Köpeklerde deri mantarı enfeksiyonlarında lazer uygulamalarının tedavideki etkinliğinin araştırılması

Abstract

Dermatofitosiz derinin yüzeysel tabakalarında, keratofilik mantar türleri tarafından (Microsporum, Trichophyton, Epidermaphyton) oluşan mantar enfeksiyonudur. Microsporum, Trichophyton, Epidermaphyton türleri zoonoz ve patojendir. Hayvanlarda genel olarak görülen semptomlar; kaşıntı, tüy kaybı, kepeklenme, hiperpigmentasyon, kabuklanma, yaygın alopesi, eritramatöz ve yangılı lezyonlardır. Deri mantarı enfeksiyonları tedavisi uzun, zorlu ve pahalı mücadeleyi gerektirmektedir. Çalışmada son yıllarda veteriner pratik alana giren lazer uygulamalarının dermatofitosiz olgularındaki kullanımı değerlendirildi. Dermatofitosiz olgularının tedavisi açısından çalışma sürecinin kısaltılması, tedavi etkinliğinin araştırılması amaçlandı. Çalışmada farklı ırk, yaş ve cinsiyette 18 adet doğal deri mantarı ile enfekte köpek kullanıldı. Çalışmaya alınan tüm hayvanların tedavi öncesinde anamnez bilgileri, fiziksel muayene bulguları ve mantar teşhis işlemleri gerçekleştirildi. Örnek alımında selobant tekniği kullanıldı. Alınan örnekler mikroskopta incelendi. Ayrıca kesin tanı için pens yardımı ile yine lezyonlu bölgeden tüy örnekleri alınarak Sabaroud Dextrose Agar besi yerinin içine gömülerek ekim yapıldı. Microsporum canis ve Trichopyhton spp. türü mantar etkenleri identifiye edildi. Mantar türü identifiye edilen ve deri mantarı teşhisi konulanarak çalışmaya alınan 18 köpek; tedavi protokolüne göre 3 eşit gruba ayrıldı. Her gruptaki köpeklere sahip oldukları lezyonlara göre skorlama yapılarak tedavinin etkinliği değerlendirildi. Tedavi protokolüne göre: Birinci grup (n:6) klasik tedavi grubu, ikinci grup (n:6) klasik tedavi + lazer grubu ve üçüncü grup (n:6) ise lazer tedavi grubu olarak belirlendi. Tedavinin 1. grubuna tok karnına günde 1 defa itrakonazol 100 mg etken maddeli funit tablet (15 kapsül) 5-10 mg/kg dozları baz alınarak 15 günlük 2 kür halinde 5 gün ara verilerek uygulandı. 10 gün sonra 1 defa daha yapılmak üzere 2 kere vacderm-f mantar aşısı uygulaması yapıldı. Generalize olguların olduğu köpekler ilaç tedavisinin yanında 3 günde 1 tricopom şampuanla yıkandı. Herhangi bir lazer tedavi uygulaması yapılmadı. Tedavinin 2. grubuna da klasik tedavi grubuna uygulanan tedavi protokolünün yanı sıra lazer tedavisi yapıldı. Üçüncü gruba sadece lazer tedavi uygulandı. Cihaz kullanım kitapçığı baz alınarak alınarak 150 m/s atım yaptıktan sonra 200m/s bekleme yapıldı. Ayrıca yüz gibi bazı hassas alanlarda ve alopesinin yaygın olduğu bölgelerde atım sayısı düşürüldü. Bütün gruplar için tedavi etkinliğini belirleme kriteri olarak klinik olarak iyileşmenin varlığı, deri ve kılların durumu değerlendirildi. Ayrıca kesin tedavi etkinliği tespit etmek için tekrar SDA ekimi yapıldı. Gruplar arası karşılaştırma da p=0,52 (p>0,05) olarak bulundu. Birinci grup (n:6) klasik tedavi grubu için median=2, 33 ikinci grup (n:6) klasik tedavi + lazer grubu için median=2, 00 ve üçüncü grup (n:6) lazer tedavi grubu için ise median=1,67 bulunmuştur. Buna göre iyileşme sürecinin sıralaması grup3<grup2<grup1 olsa da istatistiki açıdan gruplar arasında farkın önemli olmadığı görüldü. Sonuç olarak; lazer tedavisi sonucunda lezyonların gözle görülür biçimde azaldığı ve kaybolduğu görüldü. Çalışmadaki lazer tedavisinin; ilaç tedavisinde görülen yan etkilerin görülmemesi, tedavi süresini kısaltması bakımından avantaj sağladığı ve klinik pratikte deri mantarı enfeksiyonlarında uygulanabilir olduğu ortaya konuldu.

Dermatophytosis is a fungal infection caused by keratinophylic fungi species (Microsporum, Trichophyton, Epidermaphyton) on the surface layers of the skin. Microsporum, Trichophyton, Epidermaphyton species are zoonotic and pathogenic. Symptoms generally found in animals are: itching, hair loss, dandruff, hyperpigmentation, crusting, common alopecia, erythematous and inflammatory lesions. Treatment of fungal skin infections is long and requires a challenging and expensive fight. In this study, we evaluated the use of laser, which was put in practice in the field of veterinary medicine in recent years, on dermatophytosis cases. The aim was to shorten the treatment period for dermatophytosis cases in this study and to evaluate the efficiency of treatment. 18 dogs from different races, ages and genders, infected by natural skin fungi, were used in the study. Before the treatment, medical histories of all animals were taken; physical examination findings were noted and they were diagnosed with fungal infection. Adhesive band technique was used for sampling. Samples taken were examined under microscope. Hair samples were taken from the lesion area with the help of a forceps for definitive diagnosis, and they were cultivated in Sabaroud Dextrose Agar medium. Microsporum canis and Trichopyhton spp. were the fungal factors identified. Fungal species were identified for 18 dogs and they were included in the study with the diagnosis of fungal skin infection. They were divided in 3 equal groups based on treatment protocol. Lesions of the dogs in each group were scored and the efficacy of treatment was evaluated. According to the treatment protocol, the first group (n:6) is classical treatment group, the second group (n:6) is classical treatment + laser group, and the third group (n:6) is laser treatment group. The treatment of first group received funit tablet (15 capsules) with an active substance of 100 mg itraconazole once a day after meals, based on 5-10 mg/kg dose. This treatment was given for 15 days in 2 cycles with a 5-day interval in-between. 10 days later, vacderm-f fungal vaccination was injected twice, which would be injected once again. Dogs with general problems were washed with 1 tricopom shampoo three times a day in addition to drug treatment. No laser treatment was given to this group. The treatment of second group was treated with laser in addition to classical treatment protocol. Third group received laser treatment only. Based on the manual of the device, pulses were 150 m/s and then there was an interval of 200m/s. The number of pulses was decreased on some sensitive areas such as face and where there is spread alopecia. The criteria for treatment efficacy for all groups were: clinical recovery, the status of the skin and hairs. Besides, SDA cultivation was made again to determine the efficacy of treatment. P value was found p=0, 52 (p> 0,05) in the comparison between the groups. For the first classical treatment group (n:6) median is 2, 33; for the second classical treatment + laser group (n:6) median is 2,00; and for the third laser treatment group (n:6) median is 1,67. Accordingly, the groups were ordered by their recovery process as follows: group3<group2<group1. However, there was no statistical significance between the groups. In conclusion; lesions were markedly reduced and disappeared as a result of laser treatment. It is concluded that laser treatment is advantageous because there was no side effect seen as in drug treatment, the treatment period is shorter and it is applicable on fungal skin infections in clinical practice.