The Effects of the Customs Union on the trade relations of Turkey with third countries

Abstract

ÖZET İkinci Dünya Savaşı'nın bitiminden itibaren yeni bir dinamizm kazanan bölgesel ekonomik entegrasyon hareketleri özellikle 1980,Terden sonra büyük bir artış göstermiş ve değişik coğrafyalarda değişik ülkeler arasında oluşturulmaya başlanmıştır. Bu tip organizasyonlar arasında gümrük birliğinin önemi ve dünya ticaretindeki yeri konusunda tüm ekonomistler ve îeor isyenler arasında görüş birliği vardır. Gümrük birliğini pratikte bapnyla tatbik edin ömikiirin içmM m çok dikkât çiktai Avr»pa HirîiğPdir. Birlik dâhilinde uygulanan ortak ticsreî politikasının temelini otuşturan ortak gümrük tarifesi birlik üyelerince diğ§r üyelim karşı uygulanmaktı ve gönffük birliğinin gerekiri yerine getirilmektedir. Bu çerçevede Avrupa Birîİğf nin üye ülkeleri arasındaki ticaret hacmi genişlerken. Birlik dışı ültelgrlı olan ticaret sınırlı düzeyde kslasakta; Birlik üyeleri diğer ülkelerle olan ticari ilişkilerini basa öael anlaşmalar ve uygulamalar dahilinde devam ettirmektedir. Avrupa Birliği'nin ticari ilişkilerini devam ettirdiği önemli ülkelerden biri Türkiye'dir. TOfkiye ile Avrupa Birliği «asındaki ilişki Türkiye'nin 1959'da ortak üyelik için başvurusu ile başlamış, daha sonra -hm aksaklıklara m gecikmelere rağmen- yaşa! ve hukuki tgöw«3erde devam etmiştir. 1963 yıhttda imzalanan Ankara Anlaşması, 1971 yılında imzalanan Katma ve Protokol ve Î995 yılında kabul edilen î/95 Ortaklık Konseyi Karan iki tarif ifiSMidiki itişkj!şr#§ §nmM yspî trşlandiT, Ankara Anfopaasi ile başlayan iki taraf arasında gümrük birliği oluştum» düşüncesi, Katma Protokolle detaylandırılmış, 1/95 Ortaklık Konseyi Karan ile de son döneme girilmiş ve bandan sonraki takvim belirlenmiştir. Söz konusu kararın gereği olarak iki taraf arasında endüstriyşî mşsllıtrro tiçsretind? /im engeller kaldırılmış, Türkiye yeni gümrük kodu sistemim kabul edeceğini taahhüt etmiş, rekabet politikası, fikri ve smai haklar, devlet yardımları konularında gerekli düzenlemeler kööusiîâdâ harekete geçmiştir. Yim bu karana bir gereği olarak, üçüncü ülkelerle serbest ticaret anlaşmaları imzalanmaya başlamıştır. Gümrük Birliği kararı Türkiye için çok önemli bir kilometre taşı olmakla beraber, bazı avantaj ve dezavantajları beraberinde getirmiştir. İlk olarak Türkiye topluluk müktesebatını tanımış, topluluk politikaları hakkında bilgi edinmiş ve nasıl hareket etmesi gerektiği yönünde ipuçları toplamıştır. Aynea, kararın kabul edilmesinden itibaren gösterdiği performansla üyelik için gerekli şartlardan biri ökn `tepMıık muktesebatma uyum` komşunda hiçbir sorunuolmadığım ortaya koyoiî3îur. Ancak, bazı sorunlarla da karşılaşmıştır. Bunlardan en önemlisi gümrük birliği kararının kabulünde» sonra Türkiye'm» dış ticaret açığının sürekli büyümesi, ihracatın ithalatı karşılama oranının düşmesi ve Türkiye'nin üçüncü ülkelerle ticaretinde Avrupa Birliği lehine bir sapmanın ortaya çıkmasıdır. Daha da önemlisi Türkiye kayıplarım telefi edebilmesi için gerekli olan mali kaynaklardan da yararlanamamaktadır. Karadeniz Ekonomik İşbirliği Örgütü ve Ekonomik İşbirliği Örgütü Türkiye'nin üye ülke olarak içinde bulunduğu iki önemli bölgesel işbirliği örneğidir. Âneak, 1/95 Ortaklık Konseyi Karan 'tan bir gereği olarak Türkiye, üçüncü ülkelerle yapacağı ticaret anîaşmalarmdaki inisiyatifini Birlik organlarına devretmiştir. 15 üye ülkenin belirlediği ortak ticaret politikaları çerçevesinde, Türkiye'nin dahil olacağı bölgesel entegrasyon hareketleri Avrupa Birliği kontrolüne tabi olacak, bu girişimler ancak üye ülkelerin çıkarları doğrultusunda ise bu devam ^bilecektir. Avrupa Biriiği'ne üye olmadan; birliğin karar alma süreçlerine, hukuk mekanizmalarına ve ortak bütçesin dâMl olamadan, Türkiye'nin Avrapa Birliği ile böyle bir angajmana girmesi bir ilktir» monk ktndisi için çok büyük sakıncalar dogomiaktadtr. Yine de iki taraf arasındaki ilişkilerde bir dönüm noktası olarak kabul edilmesi bakımından, gümrük birliği kararının politik önemi azımsanmamalıdır.

ABSTRACT The regional integration movements, which gained a new dynamism after the World War II, have show» a rapid increase especially after the 198%. These regional movements have been formed in different geographical areas in the world among different member countries and all ecotttniist have agreed <m the importance of them for the world trade. Customs union is a specific fonu of the regional integration movements mâ the European Union is th# test exaniplg for a successful customs union whose main prerequisite is the application of the common external tariff against non-members as tfee basis off the common comnwda! policy. So, as the results of these practices, the intra-irade among the member countries increase at the expense of trade with non-members with whom the European Union continues trade relations within the framework of the special agreements and treaties. Turkey is one of the important partner countries for the European Union. The relations between two sides begun in 1959 when Turkey applied for the associate membership and continued in the legs! frameworks, despite the existence of some problems and delays. The three important cornerstones for the relations between two sides have been the Ankara Agreement signed in 1963, the Additional Protocol signed in 1971 and the European Union Turkey Association council 1/95 Decision accepted in 1995. The decision of the establishment of a customs union was initiated in the Ankara Agreement, then in the Additional Protocol, this decision was defines in a more detailed way and with the European Union-Turkey Association Council 1/95 Decision the schedule was specified. As the necessities of the Î/95 decision, aB the customs duties, quantitative restrictions and all other measures having equivalent effects were eliminated in the trade relations of the industrial goods. Turkey committed the acceptance of the new customs code and the related regulations about the competition policy, intellectual and property rights. Moreover, Turkey started to sign free trade agreements with the third countries The customs union decision has brought some advantages and disadvantages for turkey. First of all Turkey learnt a lot about the acqui communataire, since the Î/95 decision it has become clear that turkey does not have any difficulty in terms of the acqui communataire which is one of the three criteria for the membership. But on the other hand, turkey has also faced with important problems. Since the acceptance of the decision the foreign trade deficit has increased, the export-import ratio has decrease and the trade has diverted front third countriesto the European Union. More importantly, Turkey could not get financial support, which is necessary to corapsnsMeihB losses of the customs union decision. The Black Sea Economic Organisation and the Economic Cooperation Organisation are two inspöifSfii Tfgioijal «oöpeîitiöo movements in which Turkey participates as a member. However, after the European Uflion-Tiifkey Association Council 1/95 Decision Turkey lost the power of initiation in those kinds öf regional movements and in the trade relations with third countries. As a necessity, those kind of movements will be subject to the European Union's control and they will continue only if ihry are compatible with the union interests which are defined by the 15 member states is the framework of the common commercial policy. The practices of the customs union decision has been very difficult for Turkey without being a member to the Suropsm Uniea, and without participating in the decision-making procedures, dispute settlement mechanisms and financial affairs but the political importance of this decision, as a turning point in the relations between turkey and the European Union should not be undermined.