 3% calcium carbonate. At the end of the feeding period, protein, lipid, moisture, and ash were found similar for all of the experimental groups (P>0.05). These results indicated that the dietary calcium compounds supplement is necessary for crayfish. So it is recommended to use 6% of calcium compound in formulated diets for freshwater crayfish at the end of the experiment.