The Analysis of Ramania`s and Turkey`s accession process to the EU according to the commission reports: A political aspect

Abstract

ÖZET 1990'ların başında Berlin Duvan'nın yıkılması ve Sovyetler Birliği'nin parçalanmasıyla Avrupa Birliği kaçınılmaz olarak yeni bir sürece girdi. Orta ve Doğu Avrupa ülkeleri üzerindeki Sovyet hegemonyasımn kalkması, iki Almanya' mn birleşmesi Avrupa kıtasını soğuk savaş dönemindeki bölünmüşlük halinden kurtarıp nihai bütünleşmenin gerçekleşmesini sağlayacaktı. Bu yüzden AB'nin gelecekteki genişlemesini bir genişlemeden ziyade yeniden bir araya gelme olarak görebiliriz. Sovyetler Birliği'nin etki alanından kurtulan Orta ve Doğu Avrupa ülkeleri ilk andan itibaren Batı tarzı demokrasi ve piyasa ekonomisine dayalı yönetimler kurma gayesinde olduklarını göstermiş oldular. Sırasıyla on Orta ve Doğu Avrupa ülkesiyle Avrupa Birliği arasında imzalanan `Avrupa Antlaşmaları` bu ülkelerin AB ile entegrasyon sürecinin ilk halkasını oluşturmuş oldu. Bundan sonra Orta ve Doğu Avrupa ülkeleri ile AB arasındaki ilişki derece derece AB adaylığından AB üyeliğine giden bir seyir izledi. Bunun yam sıra 1950'li yılların sonunda kurulan Avrupa Topluluğu' na hemen kurulmasından birkaç yıl sonra başvuran ve temeli 1963 yılında imzalanan `Ankara Antlaşması`na dayanan Avrupa Topluluğu/Birliği Türkiye ilişkileri diğer tüm aday ülkelerle olan ilişkilerden farklı olarak gelişti. Soğuk savaş döneminde aynı kutupta yer almanın getirdiği birliktelik ile öncelikle ekonomik ve askeri iş birliği temeline dayalı olarak gelişen bu ilişki soğuk savaşın sona ermesiyle birlikte farklı bir boyut almış ve çeşitli dalgalanmalar yaşanmış olsa da geriye dönülmez bir süreçte ilerlemektedir. 1990'h yıllara kadar daha ziyade ekonomik kriterleri ön plana çıkaran Avrupa Topluluğu 1992 başlarında imzalanan ve 1993'te yürürlüğe giren Maastricht Antlaşması ile yeni bir yapılanmaya giderek ekonomik bir birlik niteliğindeki Avrupa Topluluğu'ndan politik bir Avrupa Birliği'ne doğru iradesini açıkladı. Kopenhag Zirvesi'nde belirlenen ekonomik ve politik kriterler aday ülkelerin tam üye olabilmesi için gerekli koşulların neler olduğunu saptadı. Böylelikle bu tarihten itibaren `insan haklan`, `demokrasi ve hukuk kurallarına uygunluk` gibi ilkeler aday ülkenin müzakerelere başlayabilmesi için ön koşul olarak addedildi. Türkiye'nin de AT/AB ilişkilerinde dönüm noktalarından biri olan bu süreç tezde incelenmeye çalışılacaktır.Avrupa Topluluğu/Birliği 'ne Orta ve Doğu Avrupa ülkelerinden çok daha önce başvuran Türkiye'nin diğer aday ülkelerin hepsinden daha geri bir durumda olmasından yola çıkarak, Kopenhag Politik Kriterleri'ne uyum açısından Orta ve Doğu Avrupa ülkeleri içinde Birlik' e tam üye olma noktasında en geride bulunan iki Avrupa ülkesinden biri olan Romanya (bir diğeri Bulgaristan) ile Türkiye'nin Avrupa Birliği Komisyonu' nun 1998 yılından beri her bir aday ülke için ve belirli başlıklar altında incelediği durum değerlendirmelerini karşılaştırmak tezin ana konusunu oluşturmaktadır. Buradaki önemli noktalardan biri 1990'larda belirlenen AB'nin son genişleme halkası içinde Türkiye'nin her zaman farklı bir statüde yer almış olmasının da altını çizmek ve bu doğrultuda seçilen iki ülke olan Romanya ile Türkiye arasında AB 'ye yakınlık açısından oluşan farkın nedenini sorgulamak olacaktır. Kopenhag Politik Kriterleri altında incelenen `demokrasi ve hukuk kurallarına uygunluk` ile `insan hakları ile azınlıkların korunması` başlıkları ile iki ülkenin yapmış olduğu hukuksal düzenlemeler ve Komisyon raporları doğrultusunda bu gelişmelerin AB tarafından nasıl değerlendirildiği incelenecektir.

ABSTRACT At the beginning of 1990s, after the fall of the Berlin Wall and the collapse of the Soviet Union, European Union inevitably got into the new process. Removing of the Soviet hegemony on the Central and Eastern European Countries (CEECs) and the unification of two parts of Germany rescued European Union from its divided situation in the cold war period and this occasion would provide the final unification of Europe. So it should be seen that the future enlargement of the EU is re-unification more than a new enlargement. CEECs have denoted their desire to establish a Western - style democracy and a market economy immediately after being rescued from the Soviet influenced area. The `Europe Agreements` signed between the CEECs and the EU constituted the first link in the integration process of these ten countries with the EU. After coming into force of these second generation agreements the relation between CEECs and the EU gradually has followed a progress from the candidacy to a full-membership to the EU. Alongside with that the relation between EC/EU and Turkey who applied to the Community just after its establishment at the end of 1950s signing of the `Ankara Agreement` has followed a progress different from all other CEE countries. This relation based on being a same pole has forwarded in the basis of economic and military cooperation in the cold war period after then undulations have occurred from time to time but still the relation progresses in irreversible way. The European Community was like an economic unity rather than a political up to the 1990s. In the early 1992 signing of the Maastricht Treaty (formally known as the Treaty on European Union) transformed the European Community, on November 1993 into the new European Union (EU). The Copenhagen Meeting of the European Council is another important point, the criteria for membership of the Union was determined in this summit. The message in that the EU intends to include the countries of Central and Eastern Europe in the European integration process so while they clarify the criteria they will also assist them politically and financially in a way that will be analysed in the thesis.Turkish case has always been evaluated under the different headline by the European Union it will be seen that especially in the European Council's decisions. Turkey applied to the Union to be a member before all often candidate CEECs but she stays behind. Thesis analyzes political situations of Romania and Turkey to the integration to the EU and points out differences through the implementation of `democracy and rule of law` and `human rights and protection of minorities`. Romania is one of the two countries (with Bulgaria) which stays behind in the comparison with other CEECs despite of this Romania was announced that she will be a member in 2007. So in the light of the Commission's Regular/Progress Reports it will tried to be examined what Romania did differently from Turkey to be accepted as a member earlier than Turkey.